De Heilige Geest heeft de kenmerken van een persoonlijkheid, handelt als een persoon:
Zo heeft de Heilige Geest : - een wil, - bedoelingen, - liefde, - goedheid, onderricht kunnen geven - droefheid - spreekvermogen - vermogen tot voorbede doen - mensen selecteren voor taken.
Aan de hand van sommige bijbelteksten laten wij ons nu leiden tot verdere inzichten: 1 Corinthe 12 v 11: "Alle gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toedeelt naar zíjn WIL"
Romeinen 8 v 27: "De Geest pleit voor allen die hem toebehoren". Wat een heerlijk idee. Jullie wisten al, dat Jezus voor ons pleit. Maar nu zien jullie ook, dat de Heilige Geest meepleit voor jullie. Wat een interesse is er voor julle allen bij de Drieí«nige God.
Romeinen 15 v 3O: "Met een beroep op de liefde van de Geest vraag ik u dringend om samen met mij vurig tot God te bidden".
Paulus heeft een zaak, die hem dringend aan het hart gaat. Hij roept het gebed van de medegelovigen in om hem te ondersteunen. Maar hij doet een beroep op de 'liefde van de Heilige Geest'. Het is dus niet alleen God de Vader, die je mint en het is niet alleen onze dierbare Heer Jezus Christus, die je liefheeft , maar ook de Heilige Geest is er met zijn liefde voor jou.
En de andere teksten, die bij deze bijbelstudie horen , laat ik in een volgende studie de revue passeren.
DE GAVE VAN KENNIS IN HET NIEUWE TESTAMENT, VERHANDELING 2
2 Petrus 1 v 5
"Span daarom ( om deel te krijgen aan de goddelijke natuur) al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met KENNIS, uw KENNIS met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, uw liefde voor uw broeders en zusters met uw liefde voor allen".
In eerste aanleg lijkt het of 'kennis' hier zo'n beetje verdrínkt in alle goede dingen, die opgesomd worden. Maar bij nader inzien is ook uit deze tekst een les te leren.
Wat is het grote doel: deel krijgen aan de goddelijke natuur. Wie zou dat niet graag willen. God heeft ons de adem ingeblazen, deel gegeven aan zijn natuur. De duivel heeft door zijn misleidend gepraat deze band tussen God en ons aller voorouders, Adam en Eva ruw doorgehakt. Om die band te herbevestigen, behoren wij alle krachten in te spannen.
Niet onze 'zielse' krachten, zoals het in dat versje benoemd wordt: "Jezus ....niet mijn eigen kracht, Niet het werk door mij volbracht, Niet de offers, die ik breng, Niet de tranen, die ik pleng, Schoon ik ganse nachten ween.... kunnen helpen....GIJ ALLEEN!"
Nu ja....dat behoort tot het abc. Wanneer je door al je gevecht heen om met samengeklemde kaken een beter mens te worden en door al je aards gedachte ideeí«n heen: "Dit zal God wel leuk vinden, dacht ik toch wel...zo'n beetje ...misschien...kán toch" en door al je geldelijke offers heen en door al je tranen heen gemerkt hebt, 'dat het zó niet werkt', dan wil God je zijn kracht geven en die van God gegeven kracht gebruiken we dan ook om met het inspannen van al die van God gegeven krachten ons geloof, dat wij als eerste kostelijkheid op God hebben leren richten, te verrijken met deugdzaamheid.
Nu lijkt dan een beetje 'braaf' woord, maar wat is het goed om door Gods kracht een mens te worden die ' deugt'. Wat is het heerlijk om te merken, dat God je losmaakt uit de banden van allerlei zonden en wat is het een ontdekking, dat je daaraan door Gods genade kunt meewerken, door jezelf -bijvoorbeeld- de handen op te leggen en diep-bewogen te zeggen: "Ik WIL zo niet meer denken" en dan- bijvoorbeeld- te merken, dat je opeens, bij een oprechte, innerlijke inspanning eindelijk Job kunt volgen wanneer die zegt in 31 v 1: "Ik heb een verbond met mijn ogen gesloten: nooit zal ik naar jonge vrouwen kijken".
Maar wat is het dan heerlijk, dat door de doop in de Heilige Geest ook de gave van kennis in beginsel ons deel is geworden. Maar altijd weer: "Span al uw krachten in". Je kunt niet zeggen: "Zo...nu heb ik al mijn krachten ingespannen om deugd te verwerven. Nu is-t-ie wel goed zo". Nee, dat 'inspannen ' is bij elk van de 'woorden' weer nodig. Bij de 'gave van kennis' is het voortreffelijk om steeds meer dít te leren zien: - de kracht van God, die heil brengt en tot heerlijkheid voert. - de heilige engelen, die ons mede beschermen - de onzienlijke vijanden ,die de Christen willen beschadigen en terugtrekken in het verderf - de enge poort, die zo tegengesteld is aan de brede weg, die tot verderf leidt. Die enge poort is het begin van een smalle weg, die ten leven leidt, (Matth 7 v 13 en 14)
De gave van kennis zal je als het ware moeten bejágen, ermee bezig, zijn, die gave oefenen om 'de echte zelfbeheersing' te krijgen. Niet de zelfbeheersing van de wereld, zo van "Ik heb me nog nét kunnen inhouden", want dan is er al een innerlijke verontreiniging ontstaan, maar de zelfbeheersing, die al op wacht staat bij de ingang van allerlei prikkels in ons brein, zodat ze ook ons innerlijk niet kunnen beschadigen.
En in heel dat schitterende bouwsel.... het is goed, dat u de andere samenstellende woorden nog eens overdenkt, ...speelt de kennis, de gave van kennis een onmisbare rol.
Lieve lezers en lezeressen: je komt niet in het bezit van de goddelijke natuur door maar zo'n beetje door te doen, heel extensief, een beetje christelijkachtig. Nee: alle nieuw door God bij het geloof gegeven goddelijke krachten benutten om steeds maar verder te reiken. Wat heb je volharding nodig. Maar de 'stepstone' is: kennis. Wat heb je vroomheid, godsvrucht nodig, de vrucht van de Geest, maar de route loopt via volharding. Wat heb je het nodig om 'schik in je gemeente te hebben' in deze zin, dat je ze lief hebt, dat je zo bij de sam je blikken over die schare laat weiden met telkens een gebed in je hart. Maar de weg loopt via de 'godsvrucht, de 'vroomheid'.
En zo groeit de liefde tot 'allen' geleidelijk, de liefde die zo kenmerkend is voor God, die zijn liefde eeuwig en eeuwig naar alle kanten uitstraalt. De warmte en zegen van de zon , die uitstraalt in het hele heelal en waarvan een miljoenste gedeelte voldoende is om al het leven op aarde op gang te houden....die warmte en koestering houdt ooit op, vertellen ons de astronomen en dat zal dan wel waar zijn.
Maar Gods liefde eindigt NOOIT.
En daarheen brengt ons de gave van kennis onderweg.
DE GAVE VAN KENNIS; TEKSTEN UIT HET NIEUWE TESTAMENT. ( verhandeling 1).
Voor mijn slotjubelzang op de 'gave van kennis' moest ik een keus maken uit het overrijke scala van het Nieuwe Testament.
Ik heb uiteindelijk gekozen voor: 1 Corinthe 12 v 8b, 2 Petrus 1 v 5 en 6, 2 Petrus 3 v 18 en Romeinen 15 v 14.
"Aan de een wordt door de geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door dezelfde Geest het overdragen van kennis"(1 corinthe 12 v 8 b)
Er is velerlei kennis in de wereld op het gebied van theologie, filosofie, sociologie, psychologie, politocologie enz. Daar boeken misleidende geesten grote successen. Velen worden daar meegesleept door wijsbegeerte en door ijdel bedrog in overeenstemming met de overlevering der mensen, met de wereldgeesten en niet met Christus, (Coloss 2 v 8).
Maar ver daarboven staat de 'gave van kennis', die ons bekend maakt met de verborgenheden van het koninkrijk der hemelen. Die kennis schenkt ons God de Heilige Geest. Die kennis kan alleen verworven worden door geloof in onze Heer Jezus Christus.
(Want; dit even terzijde: we zijn nu al geruime tijd heel intensief bezig met de Heilige Geest. Het gevaar dreigt dan, dat wij 'God de Vader'en God de Zoon' zouden vergeten. Dat mag natuurlijk nooit. Ons geloof kan en moet zo ruim zijn, dat wij al die aspecten van de Goddelijke Drieí«enheid voortdurend alle eren en verheerlijken).
In de niet bij God behorende wereld zijn helse krachten werkzaam, die werken met nep-kennis en die uiteindelijk alleen tot doel hebben om nensen op het verkeerde pad te brengen en hen 'blindelings voort te slepen' om de stomme afgoden en daarachter de duivel te dienen, (1 Cor 12 v 2).
De Heer Jezus verweet de leidslieden van zijn tijd: "Zelf zijn jullie niet binnengegaan, doordat jullie 'de sleutel van de kennis' hebt weggenomen. En- terwijl jullie zelf niet konden binnengaan (door die kwijte sleutels) hebben jullie andere mensen, die trachtten binnen te gaan, tegengehouden.(Lucas 11 v 52).
Er was uitsluitend een kennis van uiterlijkheden, (kwastjes aan het kleed en belletjes aan het statiegewaad van de hogepriester), maar de echte kennis, hoe het er in de onzienlijke wereld naar toe gaat....die kennis was helemaal en helemaal weg....en die is tegenwoordig nog veel weg.
Die echte kennis van de hemelse gewesten houdt in, dat wij God weer leren zien als enkel goed, enkel licht, barmhartig, goedertieren en trouw aan zijn oorspronkelijke plan, dat onze redding en verheffing beoogt..
En wij leren door de kennis ook weer , hoe het gesteld is met heilige engelen, die de mensen dienen, en ook hoe het 'werkt' met de boosaardige geesten.
Iemand, die de gave van kennis bij uitstek gebruikte, was Paulus. Hij zegt daarover zelf in Efeze 3 v 3, 4 en 5: "Mij is in een openbaring het mysterie onthuld waarover ik hiervoor in het kort heb geschreven. Aan de hand daarvan kunt u zich, wanneer u dat leest, een beeld vormen van mijn inzicht in het mysterie van Christus"
De apostel Paulus kende door de gave van kennis zelfs de gedachten van satan en diens manier van handelen, (2 Cor 2 v 11).
Jezus sprak zijn gelijkenissen uit als 'woorden van kennis'. Door zijn woord leidt hij ons nu nog steeds binnen in het koninkrijk der hemelen met zijn heerlijkheid maar ook met zijn strijd.
Lieve luisterenden, sommigen van jullie hebben al veel aardse kennis verzameld. Maar heb de durf, al die aardse, boeiende weetjes, die o zo vaak op dwaalsporen leiden, om Christus' wil 'vuilnis' te achten en te streven naar de gave van kennis.
