Eerst nog even afsluitend over de zeven symbolen van de Heilige Geest, die wij behandeld hebben. Daarin kwam duidelijk tot uiting, (vooral in het gedeelte: zegel of onderpand of voorschot), dat het allemaal veel heerlijker wordt dan het nu al is. Die heerlijkheid is er al wel, maar nog niet volop. De aanwezigheid van de Heilige Geest is een garantie voor die komende heerlijkheid, als het ware een aanbetaling voor de heerlijke toekomst, die er in beginsel al wel is, maar nog niet in volheid doorgebroken. De grote erfenis moet nog verwezenlijkt worden. Het moment, waarop Jezus verschijnt in al zijn glorie....wanneer het tijdelijke verslonden wordt door het eeuwige... verandert alles van 'ten dele' in 'volheid'.
We gaan het hierna hebben over de PERSOON van DE HEILIGE GEEST.
Zo dikwijls wordt gezegd: "De Heilige Geest is de kracht van God, die in de wereld werkt" of ook: "De ' Geest van God' bedoelt niet anders te zeggen dan 'de instelling, de manier van denken van God' " of ook: "De Heilige Geest is een gevoel, een gezegende sfeer die van God komt".
Allemaal zo wazig.
Het Nieuwe Testament zegt in helder en krachtig onderwijs: "De Heilige Geest is een duidelijke PERSOON".
In verschillende teksten wordt de Heilige Geest genoemd in samenwerkende relatie met God de Vader en met de Zoon. Dat zijn de trinitaire teksten, waarin de Drieí«enheid van God tot uiting komt. In die teksten lezen wij dat alle drie 'verschijningsvormen' PERSONEN zijn. Matth 28 v 19:
Vlak voor zijn overgang in 'Gods wereld' sprak Jezus: "Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van: de Vader en de Zoon en de heilige Geest". Wijs er je gesprekpartners op, dat hier voor drie personen 'de naam' in het enkelvoud genoemd wordt en dat er tekstcritisch niet de minste onzekerheid bestaat. Dikwijls zullen jullie tegenstanders Jehovahs getuigen zijn. Zeg dan: "Je probeert de hele tijd via het ontkennen van de Drieí«enheid uiteindelijk de persoon van de Heer Jezus néer te praten tot een gewone aardse zaak. Maar laten wij eens vanuit een ander gezichtspunt op de Drieí«enheid komen door te spreken over de Heilige Geest, die ook tot die Drieí«enheid behoort".
Je zult bemerken, dat er dan enige verwarring ontstaat. Over 'de Heilige Geest' hebben ze nooit zo nagedacht. Het ontkennen van de Drieí«enheid is alleen een koevoet om de Heer Jezus te vloeren, hoezeer ze je- in toch wel een zekere oprechtheid- bezweren, dat ze Jezus heel hoog schatten.
Maak je overigens geen illusies. Ze blijven praten....en doe jij dat dan maar niet. Laat het bij deze voltreffer. Wanneer ze het helemaal niet meer weten, schrijven ze naar 'het genootschap' in New York en dat vindt er wel weer iets op.
Maar dit is even een practische aanwijzing. Volgende week beginnen we aan de verdere uitwerking van 'de PERSOON van de Heilige Geest'.
(Nog éen tekst, die op het zelfde vlak ligt als de eerder genoemde: 2 Corinthe 13 v 13: "De genade van de Here Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid met de Heilige Geest zij met u allen").
Als zodanig komt 'God de Heilige geest' in twee bijbelteksten voor: 2 Corinthe 1 v 22 en Efeze 1 v 13:
2 Corinthe 1 v 22: "God heeft ons gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven".
Efeze 1 v 13 -14: 'De Heilige Geest is ons beloofd als voorschot op onze erfenis".
(Waar in '2004' staat: 'voorschot', staat in '1954': 'onderpand').
Waaraan denk je bij voorschot: de eerste betaling, het 'handgeld' in afwachting van een groter bedrag, dat contractueel later zal worden uitgekeerd.
En wat is dat alleen al een heerlijke gedachte: de doop ín de Heilige Geest, hechter gefundeerd in 'de vervulling mét de Heilige Geest' is nog maar het begin van onze heiligmaking, die uitloopt op onze 'heerlijkmaking'. Van dat verre perspectief spreekt ons Openbaring 11. De 'voorhoede-Christenen', die daar volop in de strijd staan, zijn werkelijk door de genade van God en omdat zij op zijn genade vertrouwden, toch wel tot de volmaaktheid van de liefde, blijdschap, vrede en trouw gekomen, die een mens maar bereiken kan. En omdat zij die trouw bewezen hebben met de marteldood, is er daarna dat verrukkelijke: het opstaan uit de dood en opstijgen in de onzienlijke wereld met een 'nieuwetijdslichaam' een verheerlijkt lichaam. Zo spreekt ook 2 Thessalonicenzen 1 v 10: "Dan zal hij(Jezus) komen om op 'die dag' (de dag van Jezus' wederkomst) verheerlijkt te worden in al zijn heiligen en met verbazing aanschouwd te worden in allen die tot geloof gekomen zijn".(1954). En '2004' zegt in Romeinen 8 v 17: "Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister". 1954: "Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus; immers indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking".
En hier lees je dan weer iets, dat aan 'onderpand' kan laten denken. De toekomstige verheerlijking en een al aan de gang zijnde heiligmaking wordt verkregen in de weg van lijden en volhouden met het vasthouden van de hand van God en van Jezus en van de Heilige Geest.
Zij, die steeds verder gaan met God kunnen de doop in de Heilige Geest zien als 'het eerste van een groter totaal', namelijk de totale verlossing, het totale herstel tot 'de nieuwe mens'. Zij kunnen ook deze beschouwingswijze hebben: deze vervulling is een verbintenis en een garantie voor de totale afrekening van een rijke erfenis. Zij hebben een sterke zekerheid voor de toekomst. Ze weten, dat er een proces is begonnen, dat helemaal wordt afgemaakt.
Nu weet ik, dat er velen onder mijn gehoor zullen zeggen: "Nu leg je de lat zo hoog. Dat haal ik nooit". Maar....je gelooft toch in de Heer Jezus als je Redder en Verlosser. Je hebt hem van harte lief. Wel....dan wacht je een eeuwige zaligheid , waarin je nog verder kunt groeien. Maar denk nu niet, dat het 'allemaal niet zo nauw steekt', maar probeer met de middelen, die God dan toch maar ter beschikking stelt, zover mogelijk te komen. Spoel de buizen, waardoor Gods hemels water jou doorloopt, voortdurend schoon. Zorg, dat er geen aangroeisels komen, die de snelheid van het water verminderen, totdat het uiteindelijk stil staat. Er komen zware tijden, waarin het zaak is om zo sterk mogelijk te staan, want Openbaring 11 is geen flauw verhaaltje. Streef naar de hoogste gaven, streef naar de volledige heiligmaking...je zult het nog nodig hebben.
Je vragen- het waren er twee- beantwoord ik in drieën, omdat ik een derde vraag onderken, weliswaar niet door jou gesteld, maar door mij wel als zodanig beantwoord.
