DE GAVE VAN KENNIS IN HET NIEUWE TESTAMENT, VERHANDELING 2
2 Petrus 1 v 5
"Span daarom ( om deel te krijgen aan de goddelijke natuur) al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met KENNIS, uw KENNIS met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, uw liefde voor uw broeders en zusters met uw liefde voor allen".
In eerste aanleg lijkt het of 'kennis' hier zo'n beetje verdrínkt in alle goede dingen, die opgesomd worden. Maar bij nader inzien is ook uit deze tekst een les te leren.
Wat is het grote doel: deel krijgen aan de goddelijke natuur. Wie zou dat niet graag willen. God heeft ons de adem ingeblazen, deel gegeven aan zijn natuur. De duivel heeft door zijn misleidend gepraat deze band tussen God en ons aller voorouders, Adam en Eva ruw doorgehakt. Om die band te herbevestigen, behoren wij alle krachten in te spannen.
Niet onze 'zielse' krachten, zoals het in dat versje benoemd wordt: "Jezus ....niet mijn eigen kracht, Niet het werk door mij volbracht, Niet de offers, die ik breng, Niet de tranen, die ik pleng, Schoon ik ganse nachten ween.... kunnen helpen....GIJ ALLEEN!"
Nu ja....dat behoort tot het abc. Wanneer je door al je gevecht heen om met samengeklemde kaken een beter mens te worden en door al je aards gedachte ideeí«n heen: "Dit zal God wel leuk vinden, dacht ik toch wel...zo'n beetje ...misschien...kán toch" en door al je geldelijke offers heen en door al je tranen heen gemerkt hebt, 'dat het zó niet werkt', dan wil God je zijn kracht geven en die van God gegeven kracht gebruiken we dan ook om met het inspannen van al die van God gegeven krachten ons geloof, dat wij als eerste kostelijkheid op God hebben leren richten, te verrijken met deugdzaamheid.
Nu lijkt dan een beetje 'braaf' woord, maar wat is het goed om door Gods kracht een mens te worden die ' deugt'. Wat is het heerlijk om te merken, dat God je losmaakt uit de banden van allerlei zonden en wat is het een ontdekking, dat je daaraan door Gods genade kunt meewerken, door jezelf -bijvoorbeeld- de handen op te leggen en diep-bewogen te zeggen: "Ik WIL zo niet meer denken" en dan- bijvoorbeeld- te merken, dat je opeens, bij een oprechte, innerlijke inspanning eindelijk Job kunt volgen wanneer die zegt in 31 v 1: "Ik heb een verbond met mijn ogen gesloten: nooit zal ik naar jonge vrouwen kijken".
Maar wat is het dan heerlijk, dat door de doop in de Heilige Geest ook de gave van kennis in beginsel ons deel is geworden. Maar altijd weer: "Span al uw krachten in". Je kunt niet zeggen: "Zo...nu heb ik al mijn krachten ingespannen om deugd te verwerven. Nu is-t-ie wel goed zo". Nee, dat 'inspannen ' is bij elk van de 'woorden' weer nodig. Bij de 'gave van kennis' is het voortreffelijk om steeds meer dít te leren zien: - de kracht van God, die heil brengt en tot heerlijkheid voert. - de heilige engelen, die ons mede beschermen - de onzienlijke vijanden ,die de Christen willen beschadigen en terugtrekken in het verderf - de enge poort, die zo tegengesteld is aan de brede weg, die tot verderf leidt. Die enge poort is het begin van een smalle weg, die ten leven leidt, (Matth 7 v 13 en 14)
De gave van kennis zal je als het ware moeten bejágen, ermee bezig, zijn, die gave oefenen om 'de echte zelfbeheersing' te krijgen. Niet de zelfbeheersing van de wereld, zo van "Ik heb me nog nét kunnen inhouden", want dan is er al een innerlijke verontreiniging ontstaan, maar de zelfbeheersing, die al op wacht staat bij de ingang van allerlei prikkels in ons brein, zodat ze ook ons innerlijk niet kunnen beschadigen.
En in heel dat schitterende bouwsel.... het is goed, dat u de andere samenstellende woorden nog eens overdenkt, ...speelt de kennis, de gave van kennis een onmisbare rol.
Lieve lezers en lezeressen: je komt niet in het bezit van de goddelijke natuur door maar zo'n beetje door te doen, heel extensief, een beetje christelijkachtig. Nee: alle nieuw door God bij het geloof gegeven goddelijke krachten benutten om steeds maar verder te reiken. Wat heb je volharding nodig. Maar de 'stepstone' is: kennis. Wat heb je vroomheid, godsvrucht nodig, de vrucht van de Geest, maar de route loopt via volharding. Wat heb je het nodig om 'schik in je gemeente te hebben' in deze zin, dat je ze lief hebt, dat je zo bij de sam je blikken over die schare laat weiden met telkens een gebed in je hart. Maar de weg loopt via de 'godsvrucht, de 'vroomheid'.
En zo groeit de liefde tot 'allen' geleidelijk, de liefde die zo kenmerkend is voor God, die zijn liefde eeuwig en eeuwig naar alle kanten uitstraalt. De warmte en zegen van de zon , die uitstraalt in het hele heelal en waarvan een miljoenste gedeelte voldoende is om al het leven op aarde op gang te houden....die warmte en koestering houdt ooit op, vertellen ons de astronomen en dat zal dan wel waar zijn.
Maar Gods liefde eindigt NOOIT.
En daarheen brengt ons de gave van kennis onderweg.
DE GAVE VAN KENNIS; TEKSTEN UIT HET NIEUWE TESTAMENT. ( verhandeling 1).
Voor mijn slotjubelzang op de 'gave van kennis' moest ik een keus maken uit het overrijke scala van het Nieuwe Testament.
Ik heb uiteindelijk gekozen voor: 1 Corinthe 12 v 8b, 2 Petrus 1 v 5 en 6, 2 Petrus 3 v 18 en Romeinen 15 v 14.
"Aan de een wordt door de geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door dezelfde Geest het overdragen van kennis"(1 corinthe 12 v 8 b)
Er is velerlei kennis in de wereld op het gebied van theologie, filosofie, sociologie, psychologie, politocologie enz. Daar boeken misleidende geesten grote successen. Velen worden daar meegesleept door wijsbegeerte en door ijdel bedrog in overeenstemming met de overlevering der mensen, met de wereldgeesten en niet met Christus, (Coloss 2 v 8).
Maar ver daarboven staat de 'gave van kennis', die ons bekend maakt met de verborgenheden van het koninkrijk der hemelen. Die kennis schenkt ons God de Heilige Geest. Die kennis kan alleen verworven worden door geloof in onze Heer Jezus Christus.
(Want; dit even terzijde: we zijn nu al geruime tijd heel intensief bezig met de Heilige Geest. Het gevaar dreigt dan, dat wij 'God de Vader'en God de Zoon' zouden vergeten. Dat mag natuurlijk nooit. Ons geloof kan en moet zo ruim zijn, dat wij al die aspecten van de Goddelijke Drieí«enheid voortdurend alle eren en verheerlijken).
In de niet bij God behorende wereld zijn helse krachten werkzaam, die werken met nep-kennis en die uiteindelijk alleen tot doel hebben om nensen op het verkeerde pad te brengen en hen 'blindelings voort te slepen' om de stomme afgoden en daarachter de duivel te dienen, (1 Cor 12 v 2).
De Heer Jezus verweet de leidslieden van zijn tijd: "Zelf zijn jullie niet binnengegaan, doordat jullie 'de sleutel van de kennis' hebt weggenomen. En- terwijl jullie zelf niet konden binnengaan (door die kwijte sleutels) hebben jullie andere mensen, die trachtten binnen te gaan, tegengehouden.(Lucas 11 v 52).
Er was uitsluitend een kennis van uiterlijkheden, (kwastjes aan het kleed en belletjes aan het statiegewaad van de hogepriester), maar de echte kennis, hoe het er in de onzienlijke wereld naar toe gaat....die kennis was helemaal en helemaal weg....en die is tegenwoordig nog veel weg.
Die echte kennis van de hemelse gewesten houdt in, dat wij God weer leren zien als enkel goed, enkel licht, barmhartig, goedertieren en trouw aan zijn oorspronkelijke plan, dat onze redding en verheffing beoogt..
En wij leren door de kennis ook weer , hoe het gesteld is met heilige engelen, die de mensen dienen, en ook hoe het 'werkt' met de boosaardige geesten.
Iemand, die de gave van kennis bij uitstek gebruikte, was Paulus. Hij zegt daarover zelf in Efeze 3 v 3, 4 en 5: "Mij is in een openbaring het mysterie onthuld waarover ik hiervoor in het kort heb geschreven. Aan de hand daarvan kunt u zich, wanneer u dat leest, een beeld vormen van mijn inzicht in het mysterie van Christus"
De apostel Paulus kende door de gave van kennis zelfs de gedachten van satan en diens manier van handelen, (2 Cor 2 v 11).
Jezus sprak zijn gelijkenissen uit als 'woorden van kennis'. Door zijn woord leidt hij ons nu nog steeds binnen in het koninkrijk der hemelen met zijn heerlijkheid maar ook met zijn strijd.
Lieve luisterenden, sommigen van jullie hebben al veel aardse kennis verzameld. Maar heb de durf, al die aardse, boeiende weetjes, die o zo vaak op dwaalsporen leiden, om Christus' wil 'vuilnis' te achten en te streven naar de gave van kennis.
De Heilige geest heeft de kenmerken van een persoonlijkheid en handelt als een persoon.
Hij heeft kennis, immers 1 Corinthe 2 v 10 en 11 zeggen:
"God heeft ons dit geopenbaard door de Geest, want de Geest doorgrondt alles, ook de diepten van God. Wie is in staat de mens te kennen, behalve de géest van de mens. Zo is alleen de Geest van God in staat om God te kennen".
Wat is het toch heerlijk om bij de hierboven genoemde 'ons' te behoren. Wie zijn die 'ons'? De rijkdom van genade geldt allen, die het volle evangelie hebben aanvaard, die weten, dat er naast de zichtbare werkelijkheid ook een (Goddelijke), onzichtbare werkelijkheid is, een werkelijkheid van hogere orde. Wanneer mensen in die hogere werkelijkheid 'ingroeien', dan wenkt aan het eind het glorieus perspectief van de 'geestelijke', de 'volmaakte' mens, die eíndelijk dan toch níet meer vleselijk , onmondig is, ( vergelijk 1 Corinthe 3 v 1).
Deze mens kan door de gaarne aanvaarde genade van God zeggen: ""Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping, het oude is voorbijgegaan; zie, het nieuwe is gekomen, (2Corinthe 5 v 17).
De Geest van God woont in zo iemand, de Geest dus- moet je je toch vóorstellen- van de Schepper van hemel en aarde.
En.....de Geest van God heeft de perfecte kennis: hij kent de diepste gedachten van God, zijn eeuwig voornemen met mens en schepping. En naar de mate van onze draagkracht wil die Geest ons die gedachten ook openbaren. Hij wil dat niet allen nú, hij wil daarmee bezig blijven in de eindeloze eeuwigheid, waarin wij steeds maar 'doorleren'.
Die Heilige Geest is een persoon met de perfecte kennis. Wie kan ons beter helpen bij het ontdekken van de waarheden en rijkdommen van het koninkrijk der hemelen.
Een voorbeeld: Er is een zegswijze: "Een ieder kent zich zelf het best".
Wie kent de persoonlijkheid van een ander? Maar de mens zélf kent zijn eigen persoonlijkheid, ook al is die kennis beperkt door de invloed van de zonde.
Maar zoals wij onszelf kennen, zo kent de Heilige Geest tot in de diepste diepten de persoon van God de Vader.
Geen onbepaalde kracht dus, maar een Persoon is het, die ons geleidt op de weg naar God terug, een persoon met de diepste kennis, die denkbaar is.
Wat is het waard om de doop in de Heilige Geest te ervaren, die deze machtige bondgenoot aan ons schenkt.
De Heilige geest is niet 'iets onzijdigs'. Het woord 'Pneuma', (Geest) is in het Grieks onzijdig. Maar de Heilige Geest wordt niet aangeduid als iets onzijdigs..maar als een 'HIJ'.
Lees maar: (Johannes 16 v 13): "De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid".
Ik luister dikwijls naar de preken door de radio. Vandaag ook weer. Maar het ging allemaal over Onze Heer Jezus Christus. En dit heerlijke wat hij gezegd heeft, dat er een Plaatsvervanger komt, die ons bij de hand wil nemen en toeleiden naar God de Vader en de volle waarheid....daar wordt nu eens nooit mee gewerkt. Een zeer groot aantal heerlijke bijbelteksten blijft buiten beschouwing, wanneer de prediking uitsluitend Christocentrisch is. Er zijn mensen, die zeggen: "Ik weet niet, wat ik toch mis....Altijd Christocentrisch; heel goed allemaal. Niets op aan te merken. Maar altijd die teneur: hij doet het allemaal...hij heeft het allemaal gedaan....er blijft zo geen duidelijk aanwijsbaar arbeidsveld voor ons mensen over. Het is net of er nog iets ontbreekt. Of we niet helemaal 'de volle waarheid' horen.
Maar jullie ....jullie horen die volle waarheid wél. Een perpectief, dat onze Heer Jezus zélf ontvouwde, wordt voor jullie ontsloten. Jullie kunnen nu helemáal niet meer zeggen: "Altijd hetzelfde". Want er komen nu zoveel teksten in het zoeklicht, die nóg weer een heerlijker licht werpen op onze Heer Jezus Christus.
Maar goed; er is meer om te tonen, dat de Heilige Geest geen 'het' is maar een 'hij'.
Johannes 14 v 15 en 16 zegt: "Als je mij liefhebt, houd je dan aan mijn geboden. DAN zal ik de Vader vragen, jullie een andere Pleitbezorger te geven: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wél, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven".
De term Pleitbezorger, Raadgever , Trooster duidt op een persoon, die helpt of troost geeft of voor ons het pleit, de verdedigingsrede, voert. Een persoon kan dat...een 'zaak' niet.
Maar hoewel het voor ons nu wel vast begint te staan, dat de Heilige Geest een Persoon is, wil ik er nog iets aan toevoegen, dat mij nu pas opvalt; vers 15 voegt er nog zo dringend aan toe: "Uit jullie houden van mijn geboden blijkt jullie liefde". En welke geboden heeft Jezus alzo gegeven. Te over; je kunt dat in alle evangelieí«n lezen. Doe dat maar. Ik wil wel, dat er iets voor jullie zelfwerkzaamheid overblijft. Maar Jezus spreekt niet over de vele oud-testamentische geboden. Met zijn komst was alles nieuw geworden, kregen die oud-testamentische verordeningen ook een nieuw licht over zich heen, dat ze in hun grondbetekenis ook voor deze tijd bruikbaar maakte.
En wat me nu zo opvalt; het komen van die Pleitbezorger is afhankelijk van onze liefde tot God, blijkend uit onze bereidheid om de geboden van Jezus te houden. Wanneer je dus bij jezelf opstandig vraagt: "Nou....waar blijft de doop met de Heilige Geest nu", kijk dan nog eens na: jullie uit het houden van Jezus' geboden blijkende liefde.
Maar jullie....laat je raadgeven....laat je troosten....geef je pleit over aan God de Heilige Geest...of eigenlijk aan God...want de drie personen van de Heilige Drieí«enheid vormen een heerlijke eenheid, voor ons niet te doorzien, maar wel te loven en te prijzen en te aanbidden.
Gave nr 3; KENNIS, vierde verhandeling, gesteund door teksten uit het Oude testament.
Jesaja 53 v 11: 2004: "Na het lijden dat hij moest doorstaan, zag hij (Jezus) het licht en werd met kennis verzadigd. Mijn rechtvaardige dienaar verschaft velen recht; hij neemt hun wandaden op zich".
1951: "Om zijn moeite vol lijden zal hij(Jezus) het zien tot verzadiging toe; door zijn kennis zal mijn knecht, de rechtvaardige, velen rechtvaardig maken en hun ongerechtigheden neemt hij op zich".
Wij zien hier Jezus in sommige van zijn vele facetten; - het lijden, dat hij had te doorstaan, lichamelijk, maar vooral in zijn ziel en vooral, vooral in zijn geest, is niet in woorden uit te drukken en ook niet 'in te leven', omdat het alle menselijke begrippen oneindig overstijgt, in ieder geval voor het ziele- en het geestelijke deel. Dit was nu echt 'moeitevol lijden, dat hij moest doorstaan'. - maar dan ook 'het licht zien tot je er helemaal mee verzadigd bent; zoals je eerder met de gitzwartheid van de zonden van alle mensen van alle tijden werd verzadigd, zo word je nu verzadigd met het oneindige licht. En met kennis verzadigd, tijdens zijn leven op aarde en nu in zijn positie aan de rechthand van God, wat een heerlijkheid. Als 'de Rechtvaardige' bij uitstek, is Jezus de Leraar bij uitnemendheid, die zijn grote KENNIS op anderen overdraagt. En die anderen , rechtvaardig geworden door de kennis, die ook Jezus vervult, vrijgekomen van al hun wandaden, gebruiken nu die van God verkregen KENNIS om weer meerderen gelukkig te maken.
Dat is jullie voorland, ten dele hoor, ten dele...jullie hebben al door, dat je in beginsel mag zingen: "Weggedaan, weggedaan, weggedaan, heel mijn zondelast heeft Jezus weggedaan".
Maar de grote vrucht van zijn lijden is deze, dat hij ons de Heilige Geest geschonken heeft, die van Hem en de Vader uitgaat.
Jezus ziet op dit moment altijd en altijd maar door , tot eindeloze verzadiging toe, Gods licht. Maar jullie zullen door de vervulling met de Heilige Geest ook de gave van kennis in steeds grotere mate ervaren en met die gave van kennis anderen dienen...ja zelfs bespeuren, dat die in jullie geplante gave van kennis door jullie- o genade van God- weer overgeplant wordt in de innerlijken van anderen. En ook jullie zien steeds meer LICHT.
Tot zover mijn beschouwing van 'de gave van kennis' aan de hand van oud-testamentische teksten.
Eerst bekijken we eens Jesaja 11 v 1 en 2: "Maar uit de stronk van Isaí¯ springt een telg op, een scheut van zijn wortels komt tot bloei. De geest van de HEER zal op hem rusten: een geest van wijsheid en inzicht, een geest van kracht en verstandig beleid, een geest van kennis en eerbied voor de Heer".
Natuurlijk is jullie direct duidelijk, dat in eerste instantie Onze Heer Jezus Christus wordt bedoeld. Immers: op een gegeven tijdstip was het koninklijk huis van David helemaal tenietgegaan, zozeer zelfs, dat Jesaja nog verder terug gaat dan David en als stamvader Isaí¯ noemt. En toen Jozef en Maria verloofd waren, was wel bekend, dat zij beiden uit verschillende linies van David afstamden, maar ze waren heel eenvoudige lieden. Echt een onaanzienlijk twijgje uit Isaí¯'s tronk was het kind, dat door de Heilige Geest bij Maria werd verwekt, met Jozef later als mede-opvoeder.
Maar wat heeft de Heer Jezus verrukkelijke dingen getoond. Die gingen verre elke heerlijkheid van David te boven. Een zevental, de volheid van Gods heil weerspiegelende: - wijsheid en inzicht - kracht en verstandig beleid - KENNIS en 'eerbied voor de HEER' - de Geest van God als eerste gave.
Nu dragen velen van jullie - of hebben dat gedragen- een armbandje of een ander embleem met de woorden 'wwjd', (what would Jesus do). In diepste zin zegt dit bandje: "Ik wil zo worden als Jezus", de eenvoudige wijze van zeggen van: "Ik wil (door Gods genade) het beeld van Christus gelijkvormig worden".
Dat wil zeggen, dat God de Heilige Geest, die zo in alle volheid Onze Heer vervulde, op jullie niveau, dat zeer veel verder kan uitgroeien dan nú, wanneer jullie de hand van Jezus blijft vasthouden, ook kan geven: - wijsheid en inzicht - kracht en verstandig beleid - Kennis en 'vreze des Heren'.
Van al die samenhangende heerlijkheden behandel ik nu: kennis. Over geruime tijd kom ik tot de gave van wijsheid. Dan behandel ik deze tekst misschien weer.
Maar de gave van kennis, die de Heer God in steeds meerdere mate aan zijn beminden wil geven betekent voor jullie, heel eenvoudige jongens en meisjes, dat je door de Heer geleerd wordt om ooit in allerlei voorkomende situaties alle omstandigheden te kunnen doorzien en van dat inzicht wijs gebruik te maken. Maar wanneer de tijd er is om dat inzicht tot gelding te brengen, zullen jullie dat ook met kracht doen, maar niet vol brute kracht, nee met verstandig doseren in voortdurende afhankelijkheid van de Heer.
Die grote taken wachten jullie in het komende duizendjarig rijk en ook daarna. En op dat perspectief bereidt de gave van kennis je nu al voor.
Het is dus zeer belangrijk om de 'doop ín de Geest' en de 'vervulling met de Geest' vast te houden in voor- en tegenspoed.
Eerst nog even afsluitend over de zeven symbolen van de Heilige Geest, die wij behandeld hebben. Daarin kwam duidelijk tot uiting, (vooral in het gedeelte: zegel of onderpand of voorschot), dat het allemaal veel heerlijker wordt dan het nu al is. Die heerlijkheid is er al wel, maar nog niet volop. De aanwezigheid van de Heilige Geest is een garantie voor die komende heerlijkheid, als het ware een aanbetaling voor de heerlijke toekomst, die er in beginsel al wel is, maar nog niet in volheid doorgebroken. De grote erfenis moet nog verwezenlijkt worden. Het moment, waarop Jezus verschijnt in al zijn glorie....wanneer het tijdelijke verslonden wordt door het eeuwige... verandert alles van 'ten dele' in 'volheid'.
We gaan het hierna hebben over de PERSOON van DE HEILIGE GEEST.
Zo dikwijls wordt gezegd: "De Heilige Geest is de kracht van God, die in de wereld werkt" of ook: "De ' Geest van God' bedoelt niet anders te zeggen dan 'de instelling, de manier van denken van God' " of ook: "De Heilige Geest is een gevoel, een gezegende sfeer die van God komt".
Allemaal zo wazig.
Het Nieuwe Testament zegt in helder en krachtig onderwijs: "De Heilige Geest is een duidelijke PERSOON".
In verschillende teksten wordt de Heilige Geest genoemd in samenwerkende relatie met God de Vader en met de Zoon. Dat zijn de trinitaire teksten, waarin de Drieí«enheid van God tot uiting komt. In die teksten lezen wij dat alle drie 'verschijningsvormen' PERSONEN zijn. Matth 28 v 19:
Vlak voor zijn overgang in 'Gods wereld' sprak Jezus: "Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van: de Vader en de Zoon en de heilige Geest". Wijs er je gesprekpartners op, dat hier voor drie personen 'de naam' in het enkelvoud genoemd wordt en dat er tekstcritisch niet de minste onzekerheid bestaat. Dikwijls zullen jullie tegenstanders Jehovahs getuigen zijn. Zeg dan: "Je probeert de hele tijd via het ontkennen van de Drieí«enheid uiteindelijk de persoon van de Heer Jezus néer te praten tot een gewone aardse zaak. Maar laten wij eens vanuit een ander gezichtspunt op de Drieí«enheid komen door te spreken over de Heilige Geest, die ook tot die Drieí«enheid behoort".
Je zult bemerken, dat er dan enige verwarring ontstaat. Over 'de Heilige Geest' hebben ze nooit zo nagedacht. Het ontkennen van de Drieí«enheid is alleen een koevoet om de Heer Jezus te vloeren, hoezeer ze je- in toch wel een zekere oprechtheid- bezweren, dat ze Jezus heel hoog schatten.
Maak je overigens geen illusies. Ze blijven praten....en doe jij dat dan maar niet. Laat het bij deze voltreffer. Wanneer ze het helemaal niet meer weten, schrijven ze naar 'het genootschap' in New York en dat vindt er wel weer iets op.
Maar dit is even een practische aanwijzing. Volgende week beginnen we aan de verdere uitwerking van 'de PERSOON van de Heilige Geest'.
(Nog éen tekst, die op het zelfde vlak ligt als de eerder genoemde: 2 Corinthe 13 v 13: "De genade van de Here Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid met de Heilige Geest zij met u allen").
Als zodanig komt 'God de Heilige geest' in twee bijbelteksten voor: 2 Corinthe 1 v 22 en Efeze 1 v 13:
2 Corinthe 1 v 22: "God heeft ons gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven".
Efeze 1 v 13 -14: 'De Heilige Geest is ons beloofd als voorschot op onze erfenis".
(Waar in '2004' staat: 'voorschot', staat in '1954': 'onderpand').
Waaraan denk je bij voorschot: de eerste betaling, het 'handgeld' in afwachting van een groter bedrag, dat contractueel later zal worden uitgekeerd.
En wat is dat alleen al een heerlijke gedachte: de doop ín de Heilige Geest, hechter gefundeerd in 'de vervulling mét de Heilige Geest' is nog maar het begin van onze heiligmaking, die uitloopt op onze 'heerlijkmaking'. Van dat verre perspectief spreekt ons Openbaring 11. De 'voorhoede-Christenen', die daar volop in de strijd staan, zijn werkelijk door de genade van God en omdat zij op zijn genade vertrouwden, toch wel tot de volmaaktheid van de liefde, blijdschap, vrede en trouw gekomen, die een mens maar bereiken kan. En omdat zij die trouw bewezen hebben met de marteldood, is er daarna dat verrukkelijke: het opstaan uit de dood en opstijgen in de onzienlijke wereld met een 'nieuwetijdslichaam' een verheerlijkt lichaam. Zo spreekt ook 2 Thessalonicenzen 1 v 10: "Dan zal hij(Jezus) komen om op 'die dag' (de dag van Jezus' wederkomst) verheerlijkt te worden in al zijn heiligen en met verbazing aanschouwd te worden in allen die tot geloof gekomen zijn".(1954). En '2004' zegt in Romeinen 8 v 17: "Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister". 1954: "Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus; immers indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking".
En hier lees je dan weer iets, dat aan 'onderpand' kan laten denken. De toekomstige verheerlijking en een al aan de gang zijnde heiligmaking wordt verkregen in de weg van lijden en volhouden met het vasthouden van de hand van God en van Jezus en van de Heilige Geest.
Zij, die steeds verder gaan met God kunnen de doop in de Heilige Geest zien als 'het eerste van een groter totaal', namelijk de totale verlossing, het totale herstel tot 'de nieuwe mens'. Zij kunnen ook deze beschouwingswijze hebben: deze vervulling is een verbintenis en een garantie voor de totale afrekening van een rijke erfenis. Zij hebben een sterke zekerheid voor de toekomst. Ze weten, dat er een proces is begonnen, dat helemaal wordt afgemaakt.
Nu weet ik, dat er velen onder mijn gehoor zullen zeggen: "Nu leg je de lat zo hoog. Dat haal ik nooit". Maar....je gelooft toch in de Heer Jezus als je Redder en Verlosser. Je hebt hem van harte lief. Wel....dan wacht je een eeuwige zaligheid , waarin je nog verder kunt groeien. Maar denk nu niet, dat het 'allemaal niet zo nauw steekt', maar probeer met de middelen, die God dan toch maar ter beschikking stelt, zover mogelijk te komen. Spoel de buizen, waardoor Gods hemels water jou doorloopt, voortdurend schoon. Zorg, dat er geen aangroeisels komen, die de snelheid van het water verminderen, totdat het uiteindelijk stil staat. Er komen zware tijden, waarin het zaak is om zo sterk mogelijk te staan, want Openbaring 11 is geen flauw verhaaltje. Streef naar de hoogste gaven, streef naar de volledige heiligmaking...je zult het nog nodig hebben.
Je vragen- het waren er twee- beantwoord ik in drieën, omdat ik een derde vraag onderken, weliswaar niet door jou gesteld, maar door mij wel als zodanig beantwoord.
1 Waarom werd tege Kaïn gezegd, dat de aardbodem om zijnentwil vervloekt was.Genesis 4 v 10 en 11. Dat was toch ook al tegen Adam gezegd, (Genesis 3 v 17) bij de zondenval.
Laat ik mij even bij deze vraag houden. Ds andere twee beantwoord ik in afzonderlijke postings.
Eigenlijk staat er in Genesis 3 v 17 iets anders dan in 4 v 10 en 11.
Immers: na de zondenval wordt tegen Adam gezegd : " Vervloekt is de akker om wat jij hebt gedaan, zwoegen zul je om ervan te eten, je hele leven lang".
Als een van de gevolgen van de zondenval wordt hier genoemd dat de natuurlijke vruchtbaarheid van de aarde voortaan door allerlei omstandigheden veel minder zal zijn dan in de paradijselijke omstandigheden voorheen. Immers: Dorens en distels zullen er groeien",(10) wat dus kennelijk voordien niet het geval was.
Maar in Genesis 4 v 10 en 11 wordt tegen Kaïn gezegd: "Hoor toch hoe het bloed van je broer uit de aarde naar mij (God) schreeuwt. Daarom....: vervloekt ben JIJ".
In het eerste geval deelt de natuur in de gevolgen van de zonde van Adam en Eva.
In het tweede geval wordt een persoon vervloekt, wat inhoudt: - het land dat aan vader Adam althans een opbrengst gaf, zal die opbrengst aan Kaïn niet meer brengen.(12) - voortaan zal Kaïn op de hele aarde als een ontheemde gelden, een thuisloze zwerver, ook al wordt als zijn woonplaats het land 'Nod'opgrgeven, (18).
Zo is de uitleg van je eerste vraag niet zo ingewikkeld.
Maar de tweede vraag, eigenlijk niet zo door jou gesteld, vergt toch een afzonderlijke, wat langere posting.
Je tweede vraag was meer een 'als vanzelf sprekende' opmerking. " De kinderen van Adam en Eva hadden deel aan de erfelijke zonde., de 'erfzonde' ".
Spooky...het idee van de ' erfzonde' tref ik herhaaldelijk aan, ook in mijn Engelse contacten.
Efeze 6 v 12 zegt duidelijk: "Onze strijd is niet gericht tegem mensen, maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen".
In de eerste jaren van de Christelijke kerk was iedereen waakzaam voor de ECHTE vijand, de satan, die uit zijn onzichtbaarheid, als ' onoverwinnelijk' wapen uiteindelijk iedereen misleidde, meestal al in de vroege kinderjaren.... (zie de tweede aflevering van 'Mijn leven') zodat Romeinen 3 v 23 moest constateren, dat: "ïederen gzondigd heeft en de nabijheid van God ontbeert".
Maar satan zocht ijverig naar wegen om zijn vroegere anonimiteit te herwinnen. En geleidelijk aan wist hij zijn beslissende aanwezigheid te doen vergeten, tot uiteindelijk een 'kerkvader', zekere Augustinus... dezelfde, die elke sexualiteit 'zondig'vond ....iets op schrift zette, dat.... wijzelf de oorzaak waren van veel kwaad, omdat wij het beginsel van de zonde door vererving van Adam hadden gekregen. Doordenkende wsrd dan gedacht, dat zelfs zuigelingen al zondaren in principe waren, terwijl God duidelijk zegt in Psalm 8 v 3, dat "God met de stemmen van kinderen en zuigelingen een macht opbouwt tegen zijn vijanden om hun wraak en verset te breken". Alsof God zich zou willen bedienen van 'kleine verdoemelingen', zoaLs de meest vreselijke van deze 'erfzonde - adepten' ze believen te noemen.
En dan baseert men zich op allerlei teksten, die zwak zijn, ook de 'koningstekst'salm 51 v 7, waar David volgens de NBG spreekt: " Zie...in ongerechtigheid ben IK geboren, in zonde heeft mijn moeder MIJ öntvangen", terwijl Davids hoofd er op dat moment heel niet naar stond om een dogmatische uitspraak te doen.
Hij had net gehoord van de profeet Natan, dat het kind uit zijn overspelige verhouding met Batseba geboren, zou sterven. En dan is dit zijn vraag: "Ïk ben toch ook in overspel verwekt... waarom mag ik dan blijven leven".
Er zijn veel aanwijzingen in de bijbel, dat David in zijn familie als een 'achtergestelde' gold. Maar daarover kunnen wij het een volgend maal hebben.
Door deze verderfelijke leer van 'erfzonde, erfschuld en erfsmet' zijn talloze mensen in verwarring gebracht. De waarheid is zo eenvoudig: - wij worden persoonlijk tot zonde verleid - wij vallen zelf in zonde, wij zijn om eigen zonde schuldig voor God, derven zijn gemeenschap. Wij kunnen niemand de schuld geven en de enig schuldige, de duivel, naar een plaats op de achtergrond verwijzen, een plaats, waar hij wat graag staat...in de coulissen...om vanuit zijn duistere onzichtbaarheid toe te springen.
Wat goed, dat wij door de kracht van de heilige Geest de duivel eindelijk op zijn eigen terrein kunnen bestrijden.
Hoe komt het dat David, na dat schandalige gebeuren van dat overspel met Bathseba en de moord op Uria, haar man- het is toch bijna te erg voor woorden, zoiets verzín je toch niet- niet de doodstraf kreeg.
In de bijbel staat toch duidelijk en klaar:in Genesis 9 v 8: "Wie bloed van mensen vergiet, diens bloed wordt door mensen vergoten".
En op overspel staan in de bijbel toch ook strenge straffen. ............... Mijn antwoord:
Spooky...allemaal waar. Maar dat gebod uit Genesis 9 v 8 is wel enigermate tijdgebonden. Het werd gegeven, toewn de hele mensheid nog uit acht personen bestond. Daarvan kon er dan ook geen éen gemist worden. Spooky.....nee.... ik probeer mij er niet onder uit te draaien. maar Káïn werd al niet gedood. Maar na Kaïn is de geweldenarij in de periode tot de zondvloed zó toegenomen, dat er scherpe lijnen moesten getrokken worden, nu de nieuwe mensheid een aanvang nam en de tijd van uiterste ruwheid en grofheid nog maar net een jaar voorbij was.
Later zijn op deze regel verzachtingen gekomen . Bekend is het geval van ´de vrijsteden´, waarnaar men kon vluchten bij `per ongeluk´iemand doden. En in Exodus 22 v 2 wordt straffeloosheid toegezegd aan iemand, die een dief doodt, mits dit bij het betrappen in de nácht gebeurt. En in Deuteronomium 19 v 15 wordt de algemene rechtsregel gegeven, dat in dergelijke ernstige gevallen er twee getuigen moeten zijn. En in de tegenwoordige tijd is berechting een taak van de overheid. Maar een overheid was er, direct na de zondvloed, nog niet.
Voor een ernstig vergrijp als dat van David zijn dus verschillende oordelen mogelijk al naar gelang van de omstandigheden.
En in dit geval gonsde Jeruzalem van de geruchten, Maar de profeet Nathan alleen wist door Goddelijke openbaring 'het naadje van de kous'.
Eigenlijk was het dus een zaak tussen David en God.
En de Heer God zag Davids berouw en besloot in zijn almacht en in zijn ondoorgrondelijke wijsheid om David hiermee te straffen: - de dood van het verwekte kind. Nu ja... als het daarbij gebleven was... - voortaan moord en doodslag in het koningshuis( 2 Samuel 12 v 10) - ...en Davids zoon Ammon werd voor een minne daad zijnerzijds door zijn halfbroer Absalom gedood - Ammon was door zijn gemeen en sadistisch optreden tegen Tamar al een bron van ellende (11) voor zijn pa - en toen kreeg David later nog eens als boodschap: "Je eigen zoon hè, die mooie Absalom, die jouw leven wil nemen, heeft nu ook nog geslapen met al je vrouwen,zo dat iedereen het zien kon(12)
Ik kan me voorstellen, dat David later wel eens verzucht heeft: " O....was ik maar dood...". Denk eens aan zijn wanhoop, toen hij van Absaloms dood hoorde.
En dan nog iets. God wilde Davids huis verder bouwen door aan Bathseba en David een tweede zoon te schenken, Salomo. En Salomo was nog niet verwekt.
Wij mogen de Heer God in dezen niet critiseren. Ik weet wel Spooky...dat doe je ook niet...je stelt maar een vraag.
Maar let nog eens op 2 Samuel 24 v 14; David heeft hier weer iets doms en strafwaardigs gedaan: "Liever val ik in handen van de HEER , want groot is zijn mededogen, dan dat ik in mensenhanden val".
Eigenlijk zegt David hier: "God is genadiger dan de mensen".
En dat is een waar woord, Spooky.... We staan allemaal jegens God in de schuld, zijn Gods vijanden. Maar God is zelf in de gedaante van Onze Heer Jezus Christus naar de aarde gekomen om onze Rédder te zijn vóor de Heer Jezus onze Réchter zal zijn.
Hij was genadig voor David. Hij is genadig voor ons.
Bij een volgende vraag zou ik het gemakkelijker vinden, wanneer je de e-mail-knop gebruikte. Dan krijg je direct bericht. Dezelfde vraag gelijk aan alle lezenden: stel vragen per e-mail.
GAVE NUMMER 3: KENNIS.( tweede verhandeling) Spreuken 1 v 7 leert: "De vreze des HEREN is het begin der kennis".
Een voorbeeld ter verduidelijking. Stel: een student wil op een bepaald gebied inzichten verwerven, die alleen een bepaalde professor kan geven. Hij gaat nu niet vóor de collegezaal zitten, maar gaat die collegezaal binnen op het moment, dat die bepaalde professor college geeft. Hij treft daar andere studenten aan , met hetzelfde verlangen als hij heeft. De zaal zoemt van spanning. En dan treedt de hooggeleerde binnen!.....
Zo is het ook, op veel hoger vlak, met de gave van kennis. Je kan er alleen maar voor terecht in de collegezaal van God, onder zjn gehoor, in zijn sfeer. En het helpt bijzonder, wanneer je de geestelijke gemeenschap zoekt van hen, die een zelfde, heilig begeren hebben.
Wil je deze diepere kennis hebben, dan is het nodig, dat je gedoopt bent met de Heilige Geest, de doop , die je binnenvoert in de sfeer en de uitzonderlijk hoge gedachtenwereld van God, voor zover het een mens toegestaan is, daar binnen te treden.
Dat wil nu niet zeggen, dat ieder, aan wie de handen zijn opgelegd voor de doop in de Heilige Geest, zou mogen zeggen tegen een op leeftijd zijnde hoogleraar in de Godgeleerdheid: "Wat zou jij weten. Je bent niet op de in Pinksterkringen gebruikelijke wijze gedoopt met de Geest". Het gaat niet over een uiterlijke handeling, maar over een innerlijke verworvenheid.
Maar in ieder geval: de echte kennis is van God afkomstig en wordt in zíjn sfeer meegedeeld.
Ik wil voor ditmaal sluiten met Spreuken 2 v 1-6:
"Mijn zoon, als je in acht neemt, wat ik zeg, mijn richtlijnen altijd onthoudt, een open oor hebt voor mijn wijsheid, een geest, die neigt naar inzicht, als je erom vraagt de dingen te begríjpen, róept om scherpzinnigheid, ernaar zoekt als was het zilver, ernaar speurt als naar een verborgen schat ............... dán zul je ontdekken wat ontzag voor de HEER is, dan zul je kennis van God verwerven. Want....het is de HEER die wijsheid schenkt, zijn woorden bieden kennis en inzicht".
Hier ligt dus ook een sleutel: - laat je oog niet door de wijsheid van de wereld gesloten zijn voor de peilloos hogere wijsheid van God - als je de richtlijnen in de bijbel opvolgt, bijvoorbeeld- het valt me nu te binnen- je onttrekt aan 'kwade samensprekingen op het schoolplein' - als je een selectief geheugen ontwikkelt voor wat de Heer alzo gezegd heeft of 'voorgedaan'....wwjd - als je innerlijk open staat voor de sfeer van God - als je ernaar hóngert om de dingen ook te begrijpen vanuit een hemelse invalshoek - als je als het ware róept: "O Heer...maak me scherp van inzicht temidden van alle afstompende beí¯nvloeding van de wereld - als je geen aards geld allereerst zoekt, maar hemels zilver en goud; niet het materií«le, maar het geestelijke - als Jezus jouw schat in de akker wordt, temidden van alle stenen en gruis van de dagelijkse werkelijkheden.... dan is daar die kennis...dan begint de gave van kennis te functioneren.
Laten wij eerst eens zien, wat het Oude Testament zegt, dat ons iets wijzer kan maken omtrent die grootse gave van 'God de Heilige Geest':
In Genesis 2 v 9 wordt ons verteld van de 'boom van kennis van goed en kwaad'.
"In het midden van de hof stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad".
Jullie kennen allemaal de geschiedenis. Adam en 'Manninne' aten onbekommerd van de levensboom . Maar het ging fout , toen ze ook van de boom van kennis van goed en kwaad aten , tegen het uitdrukkelijke verbod van God in. Ze kregen toen wel kennis van goed en kwaad, maar op een heel verkeerde manier, een manier , die ten dode voerde. Het níet eten van die boom, het alleen eten vasn de levensboom, zou hun ook kennis van goed en kwaad hebben gegeven. maar in gehoorzaamheid aan God zou dat een goede kennis zijn geweest, die ten leven voerde.
Ik ontleen hieraan een eerste gedachte: Kennisverwerving in de goede zin eist : gehoorzaamheid aan God en je voeden met alle goede, van God komende gaven.
Nu bén je al op weg met bekering , wedergeboorte en doop in de Heilige Geest. Je eet al van de levensboom, je wilt niets liever dan gehoorzaam zijn aan God. De gave van kennis kan nu in je gaan groeien als deel van de vrucht van de Geest.
In 2 Kronieken 1 v 10 lezen wij, dat Salomo aan God vraagt: "Schenk mij wijsheid en inzicht (kennis)...".
En deze eenvoudige vraag om wijsheid en kennis om het grote volk te leiden, dus om ten dienste van de gemeenschap te staan, verheugt de HEER zeer. Rijkdom, schatten en roem worden niet gevraagd, maar door de genade van de HEER bovendien gegeven, (v 12).
Uit deze tweede tekst leren wij, dat wijsheid en kennis vaak in éen adem worden genoemd. Wij zouden deze twee begrippen zó kunnen omschrijven: - wijsheid, een innerlijke gesteldheid van het hart - kennis; een blijken daarvan naar buiten.
Zo had ook Jozef een innerlijke wijsheid, die hem in Egypte langs allerlei klippen van verzoeking en verleiding heenvoerde. En de kennis, die hij van God kreeg over allerlei zaken, was mede een naar buiten treden van de wijsheid. Het slot was een geweldige promotie: van gedetineerde tot onderkoning. Een volgende les: kennis, de gave van kennis, activeert je gedachtenleven ten zeerste en zal je op de duur niet alleen geestelijk voordeel, maar mogelijk ook materieel voordeel opleveren . Wij weten allen, dat onze honderdmiljard hersencellen met de meeste van hen weer met 70 doorschakelingen naar andere hersencellen tot veel meer in staat zijn, dan waarvoor ze op dit moment gebruikt worden. Eigenlijk zijn onze hersenen zó geschapen, dat ze geschikt zijn om tot in eeuwigheid bij te leren. Niemand mag als argument aanvoeren: "Maar met de dood gaan ze toch te niet". In de opstanding krijgen wij op enigerlei manier die hersenen weer terug om ze echt goed te gaan gebruiken.
De gave van kennis is een mogelijkheid om dingen veel scherper te weten, een voorschot als het ware op een aspect van onze heerlijke toekomst met de Heer.
Wanneer je met de Heer wandelt in de tuin van hemelse verrukkingen van 'de vrucht van de Geest', zal je steeds meer merken, dat je gedachten meer capaciteiten krijgen, altijd met als grote doel: andere mensen van dienst zijn.
Volgende keer verder.
Alleen nog even een terloopse, buiten de eigenlijke gedachtengang staande opmerking: Salomo, over wie ik zoí«ven iets vertelde, ging veel later toch helemaal fout. Hoever je ook komt met de Heer, wees altijd waakzaam, dat de vijand de boel toch weer niet door jouw onachtzaamheid in de vernieling helpt.
Wanneer je met de Heilige Geest 'gedoopt' en bij verder werken daarmee ook 'vervuld' wordt, dan gelden voor jou ook de volgende tekstgedeelten: 2 Corinthe 1 v 21 en 22: " Het is God, die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Heilige Geest gegeven heeft".
En ook geldt: Efeze 1 v 13 en 14, (gedeeltelijk): "...in Christus bent u door uw geloof, gemerkt met het stempel van de Heilige Geest, die ons beloofd is als voorschot op onze erfenis...".
Hier worden heerlijke dingen gezegd: - jullie innerlijk is door de Heilige Geest afgeschermd van kwade indrukken van buiten als zijnde: iets kostbaars voor God - door de Heilige Geest worden jullie aangemerkt als een 'bijzonder bezit'; de afdruk van een zegelring gold toendertijd als van nagenoeg dezelfde juridische waarde als een handtekening. - de Heilige Geest is een zegel, betekenende : eeuwige garantie voor de toekomst. - de Heilige Geest geeft een teken van authenticiteit, echtheid. Het is een 'waarmerk'.
Let nog even op dat woord 'GEZALFD' uit 2 Corinthe. Dat heeft ook weer samenhang met die tekst uit 1 Johannes 2 v 20: "U bent echter gezalfd door de Heilige, u allen weet dat". Johannes spreekt hier tot mensen van de volstrekte 'incrowd': mensen, die het niet bij de doop ín de Heilige Geest hebben gelaten, maar die daarmee aan het wérk zijn gegaan. Voor die mensen is het een zalving tot 'vervuld zijn met de Heilige Geest' geworden.
Jullie....doe iets met die wonderbare 'doop'....laat die door gebed, aanbidding enz enz groeien...groeien.
Bedenk tenslotte dít: - de vervulling met Gods Geest is alleen maar een voorschot op steeds toenemende heerlijkheid in dít en het eeuwige leven - je staat er steviger mee tegenover de verleidingen van buiten. Sexuele plaatje, onverwacht verschijnende op de t.v. brengen je minder in opschudding. Er is iets als een beschermende muur rond je gekomen - je weet je veel zekerder het eigendom van God . Allerlei twijfels wijken - het straalt van je af, die vervulling; mensen gaan merken, dat je iets hébt.
" Van ver ben ik naar jou toegekomen, vrouwe Israel. Ik heb je altijd liefgehad, mijn liefde zal je altijd vergezellen (4) Ik breng je weer tot bloei. Je zult weer dansen in de rei en de tamboerijnen laten rinkelen".
Vervang dat 'vrouwe Israel' nu eens door je eigen naam. Denk niet, dat alles maar tegen anderen, ergens ver weg, in een andere tijd wordt gezegd. nee...het is niet voor ánderen en tóen en dáar. Het wordt allemaal gezegd tegen ú... en híer en nú.
Zeg ook niet: " Ik ben al zestig....ik hoef niet meer zo nodig 'te dansen in de rei' en met mijn rinkelbel te rinkelen".
Nee, of je achttien bent of tachtig; hoe ver je ook weg bent gedwaald van de Heer of hoe ver je je ook bij hem vandaan voelt ondanks al je pogen om dichtbij hem te komen...altijd geldt:, dat God ons lief heeft met een eeuwige liefde, die er al was, toen wij alleen nog maar van eeuwigheid in zijn grote plan bestonden, eeuwigheden voor wij metterdaad geboren werden.
En evenals die Vader uit het verhaal van 'de verloren zoon 'altijd maar op de wacht stond, tot zijn zoon ooit eens uit verre streken zou terugkomen en zoals het wezenlijke van de liefde niet is, dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij óns heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onzse zonden, (1 Johannes 4 v 10)....zo bepaalt deze tekst er ons ook weer bij, dat God de Eerste is, die ook het initiatief neemt. En onze zonden kunnen zijn eeuwige liefde niet uitblussen.
En wanneer wij hem gaan volgen en wanneer wij niet meer uit zijn hand weglopen..... want: niemand kan ons uit zijn hand roven. Maar...wij kunnen er wel zelf uit weg lopen. ...dan vergezelt zijn liefde ons: - niet alleen in dit leven - maar ook, wanneer wij onze ogen aan gene zijde opslaan in Abrahams schoot, zoals Lazarus - of misschien nog wel heerlijker, zoals de medegekruisigde, die 's avonds al met Jezus in het paradijs was.
En als we zeggen: "Ik heb het eigenlijk toch wel gehád", dan geeft God aan hen, die zich tot hem keren, een nieuwe bloei en.... ja.... dan kómt het ...dan dansen wij weer in zijn blije reien of wat ons maar aan feestelijks aanspreekt. En de tamboerijnen klinken of wat wij verder maar aan blijs kunen bedenken.
Jullie weten, dat de toevoer van nieuwe bijbelstudies van www.heavenlyquality.nl stil ligt door het kraken en vernielen van die website. Maar na enig beraad dacht ik: "Ik ga gewoon verder op 'Vlaanderen'. Komt HQ dan nog weer terug, dan voed ik die uit België
En hier komt dan de eerste bijbelstudie 'nieuwe stijl':
Ik had het op HQ over 'Goddelijke liefde, uitkomende in oud-testamentische bijbelteksten.. Ik koos er zestien uit, waarvan ik in twee bijbelstudies op HQ er acht behandeld had.
Aan de beurt zijn nu de door mij als 9 t.m.12 behandelde:
Jesaja 63 v 9: " In alle nood van zijn volk was hij (God)j ook zéf in nood: zij werden gered door de engel van zijn tegenwoordigheid. In zijn liefde en mededogen heeft hij hen zelf verlost, hij tilde hen op en heeft hen gedragen alle jaren door".
En hoevelen van de mensen, die in Jezus geloven als hun Behouder , Bevrijder, Verlosser, Zaligmaker, hebben dat al ervaren, wanneer ze op hun leven terugkijken. Die machtige Goddelijke liefde, die wij deelachtig zouden willen worden en die wij deelachtig kúnnen worden, waneer wij ons geloofsleven door de genade van God bekroond mogen zien met de doop in de Heilige Geest.....die Goddelijke liefde maakte, dat hij als het ware met ons meeleed, toen wij - bijvoorbeeld - dat vreselijke verlies moesten verwerken. We dachten misschien, dat wij het alléen deden,....nee: hij was het, die zijn engelen zond om ons te helpen, al weten wij meestal niet, hóe ze dat doen.
O ja; éen keer werd de sluier even van mij weggetrokken: Ik was eens vreselijk bedroefd over een tegenslag. En in mijn slaap snikte ik het even uit. En toen hoorde ik opeens een zo heerlijk gezang, begeleid door een zó hemelse muziek, datr ik voelde: " De engelen zijn hier om mij te troosten".
En héerlijk: al mijn verdriet liep weg als door een soort douche-afvoer.
Maar de Heer in zijn Goddelijke liefde kan soms zo'n medelijden hebben, geen machteloos medelijden , maar máchtig medelijden: mededogen,
En zo heeft hij mijn vrouw en mij na al 84 jaar gedragen.
Lui; de andere drie teksten een volgende maal.Als ik eenmaal aan de práat kom !
Al mijn materiaal voor deze bijbelstudie ontleende ik aan een desbetreffend topic in 'www.heavenlyquality.nl'
Ik was zo dom om dit materiaal niet tevens op te slaan in 'mijn documenten'.
Dezer dagen werd 'HQ' gekraakt door iemand met boze bedoelingen.
Op dit ogenblik trachten techneuten zoveel mogelijk van de verdwenen tekst terug te winnen.
Als 'Bijbelstudie'daar niet bij is, ben ik alles daarvan kwijt.
Ik hoop en bid, dat 'Bijbelstudie' zo ongehavend mogelijk uit de strijd komt.
Volgende week weet ik misschien al meer
Hebben jullie misschien zélf vragen voor mijn andere blog 'Geloofsaangelegenheden'...stel ze via de 'e-mailknop'. Bij 'voeg toe'kijk ik namelijk zelden om de teller zuiver te houden op het wérkelijke aantal inputs.
Mogelijk zou door jullie vragen uit verlies winst worden geboren.
BIJBELSTUDIE 61(nog weer even anders gezegd dan bij 5
God de Heilige geest; het vijfde symbool: water.....LEVEND water.
Johannes 7 v 27-39: ................ Op de laatste dag....het HOOGTEPUNT van het feest, stond Jezus in de tempel, en hij riep: "Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken!" 'Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft', "zo zegt de Schrift". Hiermede doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofdden zouden ontvangen; de Geest wás er namelijk nog niet, want Jezus was nog niet tot Gods majesteit verheven. ................. Jesaja had ook al gezegd in 44 v 3: "Ik (God) zal water uitgieten op dorstige grond, waterstromen over het droge land. Ik zal mijn geest uitgieten over je nazaten en mijn zegen over je telgen".
En Ezechiël had in hoofdstuk 47, ( de tempelbeek) ook al gesproken van levendmakend water.
En kenwoorden in al die heerlijke teksten zijn: - herstel, vernieuwing, verfrissing - nieuw leven - voldoening ....verlangen wordt vervuld, dorst naar God wordt gelest.
Stel je toch eens voor, lieve allemaal....
Jullie hebben gedronken van de goede woorden van Jezus. En wat is het gevolg?: hoogtepunt op hoogtepunt. Jullie worden zélf fonteinen van levend water. Uit je hart, waaruit in het veleden zoveel verkeerde dingen stroomden, komen steeds meer woorden van liefde, blijdschap, vrede en vriendelijkheid. Steeds meer wijken ongeduldige opmerkingen, harde oordelen, slechte en trouweloze woorden uit jullie mond. Dat alles krijgt een extra impuls, zodra de Heilige Geest helemaal vást bij jullie komt wonen.
Weet je nog, hoe dorstig de grond van je ziel was. Nu is die grond doordrenkt met water van de Heilige Geest. Nu mogen jullie op jullie beurt goede woorden doorgevan aan de intens droge gronden van anderen. Jesaja kon die zegen alleen voor nazaten en telgen voorzien. Die zegen is er híer en voor nú en voor júllie. Immers: Jezus is tot de majesteit van God verheven en dat was de voorwaarde voor het doorbreken van de Heilige Geest.
Jullie kunnen het meemaken, hoe- naar het visioen van Ezechiël dat water met zijn innerlijke reproductiekracht steeds maar meerder wordt; jullie kunt het meemaken, hoe overal waar jullie woord komt, bomen van hoop en moed opschieten. Zo zullen jullie zien, hoe heil en goedertierenheid júllie volgen, zoals David dat al uitjubelde in psalm 23 v 6. Jullie zullen de zee van de mensenmeningen verfrissen met nieuwe blijde geluiden, zoals Ezechiël het al zag: gezonde, grote vissen in een zoet geworden zoutzee.
Ga dan, lieve lezers, niet millimeteren: "Hoort 'spreken in tongen' er nu wel bíj. Kan het niet zonder dat?".
"U kunt ieder op uw beurt profeteren, zodat ieder van u kan worden onderwezen en bemoedigd. En wie profeteert heeft macht over zijn geest, want Gods is niet een God van wanorde maar van vrede. Zo is het in alle gemeenten van de heiligen".(1 Corinthe 14 v 31-33).
Hoe de profetieën ook zijn, 'gewoon' of 'een openbaring', altijd zijn ze te kennen aan deze begrippen: onderwijzing en bemoediging, lering en opwekking. En wie zijn die 'ieder': Alle profeten , dus ook de profetessen. Want in hoofdstuk 11 v 5 is immers sprake van vrouwen, die profeteren.
En nu: "Wie profeteert heeft macht over zijn geest".
Het zal best eens in Korinthe zijn voorgekomen, dat een profeet geen voorrang wilde geven aan een openbaring of ook op een ongelegen tijdstip, midden onder de preek bijvoorbeeld, ging profeteren, omdat hij zei: "Ik moet spreken omdat de Heilige Geest mij hiertoe dwingt". En ook nu zou dit verschijnsel zich kunnen voordoen. Maar het is een fout verschijnsel. Niemand dwingt een profeet om te profeteren. Ik zou haast zeggen: "De Heilige Geest is veel te 'chique' voor zulke manipulaties". Het zou kunnen voorkomen, dat een zich-zelf-misleidende profeet uitroept: "Ik móet spreken...ander zou ik de Heilige Geest bedroeven of zelfs uitblussen". Dat kan inderdaad. (Ef 4 v 20 en 1 Thess 5 v 19). Maar het kan niet, doordat men dwars door de gemeenteregelmaat heen 'moet' profeteren. Al die 'moeters' zullen er voor dienen uit te kijken, dat ze niet juist door dat 'moeten ' de geest bedroeven of uitblussen.
Geen verwarring en chaos in de gemeente. De profeten worden niet zó door de Heilige Geest gegrepen, dat zij ten koste van alles móeten profeteren. De Heer gebruikt een vrijwillig volk, welks éigen geest meewerkt en niet onder dwang staat. Ja; een dwingend 'à tort et à travers' de aandacht vragende en tumult of wanorde verwekkende profeet zal onder het beslag zijn van iemand, die wél dwingt, een demon.
Nee: de gave van de profetie ontneemt de profeten niet de controle over hun eigen geesten. God is niet de auteur van onzalige verwarringen.
God heeft een afkeer van elke vorm van wetteloosheid, losbandigheid en disharmonie. Men behoort zich in de gemeente te voegen naar de gestelde regels.
God is een God van vrede, (Rom 15 v 33, 16 v 20 en 1 Thess 5 v 23).
De gemeente mag niet door tot de leiding geroepen mensen overgegeven worden aan rusteloze geesten, die altijd iets anders zoeken of die menen voorrang te hebben.
God wil een goede sfeer, geen grofheid, geen verdeeldheid, geen chaos en geen onrust.
Komt het voor, dat er zulke onrust ontstaat, dan dienen de leidende broeders( en zusters) een voorbeeld te zijn van vriendelijkheid, die alle leden van de gemeente bekend is, (Filipp 4 v 5). In een voorkomend geval van ordeverstoring door een 'foute' profetie wordt er door de leiding niet gekwetst of gekrenkt, maar met volop zelfbeheersing terechtgewezen, zoder enige ongepastheid.
Harmonie, ordelijkheid, rust, vrede en zelfbeheersing van alle leden zijn voor de buitenstaanders een magneet.
In die tijd ging het er in allerlei gemeente zo voortreffelijk toe. Daarop mocht Corinthe geen negatieve uitzondering maken.
"Maar indien aan een ander, die daar gezeten is, een openbaring ten deel valt, moet de eerste zwijgen". (1 Corinthe 14 v 30)
Wij hebben hier te maken met een gebeuren, dat tegenwoordig niet zoveel meer voor zal komen, dat 'zwijgen' dan.
In de gemeente van Corinthe was het een levendige boel. Er werd veel geprofeteerd. Maar in de Volle Evangelie Gemeenten, die ik in 2005 meemaak, is profetie maar mondjesmaat. In Corinthe gebeurde het vaak, dat de profeten hun troostrijke woorden spraken. Maar opeens was er dan een gemeentelid , dat een profetie van hoger orde had.
Het was dan echt iets anders dan een opbeurend woord. Het was echt zo'n AHA- erlebnis, waarbij gedacht werd: "Maar dít is toch anders; - hier worden verborgenheden van het koninkrijk van God ontsluierd - hier wordt nu werkelijk iets gezegd, waarbij wij in deze bekommerde tijden onze hoofden omhoog mogen heffen, omdat onze verlossing eraan komt, (Lucas 21 v 1....."....Kijk en dan behoorden die druk profeterende Corinthiërs te zwijgen, want hier kwam een openbáring.
Maar wanneer in onze gemeenten zo'n openbaring doorkomt, dan hoeven de anderen niet te zwijgen, want meestal zíjn er geen anderen, komen er maar éen of enkele profetieën door met ruime tussenpozen.
Paulus had soms van die openbaringen. Hij kon dan zeggen: "Zie , ik deel u een geheimenis mee", (15 v 51). De openbaring van het geheim van het Koninkrijk der hemelen door Paulus' mond, (Ef 3 v 3-5) geeft tot op de dag van heden velen vreugde.
De volkomen openbaring van het geheim van God zal ook tot ons komen door de mond van profeten, (Openb 10 v 7).
De Geest van de waarheid zal ons de toekomst verkondigen, (Johannes 16 v 13). Naast de 'gewone' profetieën, reeds zo vol van 'het getuigenis van Jezus', zo troostrijk, vermanend en bemoedigend, is er dus ook een hogere vorm van profetie.
Paulus was zo begaafd in de sfeer van God, dat hij kon zeggen: "Ik zal komen op openbaringen des Heren", ( 2 Cor 12 v 1).
Wat is er dus allemaal mogelijk?!
Broers en zussen ; ik gun jullie van harte, dat je durf krijgt om profetische woorden te spreken. En misschien zal het dan zelfs wel eens een keer kunnen voorkomen, dat de Heer je gebruikt om iets van de grote toekomst te ontsluieren. Zeg dan niet: "Alles ís al ontsluierd".
Spreek nederig en vertrouwend. Wíj zullen luisteren.
Weer een volgend symbool van de Heilige Geest is: WATER....LEVEND WATER...!!!
In Johannes 7 v 37-39 spreekt Jezus over stromen van levend water van de Heilige Geest, die uit jullie binnenste zullen vloeien.
En in Jesaja 44 v 3 profeteert Jesaja over het levend water van de Heilige Geest, dat God zal uitgieten over dorstig land door middel van de mensen, die telgen zullen zijn en nazaten van het volk, dat dán, in die tijd leeft, jullie dus.
En Ezechiël ziet in hoofdstuk 47 een klaterende rivier, die overal zegen en vruchtbaarheid en leven verspreidt.
En jullie, gered door Jezus, bekeerd, wedergeboren, gedoopt in de Heilige Geest , door Gods geest gezalfd tot een constante vervulling met die Geest(1 Johannes 2 v 20), (de meesten van jullie zijn nog 'in aanbouw', ach : wij allen zijn nog 'under construction').... ...jullie mogen dat water van de Heilige Geest doorgeven als overvloedige stromen, die dorstig land drenken en droge aarde bevochtigen, die overal vruchtbomen van kostelijke gedachten laten ontluiken, die elk bitter-zout water zoet maken en vol leven.
Eens waren jullie zelf poelen, waar het water niet doorstroomde.(Ez 47 v 11). Jullie klaagden over duizend dingen, lees de laatste vragenverzameling, (van blz 19), maar eens door.
Nu al en steeds sterker, zul je dezelfde vragen van anderen gaan beantwoorden, jullie zullen die anderen te drinken geven uit jullie altijd maar meerdere overvloed. Zo kan jullie toekomst met de Heer Jezus en de van hem uitgaande Heilige Geest zijn.
salm 51 v 7, waar David volgens de NBG spreekt:
