Het begin van het denken over ´de gemeente' in het Oude testament;
God kiest een volk, een STAD en een T E M P E L.
Psalm 132 v 13 en 14: "De HEER heeft Sion verkozen en als woonplaats begeerd: 'Dit is , voor altijd, mijn rustplaats, hier verlang ik te wonen' ".
Jesaja 2 v 2 en 3: "Eens zal de dag komen dat de berg met de tempel van de HEER rotsvast zal staan, verheven boven de heuvels, hoger dan alle bergen. Alle volken zullen daar samenstromen, machtige naties zullen zeggen: 'Laten we optrekken naar de berg van de HEER, naar de tempel van Jakobs God. Hij zal ons onderrichten, ons de weg wijzen en wij zullen zijn paden bewandelen' ".
Wat is toch dat eeuwige, waarnaar het verlangen van de Heer uitgaat. Wat is de bekroning, die hij zeker gaat verwezenlijken.
Hij zoekt; - een gezindheid van vertrouwen, zoals hij die vond bij Abram - hij zoekt een volk, dat hem vertrouwt - hij zoekt een STAD, waar zijn getrouwen samenwonen - maar uiteindelijk zoekt hij een T E M P E L , waar hij zijn beminden kan onderrichten, de weg wijzen naar steeds groter heerlijkheden, en zijn rechte paden uitduiden.
Uiteindelijk wordt die tempel zijn 'eeuwige rustplaats'.
En 'de gemeente', (de kerk) is die eeuwige rustplaats.
Laat ik mijn eigen ervaringen tot uitgangspunt nemen: - vanmorgen was ik in de 'plenaire samenkomst', de 'zondagsam'', waar een vurige prediker een oproep deed om onze persoonlijke liefderelatie met God en Jezus elke dag te verstevigen. Maar hij deed dat in het kader van een geweldige stroom van eerdere predikingen van weer anderen, die ons wezen op de vrucht van de Geest, de gaven van de Geest, gedegen kennis van de bijbel, kortom op alle vele aspecten, die in deze wonderbaarlijk rijke tijden beurtelings aan ons getoond worden. - tijdens de dienst was er vlak voor mij zo'n lieflijk gezinstafereeltje van ouders met jonge kinderen. Aan het eind van de dienst complimenteerde ik de ouiders voor dat verrukkelijk stel en de moeder antwoordde: "De oudste komt in augustus al op uw bijbelclub" - Even stond ik met een drietal gelovigen vlak bij elkaar. En met éen van hen zei ik al die oude psalmen op, zoals wij die vroeger elke maandag op school moesten kennen en die wij in de kerk zongen. Zo'n oude schat van vroeger, (Matth 13 v 52). Het was zo fijn; met deze broer heb ik eigenlijk weinig contact- onze sam is ook zo groot-. En nu kwam het er eens van. De derde in ons gezelschap verzuchtte: "in de kerk, waar ik meestal vertoefde, werd bijna uitsluitend uit het Nieuwe Testament gepreekt. Ik vind dat toch ergens een tekort". - Daarna ontmoette ik iemand, die onlangs een geweldige geloofsversterking heeft gekregen en en grote uitredding mocht ervaren. En wij waren samen blij. - toen was er weer een zus, die opmerkte: "Wat een leuke spencer hebt u aan". Mijn dag was al goed, maar werd er alleen maar beter van. Lieve complmenten zijn zo goed als 'geestesvrucht' - en daarna waren er opeens vlugge voetstappen achter mij. 'Weer een zus' overhandigde mij een foto met de woorden; "Kijk....die maakten wij onlangs van u tijdens het ouderenuitje in het kader van 'de algemene foto-aktiviteit". De 'gave van helpen' ten voeten uit. - en zo ging dat maar door. Blij gestemd en heerlijk versterkt peddelde ik naar huis.
Kijk; dat is gemeente-zijn. En dat gun ik jullie allen. Werp je maar in de stroom van een van leven tintelende gemeente en doe mee. Bouw samen.
Aan die gemeenten werkt God door. Dáar wil hij wonen met zijn Geest en met zijn hele Persoon. Dát Sion verkiest hij. Die berg van heil bouwt hij steeds verder uit Eens komt die dag.... we zingen er ook van .....dat de volledig opgebouwde gemeente, vol van Gods Geest , met alle leden vol gaven en vrucht van de Heilige Geest, rotsvast zal staan temidden van de volkerenzee. In ´het duizendjarig rijk´zal steeds duidelijker blijken, dat de gemeente eigenlijk het epicentrum van alle wereldbeweeg is geweest, altijd een centraal punt, waarom de hele wereld zich schaart. Het is niet zo, dat de gemeente hoger zal zijn dan de Himalaya. Nee, geestelijk gezien wordt ´de gemeente´een ontmoetingscentrum voor de gehele wereld. En...in de dienst van God en van Jezus en van de Heilige Geest gekomen, maar dan ook volledig, mogen jullie daar staan om de volken van de hele wereld, van Albanië en Arabië, van Barbarije en van België...van enz enz.... - te onderrichten - de weg te wijzen - de goede paden aan te duiden.
Aan jullie wordt dan Jesaja 32 v 1 vervuld: `Een koning, (Jezus), die rechtvaardig regeert en leiders (jullie, als je het spoor blijft houden) die leiden volgens het recht. ze zijn als een beschutting tegen de wind, als een schuilplaats voor een wolkbreuk, als waterstromen in een dorre streek , als de koele schaduw van een rots in een dorstig , uitgedroogd land".
Want reken er op dat er dorst zal zijn bij de uitgedroogd toestromenden.
Wat een taak. Volhouden jongens en meisjes, niet in het gezicht van die grote toekomst nog de steven wenden naar verraderlijke oevers.