1 Waarom werd tege Kaïn gezegd, dat de aardbodem om zijnentwil vervloekt was.Genesis 4 v 10 en 11. Dat was toch ook al tegen Adam gezegd, (Genesis 3 v 17) bij de zondenval.
Laat ik mij even bij deze vraag houden. Ds andere twee beantwoord ik in afzonderlijke postings.
Eigenlijk staat er in Genesis 3 v 17 iets anders dan in 4 v 10 en 11.
Immers: na de zondenval wordt tegen Adam gezegd : " Vervloekt is de akker om wat jij hebt gedaan, zwoegen zul je om ervan te eten, je hele leven lang".
Als een van de gevolgen van de zondenval wordt hier genoemd dat de natuurlijke vruchtbaarheid van de aarde voortaan door allerlei omstandigheden veel minder zal zijn dan in de paradijselijke omstandigheden voorheen. Immers: Dorens en distels zullen er groeien",(10) wat dus kennelijk voordien niet het geval was.
Maar in Genesis 4 v 10 en 11 wordt tegen Kaïn gezegd: "Hoor toch hoe het bloed van je broer uit de aarde naar mij (God) schreeuwt. Daarom....: vervloekt ben JIJ".
In het eerste geval deelt de natuur in de gevolgen van de zonde van Adam en Eva.
In het tweede geval wordt een persoon vervloekt, wat inhoudt: - het land dat aan vader Adam althans een opbrengst gaf, zal die opbrengst aan Kaïn niet meer brengen.(12) - voortaan zal Kaïn op de hele aarde als een ontheemde gelden, een thuisloze zwerver, ook al wordt als zijn woonplaats het land 'Nod'opgrgeven, (18).
Zo is de uitleg van je eerste vraag niet zo ingewikkeld.
Maar de tweede vraag, eigenlijk niet zo door jou gesteld, vergt toch een afzonderlijke, wat langere posting.
Je tweede vraag was meer een 'als vanzelf sprekende' opmerking. " De kinderen van Adam en Eva hadden deel aan de erfelijke zonde., de 'erfzonde' ".
Spooky...het idee van de ' erfzonde' tref ik herhaaldelijk aan, ook in mijn Engelse contacten.
Efeze 6 v 12 zegt duidelijk: "Onze strijd is niet gericht tegem mensen, maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen".
In de eerste jaren van de Christelijke kerk was iedereen waakzaam voor de ECHTE vijand, de satan, die uit zijn onzichtbaarheid, als ' onoverwinnelijk' wapen uiteindelijk iedereen misleidde, meestal al in de vroege kinderjaren.... (zie de tweede aflevering van 'Mijn leven') zodat Romeinen 3 v 23 moest constateren, dat: "ïederen gzondigd heeft en de nabijheid van God ontbeert".
Maar satan zocht ijverig naar wegen om zijn vroegere anonimiteit te herwinnen. En geleidelijk aan wist hij zijn beslissende aanwezigheid te doen vergeten, tot uiteindelijk een 'kerkvader', zekere Augustinus... dezelfde, die elke sexualiteit 'zondig'vond ....iets op schrift zette, dat.... wijzelf de oorzaak waren van veel kwaad, omdat wij het beginsel van de zonde door vererving van Adam hadden gekregen. Doordenkende wsrd dan gedacht, dat zelfs zuigelingen al zondaren in principe waren, terwijl God duidelijk zegt in Psalm 8 v 3, dat "God met de stemmen van kinderen en zuigelingen een macht opbouwt tegen zijn vijanden om hun wraak en verset te breken". Alsof God zich zou willen bedienen van 'kleine verdoemelingen', zoaLs de meest vreselijke van deze 'erfzonde - adepten' ze believen te noemen.
En dan baseert men zich op allerlei teksten, die zwak zijn, ook de 'koningstekst'salm 51 v 7, waar David volgens de NBG spreekt: " Zie...in ongerechtigheid ben IK geboren, in zonde heeft mijn moeder MIJ öntvangen", terwijl Davids hoofd er op dat moment heel niet naar stond om een dogmatische uitspraak te doen.
Hij had net gehoord van de profeet Natan, dat het kind uit zijn overspelige verhouding met Batseba geboren, zou sterven. En dan is dit zijn vraag: "Ïk ben toch ook in overspel verwekt... waarom mag ik dan blijven leven".
Er zijn veel aanwijzingen in de bijbel, dat David in zijn familie als een 'achtergestelde' gold. Maar daarover kunnen wij het een volgend maal hebben.
Door deze verderfelijke leer van 'erfzonde, erfschuld en erfsmet' zijn talloze mensen in verwarring gebracht. De waarheid is zo eenvoudig: - wij worden persoonlijk tot zonde verleid - wij vallen zelf in zonde, wij zijn om eigen zonde schuldig voor God, derven zijn gemeenschap. Wij kunnen niemand de schuld geven en de enig schuldige, de duivel, naar een plaats op de achtergrond verwijzen, een plaats, waar hij wat graag staat...in de coulissen...om vanuit zijn duistere onzichtbaarheid toe te springen.
Wat goed, dat wij door de kracht van de heilige Geest de duivel eindelijk op zijn eigen terrein kunnen bestrijden.
Hoe komt het dat David, na dat schandalige gebeuren van dat overspel met Bathseba en de moord op Uria, haar man- het is toch bijna te erg voor woorden, zoiets verzín je toch niet- niet de doodstraf kreeg.
In de bijbel staat toch duidelijk en klaar:in Genesis 9 v 8: "Wie bloed van mensen vergiet, diens bloed wordt door mensen vergoten".
En op overspel staan in de bijbel toch ook strenge straffen. ............... Mijn antwoord:
Spooky...allemaal waar. Maar dat gebod uit Genesis 9 v 8 is wel enigermate tijdgebonden. Het werd gegeven, toewn de hele mensheid nog uit acht personen bestond. Daarvan kon er dan ook geen éen gemist worden. Spooky.....nee.... ik probeer mij er niet onder uit te draaien. maar Káïn werd al niet gedood. Maar na Kaïn is de geweldenarij in de periode tot de zondvloed zó toegenomen, dat er scherpe lijnen moesten getrokken worden, nu de nieuwe mensheid een aanvang nam en de tijd van uiterste ruwheid en grofheid nog maar net een jaar voorbij was.
Later zijn op deze regel verzachtingen gekomen . Bekend is het geval van ´de vrijsteden´, waarnaar men kon vluchten bij `per ongeluk´iemand doden. En in Exodus 22 v 2 wordt straffeloosheid toegezegd aan iemand, die een dief doodt, mits dit bij het betrappen in de nácht gebeurt. En in Deuteronomium 19 v 15 wordt de algemene rechtsregel gegeven, dat in dergelijke ernstige gevallen er twee getuigen moeten zijn. En in de tegenwoordige tijd is berechting een taak van de overheid. Maar een overheid was er, direct na de zondvloed, nog niet.
Voor een ernstig vergrijp als dat van David zijn dus verschillende oordelen mogelijk al naar gelang van de omstandigheden.
En in dit geval gonsde Jeruzalem van de geruchten, Maar de profeet Nathan alleen wist door Goddelijke openbaring 'het naadje van de kous'.
Eigenlijk was het dus een zaak tussen David en God.
En de Heer God zag Davids berouw en besloot in zijn almacht en in zijn ondoorgrondelijke wijsheid om David hiermee te straffen: - de dood van het verwekte kind. Nu ja... als het daarbij gebleven was... - voortaan moord en doodslag in het koningshuis( 2 Samuel 12 v 10) - ...en Davids zoon Ammon werd voor een minne daad zijnerzijds door zijn halfbroer Absalom gedood - Ammon was door zijn gemeen en sadistisch optreden tegen Tamar al een bron van ellende (11) voor zijn pa - en toen kreeg David later nog eens als boodschap: "Je eigen zoon hè, die mooie Absalom, die jouw leven wil nemen, heeft nu ook nog geslapen met al je vrouwen,zo dat iedereen het zien kon(12)
Ik kan me voorstellen, dat David later wel eens verzucht heeft: " O....was ik maar dood...". Denk eens aan zijn wanhoop, toen hij van Absaloms dood hoorde.
En dan nog iets. God wilde Davids huis verder bouwen door aan Bathseba en David een tweede zoon te schenken, Salomo. En Salomo was nog niet verwekt.
Wij mogen de Heer God in dezen niet critiseren. Ik weet wel Spooky...dat doe je ook niet...je stelt maar een vraag.
Maar let nog eens op 2 Samuel 24 v 14; David heeft hier weer iets doms en strafwaardigs gedaan: "Liever val ik in handen van de HEER , want groot is zijn mededogen, dan dat ik in mensenhanden val".
Eigenlijk zegt David hier: "God is genadiger dan de mensen".
En dat is een waar woord, Spooky.... We staan allemaal jegens God in de schuld, zijn Gods vijanden. Maar God is zelf in de gedaante van Onze Heer Jezus Christus naar de aarde gekomen om onze Rédder te zijn vóor de Heer Jezus onze Réchter zal zijn.
Hij was genadig voor David. Hij is genadig voor ons.
Bij een volgende vraag zou ik het gemakkelijker vinden, wanneer je de e-mail-knop gebruikte. Dan krijg je direct bericht. Dezelfde vraag gelijk aan alle lezenden: stel vragen per e-mail.
GAVE NUMMER 3: KENNIS.( tweede verhandeling) Spreuken 1 v 7 leert: "De vreze des HEREN is het begin der kennis".
Een voorbeeld ter verduidelijking. Stel: een student wil op een bepaald gebied inzichten verwerven, die alleen een bepaalde professor kan geven. Hij gaat nu niet vóor de collegezaal zitten, maar gaat die collegezaal binnen op het moment, dat die bepaalde professor college geeft. Hij treft daar andere studenten aan , met hetzelfde verlangen als hij heeft. De zaal zoemt van spanning. En dan treedt de hooggeleerde binnen!.....
Zo is het ook, op veel hoger vlak, met de gave van kennis. Je kan er alleen maar voor terecht in de collegezaal van God, onder zjn gehoor, in zijn sfeer. En het helpt bijzonder, wanneer je de geestelijke gemeenschap zoekt van hen, die een zelfde, heilig begeren hebben.
Wil je deze diepere kennis hebben, dan is het nodig, dat je gedoopt bent met de Heilige Geest, de doop , die je binnenvoert in de sfeer en de uitzonderlijk hoge gedachtenwereld van God, voor zover het een mens toegestaan is, daar binnen te treden.
Dat wil nu niet zeggen, dat ieder, aan wie de handen zijn opgelegd voor de doop in de Heilige Geest, zou mogen zeggen tegen een op leeftijd zijnde hoogleraar in de Godgeleerdheid: "Wat zou jij weten. Je bent niet op de in Pinksterkringen gebruikelijke wijze gedoopt met de Geest". Het gaat niet over een uiterlijke handeling, maar over een innerlijke verworvenheid.
Maar in ieder geval: de echte kennis is van God afkomstig en wordt in zíjn sfeer meegedeeld.
Ik wil voor ditmaal sluiten met Spreuken 2 v 1-6:
"Mijn zoon, als je in acht neemt, wat ik zeg, mijn richtlijnen altijd onthoudt, een open oor hebt voor mijn wijsheid, een geest, die neigt naar inzicht, als je erom vraagt de dingen te begríjpen, róept om scherpzinnigheid, ernaar zoekt als was het zilver, ernaar speurt als naar een verborgen schat ............... dán zul je ontdekken wat ontzag voor de HEER is, dan zul je kennis van God verwerven. Want....het is de HEER die wijsheid schenkt, zijn woorden bieden kennis en inzicht".
Hier ligt dus ook een sleutel: - laat je oog niet door de wijsheid van de wereld gesloten zijn voor de peilloos hogere wijsheid van God - als je de richtlijnen in de bijbel opvolgt, bijvoorbeeld- het valt me nu te binnen- je onttrekt aan 'kwade samensprekingen op het schoolplein' - als je een selectief geheugen ontwikkelt voor wat de Heer alzo gezegd heeft of 'voorgedaan'....wwjd - als je innerlijk open staat voor de sfeer van God - als je ernaar hóngert om de dingen ook te begrijpen vanuit een hemelse invalshoek - als je als het ware róept: "O Heer...maak me scherp van inzicht temidden van alle afstompende beí¯nvloeding van de wereld - als je geen aards geld allereerst zoekt, maar hemels zilver en goud; niet het materií«le, maar het geestelijke - als Jezus jouw schat in de akker wordt, temidden van alle stenen en gruis van de dagelijkse werkelijkheden.... dan is daar die kennis...dan begint de gave van kennis te functioneren.
Laten wij eerst eens zien, wat het Oude Testament zegt, dat ons iets wijzer kan maken omtrent die grootse gave van 'God de Heilige Geest':
In Genesis 2 v 9 wordt ons verteld van de 'boom van kennis van goed en kwaad'.
"In het midden van de hof stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad".
Jullie kennen allemaal de geschiedenis. Adam en 'Manninne' aten onbekommerd van de levensboom . Maar het ging fout , toen ze ook van de boom van kennis van goed en kwaad aten , tegen het uitdrukkelijke verbod van God in. Ze kregen toen wel kennis van goed en kwaad, maar op een heel verkeerde manier, een manier , die ten dode voerde. Het níet eten van die boom, het alleen eten vasn de levensboom, zou hun ook kennis van goed en kwaad hebben gegeven. maar in gehoorzaamheid aan God zou dat een goede kennis zijn geweest, die ten leven voerde.
Ik ontleen hieraan een eerste gedachte: Kennisverwerving in de goede zin eist : gehoorzaamheid aan God en je voeden met alle goede, van God komende gaven.
Nu bén je al op weg met bekering , wedergeboorte en doop in de Heilige Geest. Je eet al van de levensboom, je wilt niets liever dan gehoorzaam zijn aan God. De gave van kennis kan nu in je gaan groeien als deel van de vrucht van de Geest.
In 2 Kronieken 1 v 10 lezen wij, dat Salomo aan God vraagt: "Schenk mij wijsheid en inzicht (kennis)...".
En deze eenvoudige vraag om wijsheid en kennis om het grote volk te leiden, dus om ten dienste van de gemeenschap te staan, verheugt de HEER zeer. Rijkdom, schatten en roem worden niet gevraagd, maar door de genade van de HEER bovendien gegeven, (v 12).
Uit deze tweede tekst leren wij, dat wijsheid en kennis vaak in éen adem worden genoemd. Wij zouden deze twee begrippen zó kunnen omschrijven: - wijsheid, een innerlijke gesteldheid van het hart - kennis; een blijken daarvan naar buiten.
Zo had ook Jozef een innerlijke wijsheid, die hem in Egypte langs allerlei klippen van verzoeking en verleiding heenvoerde. En de kennis, die hij van God kreeg over allerlei zaken, was mede een naar buiten treden van de wijsheid. Het slot was een geweldige promotie: van gedetineerde tot onderkoning. Een volgende les: kennis, de gave van kennis, activeert je gedachtenleven ten zeerste en zal je op de duur niet alleen geestelijk voordeel, maar mogelijk ook materieel voordeel opleveren . Wij weten allen, dat onze honderdmiljard hersencellen met de meeste van hen weer met 70 doorschakelingen naar andere hersencellen tot veel meer in staat zijn, dan waarvoor ze op dit moment gebruikt worden. Eigenlijk zijn onze hersenen zó geschapen, dat ze geschikt zijn om tot in eeuwigheid bij te leren. Niemand mag als argument aanvoeren: "Maar met de dood gaan ze toch te niet". In de opstanding krijgen wij op enigerlei manier die hersenen weer terug om ze echt goed te gaan gebruiken.
De gave van kennis is een mogelijkheid om dingen veel scherper te weten, een voorschot als het ware op een aspect van onze heerlijke toekomst met de Heer.
Wanneer je met de Heer wandelt in de tuin van hemelse verrukkingen van 'de vrucht van de Geest', zal je steeds meer merken, dat je gedachten meer capaciteiten krijgen, altijd met als grote doel: andere mensen van dienst zijn.
Volgende keer verder.
Alleen nog even een terloopse, buiten de eigenlijke gedachtengang staande opmerking: Salomo, over wie ik zoí«ven iets vertelde, ging veel later toch helemaal fout. Hoever je ook komt met de Heer, wees altijd waakzaam, dat de vijand de boel toch weer niet door jouw onachtzaamheid in de vernieling helpt.
Wanneer je met de Heilige Geest 'gedoopt' en bij verder werken daarmee ook 'vervuld' wordt, dan gelden voor jou ook de volgende tekstgedeelten: 2 Corinthe 1 v 21 en 22: " Het is God, die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Heilige Geest gegeven heeft".
En ook geldt: Efeze 1 v 13 en 14, (gedeeltelijk): "...in Christus bent u door uw geloof, gemerkt met het stempel van de Heilige Geest, die ons beloofd is als voorschot op onze erfenis...".
Hier worden heerlijke dingen gezegd: - jullie innerlijk is door de Heilige Geest afgeschermd van kwade indrukken van buiten als zijnde: iets kostbaars voor God - door de Heilige Geest worden jullie aangemerkt als een 'bijzonder bezit'; de afdruk van een zegelring gold toendertijd als van nagenoeg dezelfde juridische waarde als een handtekening. - de Heilige Geest is een zegel, betekenende : eeuwige garantie voor de toekomst. - de Heilige Geest geeft een teken van authenticiteit, echtheid. Het is een 'waarmerk'.
Let nog even op dat woord 'GEZALFD' uit 2 Corinthe. Dat heeft ook weer samenhang met die tekst uit 1 Johannes 2 v 20: "U bent echter gezalfd door de Heilige, u allen weet dat". Johannes spreekt hier tot mensen van de volstrekte 'incrowd': mensen, die het niet bij de doop ín de Heilige Geest hebben gelaten, maar die daarmee aan het wérk zijn gegaan. Voor die mensen is het een zalving tot 'vervuld zijn met de Heilige Geest' geworden.
Jullie....doe iets met die wonderbare 'doop'....laat die door gebed, aanbidding enz enz groeien...groeien.
Bedenk tenslotte dít: - de vervulling met Gods Geest is alleen maar een voorschot op steeds toenemende heerlijkheid in dít en het eeuwige leven - je staat er steviger mee tegenover de verleidingen van buiten. Sexuele plaatje, onverwacht verschijnende op de t.v. brengen je minder in opschudding. Er is iets als een beschermende muur rond je gekomen - je weet je veel zekerder het eigendom van God . Allerlei twijfels wijken - het straalt van je af, die vervulling; mensen gaan merken, dat je iets hébt.
" Van ver ben ik naar jou toegekomen, vrouwe Israel. Ik heb je altijd liefgehad, mijn liefde zal je altijd vergezellen (4) Ik breng je weer tot bloei. Je zult weer dansen in de rei en de tamboerijnen laten rinkelen".
Vervang dat 'vrouwe Israel' nu eens door je eigen naam. Denk niet, dat alles maar tegen anderen, ergens ver weg, in een andere tijd wordt gezegd. nee...het is niet voor ánderen en tóen en dáar. Het wordt allemaal gezegd tegen ú... en híer en nú.
Zeg ook niet: " Ik ben al zestig....ik hoef niet meer zo nodig 'te dansen in de rei' en met mijn rinkelbel te rinkelen".
Nee, of je achttien bent of tachtig; hoe ver je ook weg bent gedwaald van de Heer of hoe ver je je ook bij hem vandaan voelt ondanks al je pogen om dichtbij hem te komen...altijd geldt:, dat God ons lief heeft met een eeuwige liefde, die er al was, toen wij alleen nog maar van eeuwigheid in zijn grote plan bestonden, eeuwigheden voor wij metterdaad geboren werden.
En evenals die Vader uit het verhaal van 'de verloren zoon 'altijd maar op de wacht stond, tot zijn zoon ooit eens uit verre streken zou terugkomen en zoals het wezenlijke van de liefde niet is, dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij óns heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onzse zonden, (1 Johannes 4 v 10)....zo bepaalt deze tekst er ons ook weer bij, dat God de Eerste is, die ook het initiatief neemt. En onze zonden kunnen zijn eeuwige liefde niet uitblussen.
En wanneer wij hem gaan volgen en wanneer wij niet meer uit zijn hand weglopen..... want: niemand kan ons uit zijn hand roven. Maar...wij kunnen er wel zelf uit weg lopen. ...dan vergezelt zijn liefde ons: - niet alleen in dit leven - maar ook, wanneer wij onze ogen aan gene zijde opslaan in Abrahams schoot, zoals Lazarus - of misschien nog wel heerlijker, zoals de medegekruisigde, die 's avonds al met Jezus in het paradijs was.
En als we zeggen: "Ik heb het eigenlijk toch wel gehád", dan geeft God aan hen, die zich tot hem keren, een nieuwe bloei en.... ja.... dan kómt het ...dan dansen wij weer in zijn blije reien of wat ons maar aan feestelijks aanspreekt. En de tamboerijnen klinken of wat wij verder maar aan blijs kunen bedenken.
Jullie weten, dat de toevoer van nieuwe bijbelstudies van www.heavenlyquality.nl stil ligt door het kraken en vernielen van die website. Maar na enig beraad dacht ik: "Ik ga gewoon verder op 'Vlaanderen'. Komt HQ dan nog weer terug, dan voed ik die uit België
En hier komt dan de eerste bijbelstudie 'nieuwe stijl':
Ik had het op HQ over 'Goddelijke liefde, uitkomende in oud-testamentische bijbelteksten.. Ik koos er zestien uit, waarvan ik in twee bijbelstudies op HQ er acht behandeld had.
Aan de beurt zijn nu de door mij als 9 t.m.12 behandelde:
Jesaja 63 v 9: " In alle nood van zijn volk was hij (God)j ook zéf in nood: zij werden gered door de engel van zijn tegenwoordigheid. In zijn liefde en mededogen heeft hij hen zelf verlost, hij tilde hen op en heeft hen gedragen alle jaren door".
En hoevelen van de mensen, die in Jezus geloven als hun Behouder , Bevrijder, Verlosser, Zaligmaker, hebben dat al ervaren, wanneer ze op hun leven terugkijken. Die machtige Goddelijke liefde, die wij deelachtig zouden willen worden en die wij deelachtig kúnnen worden, waneer wij ons geloofsleven door de genade van God bekroond mogen zien met de doop in de Heilige Geest.....die Goddelijke liefde maakte, dat hij als het ware met ons meeleed, toen wij - bijvoorbeeld - dat vreselijke verlies moesten verwerken. We dachten misschien, dat wij het alléen deden,....nee: hij was het, die zijn engelen zond om ons te helpen, al weten wij meestal niet, hóe ze dat doen.
O ja; éen keer werd de sluier even van mij weggetrokken: Ik was eens vreselijk bedroefd over een tegenslag. En in mijn slaap snikte ik het even uit. En toen hoorde ik opeens een zo heerlijk gezang, begeleid door een zó hemelse muziek, datr ik voelde: " De engelen zijn hier om mij te troosten".
En héerlijk: al mijn verdriet liep weg als door een soort douche-afvoer.
Maar de Heer in zijn Goddelijke liefde kan soms zo'n medelijden hebben, geen machteloos medelijden , maar máchtig medelijden: mededogen,
En zo heeft hij mijn vrouw en mij na al 84 jaar gedragen.
Lui; de andere drie teksten een volgende maal.Als ik eenmaal aan de práat kom !
Al mijn materiaal voor deze bijbelstudie ontleende ik aan een desbetreffend topic in 'www.heavenlyquality.nl'
Ik was zo dom om dit materiaal niet tevens op te slaan in 'mijn documenten'.
Dezer dagen werd 'HQ' gekraakt door iemand met boze bedoelingen.
Op dit ogenblik trachten techneuten zoveel mogelijk van de verdwenen tekst terug te winnen.
Als 'Bijbelstudie'daar niet bij is, ben ik alles daarvan kwijt.
Ik hoop en bid, dat 'Bijbelstudie' zo ongehavend mogelijk uit de strijd komt.
Volgende week weet ik misschien al meer
Hebben jullie misschien zélf vragen voor mijn andere blog 'Geloofsaangelegenheden'...stel ze via de 'e-mailknop'. Bij 'voeg toe'kijk ik namelijk zelden om de teller zuiver te houden op het wérkelijke aantal inputs.
Mogelijk zou door jullie vragen uit verlies winst worden geboren.
BIJBELSTUDIE 61(nog weer even anders gezegd dan bij 5
God de Heilige geest; het vijfde symbool: water.....LEVEND water.
Johannes 7 v 27-39: ................ Op de laatste dag....het HOOGTEPUNT van het feest, stond Jezus in de tempel, en hij riep: "Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken!" 'Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft', "zo zegt de Schrift". Hiermede doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofdden zouden ontvangen; de Geest wás er namelijk nog niet, want Jezus was nog niet tot Gods majesteit verheven. ................. Jesaja had ook al gezegd in 44 v 3: "Ik (God) zal water uitgieten op dorstige grond, waterstromen over het droge land. Ik zal mijn geest uitgieten over je nazaten en mijn zegen over je telgen".
En Ezechiël had in hoofdstuk 47, ( de tempelbeek) ook al gesproken van levendmakend water.
En kenwoorden in al die heerlijke teksten zijn: - herstel, vernieuwing, verfrissing - nieuw leven - voldoening ....verlangen wordt vervuld, dorst naar God wordt gelest.
Stel je toch eens voor, lieve allemaal....
Jullie hebben gedronken van de goede woorden van Jezus. En wat is het gevolg?: hoogtepunt op hoogtepunt. Jullie worden zélf fonteinen van levend water. Uit je hart, waaruit in het veleden zoveel verkeerde dingen stroomden, komen steeds meer woorden van liefde, blijdschap, vrede en vriendelijkheid. Steeds meer wijken ongeduldige opmerkingen, harde oordelen, slechte en trouweloze woorden uit jullie mond. Dat alles krijgt een extra impuls, zodra de Heilige Geest helemaal vást bij jullie komt wonen.
Weet je nog, hoe dorstig de grond van je ziel was. Nu is die grond doordrenkt met water van de Heilige Geest. Nu mogen jullie op jullie beurt goede woorden doorgevan aan de intens droge gronden van anderen. Jesaja kon die zegen alleen voor nazaten en telgen voorzien. Die zegen is er híer en voor nú en voor júllie. Immers: Jezus is tot de majesteit van God verheven en dat was de voorwaarde voor het doorbreken van de Heilige Geest.
Jullie kunnen het meemaken, hoe- naar het visioen van Ezechiël dat water met zijn innerlijke reproductiekracht steeds maar meerder wordt; jullie kunt het meemaken, hoe overal waar jullie woord komt, bomen van hoop en moed opschieten. Zo zullen jullie zien, hoe heil en goedertierenheid júllie volgen, zoals David dat al uitjubelde in psalm 23 v 6. Jullie zullen de zee van de mensenmeningen verfrissen met nieuwe blijde geluiden, zoals Ezechiël het al zag: gezonde, grote vissen in een zoet geworden zoutzee.
Ga dan, lieve lezers, niet millimeteren: "Hoort 'spreken in tongen' er nu wel bíj. Kan het niet zonder dat?".
"U kunt ieder op uw beurt profeteren, zodat ieder van u kan worden onderwezen en bemoedigd. En wie profeteert heeft macht over zijn geest, want Gods is niet een God van wanorde maar van vrede. Zo is het in alle gemeenten van de heiligen".(1 Corinthe 14 v 31-33).
Hoe de profetieën ook zijn, 'gewoon' of 'een openbaring', altijd zijn ze te kennen aan deze begrippen: onderwijzing en bemoediging, lering en opwekking. En wie zijn die 'ieder': Alle profeten , dus ook de profetessen. Want in hoofdstuk 11 v 5 is immers sprake van vrouwen, die profeteren.
En nu: "Wie profeteert heeft macht over zijn geest".
Het zal best eens in Korinthe zijn voorgekomen, dat een profeet geen voorrang wilde geven aan een openbaring of ook op een ongelegen tijdstip, midden onder de preek bijvoorbeeld, ging profeteren, omdat hij zei: "Ik moet spreken omdat de Heilige Geest mij hiertoe dwingt". En ook nu zou dit verschijnsel zich kunnen voordoen. Maar het is een fout verschijnsel. Niemand dwingt een profeet om te profeteren. Ik zou haast zeggen: "De Heilige Geest is veel te 'chique' voor zulke manipulaties". Het zou kunnen voorkomen, dat een zich-zelf-misleidende profeet uitroept: "Ik móet spreken...ander zou ik de Heilige Geest bedroeven of zelfs uitblussen". Dat kan inderdaad. (Ef 4 v 20 en 1 Thess 5 v 19). Maar het kan niet, doordat men dwars door de gemeenteregelmaat heen 'moet' profeteren. Al die 'moeters' zullen er voor dienen uit te kijken, dat ze niet juist door dat 'moeten ' de geest bedroeven of uitblussen.
Geen verwarring en chaos in de gemeente. De profeten worden niet zó door de Heilige Geest gegrepen, dat zij ten koste van alles móeten profeteren. De Heer gebruikt een vrijwillig volk, welks éigen geest meewerkt en niet onder dwang staat. Ja; een dwingend 'à tort et à travers' de aandacht vragende en tumult of wanorde verwekkende profeet zal onder het beslag zijn van iemand, die wél dwingt, een demon.
Nee: de gave van de profetie ontneemt de profeten niet de controle over hun eigen geesten. God is niet de auteur van onzalige verwarringen.
God heeft een afkeer van elke vorm van wetteloosheid, losbandigheid en disharmonie. Men behoort zich in de gemeente te voegen naar de gestelde regels.
God is een God van vrede, (Rom 15 v 33, 16 v 20 en 1 Thess 5 v 23).
De gemeente mag niet door tot de leiding geroepen mensen overgegeven worden aan rusteloze geesten, die altijd iets anders zoeken of die menen voorrang te hebben.
God wil een goede sfeer, geen grofheid, geen verdeeldheid, geen chaos en geen onrust.
Komt het voor, dat er zulke onrust ontstaat, dan dienen de leidende broeders( en zusters) een voorbeeld te zijn van vriendelijkheid, die alle leden van de gemeente bekend is, (Filipp 4 v 5). In een voorkomend geval van ordeverstoring door een 'foute' profetie wordt er door de leiding niet gekwetst of gekrenkt, maar met volop zelfbeheersing terechtgewezen, zoder enige ongepastheid.
Harmonie, ordelijkheid, rust, vrede en zelfbeheersing van alle leden zijn voor de buitenstaanders een magneet.
In die tijd ging het er in allerlei gemeente zo voortreffelijk toe. Daarop mocht Corinthe geen negatieve uitzondering maken.
"Maar indien aan een ander, die daar gezeten is, een openbaring ten deel valt, moet de eerste zwijgen". (1 Corinthe 14 v 30)
Wij hebben hier te maken met een gebeuren, dat tegenwoordig niet zoveel meer voor zal komen, dat 'zwijgen' dan.
In de gemeente van Corinthe was het een levendige boel. Er werd veel geprofeteerd. Maar in de Volle Evangelie Gemeenten, die ik in 2005 meemaak, is profetie maar mondjesmaat. In Corinthe gebeurde het vaak, dat de profeten hun troostrijke woorden spraken. Maar opeens was er dan een gemeentelid , dat een profetie van hoger orde had.
Het was dan echt iets anders dan een opbeurend woord. Het was echt zo'n AHA- erlebnis, waarbij gedacht werd: "Maar dít is toch anders; - hier worden verborgenheden van het koninkrijk van God ontsluierd - hier wordt nu werkelijk iets gezegd, waarbij wij in deze bekommerde tijden onze hoofden omhoog mogen heffen, omdat onze verlossing eraan komt, (Lucas 21 v 1....."....Kijk en dan behoorden die druk profeterende Corinthiërs te zwijgen, want hier kwam een openbáring.
Maar wanneer in onze gemeenten zo'n openbaring doorkomt, dan hoeven de anderen niet te zwijgen, want meestal zíjn er geen anderen, komen er maar éen of enkele profetieën door met ruime tussenpozen.
Paulus had soms van die openbaringen. Hij kon dan zeggen: "Zie , ik deel u een geheimenis mee", (15 v 51). De openbaring van het geheim van het Koninkrijk der hemelen door Paulus' mond, (Ef 3 v 3-5) geeft tot op de dag van heden velen vreugde.
De volkomen openbaring van het geheim van God zal ook tot ons komen door de mond van profeten, (Openb 10 v 7).
De Geest van de waarheid zal ons de toekomst verkondigen, (Johannes 16 v 13). Naast de 'gewone' profetieën, reeds zo vol van 'het getuigenis van Jezus', zo troostrijk, vermanend en bemoedigend, is er dus ook een hogere vorm van profetie.
Paulus was zo begaafd in de sfeer van God, dat hij kon zeggen: "Ik zal komen op openbaringen des Heren", ( 2 Cor 12 v 1).
Wat is er dus allemaal mogelijk?!
Broers en zussen ; ik gun jullie van harte, dat je durf krijgt om profetische woorden te spreken. En misschien zal het dan zelfs wel eens een keer kunnen voorkomen, dat de Heer je gebruikt om iets van de grote toekomst te ontsluieren. Zeg dan niet: "Alles ís al ontsluierd".
Spreek nederig en vertrouwend. Wíj zullen luisteren.
Weer een volgend symbool van de Heilige Geest is: WATER....LEVEND WATER...!!!
In Johannes 7 v 37-39 spreekt Jezus over stromen van levend water van de Heilige Geest, die uit jullie binnenste zullen vloeien.
En in Jesaja 44 v 3 profeteert Jesaja over het levend water van de Heilige Geest, dat God zal uitgieten over dorstig land door middel van de mensen, die telgen zullen zijn en nazaten van het volk, dat dán, in die tijd leeft, jullie dus.
En Ezechiël ziet in hoofdstuk 47 een klaterende rivier, die overal zegen en vruchtbaarheid en leven verspreidt.
En jullie, gered door Jezus, bekeerd, wedergeboren, gedoopt in de Heilige Geest , door Gods geest gezalfd tot een constante vervulling met die Geest(1 Johannes 2 v 20), (de meesten van jullie zijn nog 'in aanbouw', ach : wij allen zijn nog 'under construction').... ...jullie mogen dat water van de Heilige Geest doorgeven als overvloedige stromen, die dorstig land drenken en droge aarde bevochtigen, die overal vruchtbomen van kostelijke gedachten laten ontluiken, die elk bitter-zout water zoet maken en vol leven.
Eens waren jullie zelf poelen, waar het water niet doorstroomde.(Ez 47 v 11). Jullie klaagden over duizend dingen, lees de laatste vragenverzameling, (van blz 19), maar eens door.
Nu al en steeds sterker, zul je dezelfde vragen van anderen gaan beantwoorden, jullie zullen die anderen te drinken geven uit jullie altijd maar meerdere overvloed. Zo kan jullie toekomst met de Heer Jezus en de van hem uitgaande Heilige Geest zijn.
SYMBOLEN: Een volgend symbool van de Heilige Geest is: VUUR.
Wanneer Mozes, de schapen van zijn schoonvader Jetro hoedende, het brandende braambos ziet,(Exodus 3 v 2), dat door het hemelse vuur van 'God, de Heilige Geest' niet verteerd wordt, omdat dat vuur van een andere orde is dan onze aardse werkelijkheid, is die vuurverschijning de aanzet tot een grote verandering.
Dat is een algemeen verschijnsel van dat hemelse vuur. Wanneer het in jouw leven verschijnt, tilt het je op naar Gods hoogten; vanuit de zichtbare wereld krijg je steeds meer begrip voor de hemelse werkelijkheden. Vanuit de aardse sfeer word je geleidelijk aan overgeplaatst naar de hemelse sfeer, evenals dat branden braambos de aanzet vormde tot de verhuizng van Israel naar Kanaän vanuit Egypte.
En wanneer dat volk dan onderweg gaat, is het vuur van de Heer, zijn Heilige Geest, een vuurkolom in de nacht om ze de weg te wijzen, Exodus 13 v 21.
Evenzo is de Heilige Geest jouw trouwe leidsman bij het bereiken van het beloofde land van Gods koninkrijk.
En evenals de Israelieten God hoorden spreken vanuit een laaiend vuur, (Deuteronomium 5 v 24), zo mag jij door de stem van Gods Heilige Geest, steeds meer tot inzicht komen aangaande Gods geweldige persoonlijkheid.
De doop met de Heilige geest is als een vuur, dat je loutert, (Maleachi 3 v 3).
Al die dingen, in het Oude Testament reeds afgebeeld, zijn er voor jou, voor hier en voor nu, wanneer jij je bekering en wedergeboorte verder uitbouwt door de genade van God tot doop met de Heilige Geest.
Door de Heilige Geest, gesymboliseerd door vuur, brengt God jou tot zuivering, reiniging en loutering.
Profeteert iedereen, dan zal een ongelovige buitenstaander door iedereen worden beoordeeld en terechtgewezen. Alles wat hem heimelijk beweegt zal aan het licht komen en dan zal hij zich ter aarde werpen, God aanbidden en belijden: 'Werkelijk....God is in uw midden".
Ik pas deze tekst nu wat aan de tijd, waarin wij leven, aan. Allereerst zullen in onze samenkomsten niet altijd ongelovigen binnenkomen, maar meestal 'zoekers' en mensen, die in een andere samenkomst zijn teleurgesteld of iets dergelijks. Dan: zich ter aarde werpen en uitspraken doen, is er in onze tijd en in ons land niet zozeer bij. Maar toch zal iedereen, die de zegen en de vrijmoedigheid krijgt om te profeteren, kunnen getuigen, zoals ook ik dit kan getuigen, dat er mensen naar de profeet toekomen en zeggen: "U vertelde precies, wat mij op dat moment bewoog. Het was precies, wat ik aan raad nodig had.
Ik wil mij bij deze gemeente aansluiten, waar Gods Geest zo duidelijk inspireert".
Een heerlijke ervaring, die ik iedereen gun. Daarom deze oproep: Strek jullie uit naar deze gave in voortdurende voorzichtigheid, waakzaamheid en alertheid. En je zult gaan van zegen tot zegen.
Profeteert iedereen, dan zal een ongelovige buitenstaander door iedereen worden beoordeeld en terechtgewezen. Alles wat hem heimelijk beweegt zal aan het licht komen en dan zal hij zich ter aarde werpen, God aanbidden en belijden: 'Werkelijk....God is in uw midden".
Ik pas deze tekst nu wat aan de tijd, waarin wij leven, aan. Allereerst zullen in onze samenkomsten niet altijd ongelovigen binnenkomen, maar meestal 'zoekers' en mensen, die in een andere samenkomst zijn teleurgesteld of iets dergelijks. Dan: zich ter aarde werpen en uitspraken doen, is er in onze tijd en in ons land niet zozeer bij. Maar toch zal iedereen, die de zegen en de vrijmoedigheid krijgt om te profeteren, kunnen getuigen, zoals ook ik dit kan getuigen, dat er mensen naar de profeet toekomen en zeggen: "U vertelde precies, wat mij op dat moment bewoog. Het was precies, wat ik aan raad nodig had.
Ik wil mij bij deze gemeente aansluiten, waar Gods Geest zo duidelijk inspireert".
Een heerlijke ervaring, die ik iedereen gun. Daarom deze oproep: Strek jullie uit naar deze gave in voortdurende voorzichtigheid, waakzaamheid en alertheid. En je zult gaan van zegen tot zegen.
In de jaren vóor Jezus , de jaren waauit we nog zoveel kunnen leren aangaande de continuïteit van de Godsopenbaring, werd de PRIESTER zo gezalfd, volgens Exodus 29 v 21; werd de KONING zo gezalfd volgens 1 Samuel 16 v 13, werd de PROFEET zo gezalfd volgens 1 Koningen 19 v 16. Altijd weer met zalfolie. En tenslotte werd de Heer Jezus, die al deze kenmerken in zich verenigde, gezalfd met de Heilige Geest, wat vanuit de onzienklijke wereld gebeurde, toen de Heilige Geest, in de gedaante van een duif op Hem neerdaalde bij de doop in de Jordaan.
En in de tegenwoordige tijd dragen wij die gemeenschap met God de Heilige Geest over bij het bidden voor zieken, die niet meer naar de gemeente kunnen komen, omdat zij te ziek zijn. En dan zalven wij die zieke met olie, als een voorstelling van dëze gedachte:(Jacobus 5 v 14) "Je kunt niet meer komen in de gemeente en onder de zalving van de heilige gemeenschap zijn. Daarom komt die heilige broeder- en zusterschap nu naar jou toe en de olie, die wij -bijvoorbeeld- op jouw voorhoofd aanbrengen, is als het ware 'de gemeente'.
En in het algemeen leert de gelijkenis van de wijze en de dwaze maagden uit Matth 25 v 4 ons: Allen kun je wel olie in je lamp hebben, de doop met de Heilige Geest. Maar is die olie van de doop met de Heilige Geest wel genoeg om deze tijd van rust en voorbereiding door te komen en voldoende olie over te hebben, wanneer de kreet weerklinkt: "De Heer Jezus is in aantocht. Maar voor hij komt, is er de vreselijke wanorde van de antichrist". De olie van de doop in de Heilige Geest lijkt wel weg te lekken uit de kruiken, wanneer de spankracht verloren gaat in tijden van rust en afwachting en voorbereiding.
De 'Geest van God' komt niet door kracht en geweld, (Zacharia 4 v 6), maar met zulke heerlijke woorden en begrippen als: - toerusting, goddelijke bekwaamheid, innerlijke kracht - toewijding, afzondering, eruitgeroepen worden/zijn - genezing, verlichting, openbaring - oplichting van de al bekende waarheden, die opeens als nieuw worden.
Zacharia zag het al zo mooi. - hij ziet zeven lampen - ...en hij ziet ook twee olijfbomen, (4 v 2 en 3)
En uit het vervolg blijkt dan, dat het goed is, wanneer een mens steeds weer vervuld wordt met de Heilige Geest in een voortgaande stroom. En een belangrijke uitspraak volgt daarná: "Niet door eigen kracht of macht zal een mens slagen....maar met de hulp van Gods Geest, (6).
Ik heb wel eens verteld, dat ik vroeger plannen ontwierp om de Heer te dienen. Die eigen plannen werden nooit wat. Maar nu is het zo, dat ik mij bij mijn nieuwe werkzaamheid- HQ dus- erg gelukkig voel. En voortdurend opent 'God de Heilige Geest' nieuwe vergezichten. Deze tekst geldt dus niet alleen voor Zerubbabel, de persoon, die hier besproken wordt, maar voor mij en voor JOU.
En dan zegt de Heer Jezus van zichzelf: "Jesaja zegt: 'De Geest van de Heer rust op mij want: hij heeft mij gezalfd: - om aan armen het goede nieuws te brengen heeft hij mij gezonden - om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken - en aan blinden het herstel van hun gezicht - om onderdrukten hun vrijheid te geven - om een genadejaar van de Heer uit te roepen' ".
En wanneer iedereen dan op het puntje van zijn stoel zit van spanning, (20), voegt onze Heer en Heiland daaraan toe: "Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan".
Kijk; de Heer Jezus zegt van zichzelf, dat hij met 'God de Heilige Geest' is gezalfd.
En jullie; sommigen dragen nog steeds dat armbandje: WWJD, (wat zou Jezus doen). Wel, hier heb je nu iets: Hij werd vervuld met de Heilige Geest. Daarnaar gaan jullie ook ijveren.
Híj bracht het goede nieuws aan alle mensen, die dachten , rijk te zijn , maar in wezen zo ontstellend arm waren Júllie zullen ook mensen tegenkomen, die met veel aplomb beweren: "De wetenschap gaat alles oplossen", maar jullie weten, hoe arm ze eigenlijk zijn. En jullie brengen ze het goede nieuws, dat Jezus zich gegeven heeft aan het kruis om onze zonden uit te boeten.
Jezus maakte gevangenen vrij. En jullie gaan door jullie liefdevolle en bescheiden-vriendelijke, maar krachtige woorden mensen halen uit zelfgebouwde gevangenissen van drogredenen.
Jezus herstelde aan blinden het gezicht. En jullie zullen verbaasd staan over de geestelijke blindheid van allerlei mensen, die zo blind zijn, dat ze jullie voor lui met een I.Q. van 70 uitmaken, voor mensen met de hersenen van een garnaal, voor...noem maar op... ik heb het allemaal naar mijn hoofd geslingerd gekregen, tot 'naar, miezerig, zielig mannetje ' toe. En aan jullie de taak om door de kracht van de Heilige Geest bij sommigen de 'schellen van de ogen te laten vallen'.
Voor vandaag kan het zo wel weer. Ga maar gauw 'het genadejaar van de Heer' uitroepen, met die uitnodiging: "Zorg, dat je erbij komt".
Steeds meer tekening in de onderlinge verhouding tussen: - studies over 'God de Heilige Geest' - studies over 'de Geestesgaven'.
Ik doe al telkens twee studies over het eerste onderwerp. Van nu aan doe ik ook twee studies over het tweede onderwerp, wanneer dit althans uitgebreid is. Wanneer dat met twee studies niet voldoende is behandeld, ga ik later dóor. Want 'profetie' is een zaak, waarover veel is te zeggen.
We waren in 1 Corinthe 14. We gaan na vers 1 nu verder met vers 3: "Iemand, die profeteert , spreekt tot ménsen...." (dus niet zoals met klanktaal: tot God) "....en wat hij zegt, is opbouwend, troostend en bemoedigend".
....en vers 4 gedeeltelijk: "....iemand, die profeteert, doet dit ten bate van de gemeente"
Waarom is een goede profetie áltijd opbouwend? Er wordt gersproken namens God en dat is namens alles , wat goed is. Immers: God is rijk aan barmhartigheid en ontferming,(Jacobus 5 v 11) en van zulk een opdrachtgever kan alleen iets opbouwends komen.
Er zijn wel eens profetieën, die angst aanjagen, die de aanwezigen terneerdrukken, die de blijdschap, de vrede en de rust roven...mensen, die zulke profetieën uitspreken, zijn op dat ogenblik géen goede herders van de kudde...of zij behoren zelfs niet bíj de kudde: - ik hoorde eens een trouw lid van de gemeente een heel rare profetie uitspreken, waarmee niemand iets kón; op dat moment was hij toch echt fout bezig - ik hoorde eens iemand, die toevalliog 'zoeens aan kwam waaien', een heel enge profetie uitspreken, die ons allen schrik aanjoeg. Die persoon hoorde echt niet bij onze gemeente. - Ook hoorde ik eens iets opwindends, alsof de Heer spoedig zou komen. Er was wel enige deining, maar al snel dacht de gemeente aan dat woord uit 2 Thessalonicenzen 2 v 2: "Verlies niet meteen uw verstand en raak niet in paniek wanneer een profetie, een uitspraak of een brief, die door 'ons', (Paulus) ZOU zijn geschreven, het voorstelt of de dag van de Heer op het punt staat aan te breken".
Maar zelfs als de profetie vermanend zou zijn, dan nog....God is altijd vol liefde. Hij staat áltijd positief ten opzichte van zijn volk. Zijn vermaningen zijn altijd gericht op: - een rein hart, een goed geweten en een ongeveisd geloof, (1 Tim 1 v 5).
Een profetie van Godswege zal altijd bewerken, dat: - de gemeenschap met God wordt hersteld - dat vrede, gerechtigheid en blijdschap worden hervonden. Het 'lichaam van de Heer' wordt niet groot en sterk, niet ópgebouwd door striemende verwijten, neerkomend als zweepslagen. Het heeft behoefte aan: - opbeurende beloften - terechtwijzende vermaningen - heilrijke uiteenzettingen.
Wat is het heerlijk om een profeet te zijn, opbruisende van levend water, die in het algemeen niet éen persoon dient, maar het geheel van de samenzijnden. Geen nieuwe leringen in de profetie, geen grote lijnen; dat is voorbehouden aan degenen, die als herders en leraars de gemeente dienen.
Een enkele maal slechts zal de nieuwtestamentische profetie, die er vooral is ten dienste van de gemeente, een toekomstig wereldgebeuren aankondigen, maar ik heb dit nog niet meegemaakt. Wel hoorde ik woorden zoals: - Amsterdam zal in brand staan - Nederland zal verzakken, (toen het aardgas was ontdekt), maar nooit hoorde ik een echt groot 'zeggen' over de toekomst. Maar het kan altijd wel eens een keer gebeuren, wanneer de Heer dit nodig en zinvol oordeelt: "God, de HEER doet niets, zonder dat hij zijn plan heeft onthuld aan zijn dienaren, de profeten". Het zal dan wel iets 'wezenlijks' zijn. Zo heb ik nooit gehoord, dat de tsunami van onlangs werd geprofeteerd. Daaruit zou men kunnen opmaken, dat deze gebeurtenis, hoe vreselijk ook, niet van cruciaal belang was voor het handelen van God in deze wereld.
Hoe dienen de profeten te zijn?: daarover 1 Timotheüs 3 v 2-7. Ik vind het wat lang om dat hier uit te schrijven. Doe zelf ook maar eens iets. En bestudeer dat gedeelte goed. Richt je ook daarnaar, voor zover op jou van toepassing of later van toepassing wordend.
salm 51 v 7, waar David volgens de NBG spreekt:
