Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
28-04-2011
Trazegnies 1966 (R, zie 13/4/2009 )
de straat naar dat station waar onze liefde begon
Onze reis.
Weer wandel ik in mijn verleden naast jou naar het station.
Mijn peter was pas overleden,
niets dat mij toen troosten kon. De trein kwam binnengereden en hield stil in het station.
Jij hebt mijn verdriet begrepen, die zomerdag vol ijle zon, en hebt mijn hand gegrepen; iets stopte, iets anders begon.
Weer denk ik vanuit het heden
aan dat meisje op het perron.
De trein is stomend weggereden die dag, weg van het station, en al wat wij sindsdien deden lijkt op een kleurige ballon,
die steeds hoger is gaan zweven, ver weg van waar het ooit begon. Broos dromend door het leven sinds jij me liefhad bij 't station.
Vader van de verongelukte tiener de verongelijkte ziener de mislukte schrijver de niet te verjagen blijver de kinderloze flikker de uitgelachen nikker de vermoorde rivaal de bedrogen gemaal de gevallen renner de miskende kunstkenner de werkloze behanger de overwerkte zanger, vader van de anderen die de wereld niet veranderen
Vader die de vissen voedt de vogels leidt en de schuld vergoedt de schapen weidt als ze dwalen de wijsheid sterkt voor wie ze wil halen de pijn beperkt voor wie kan beminnen en de schoonheid eert die zit vanbinnen de waarheid leert aan hen die liegen de last ontneemt voor wie wil vliegen van u vervreemdt als je niet wilt kijken die u vergeeft zonder te laten blijken dat alles zweeft tussen de zonnen zoals hij het wil en zelf is begonnen met zichzelf als eeuwige spil
Vader die meer moeder is ik voel dat ik me niet vergis als ik u ken zonder u te zien en u hoor als ik wens te luisteren ook als u zachter praat dan fluisteren dat ik u ben zoals alle anderen die u zijn zonder veranderen maar gewoon in de spiegel thuis niet letten op het geruis.
Vader, was deze gekke wereld echt uw doel met een wetenschap als ware janboel waar we hypotheses blijven vinden om ons niet aan u te moeten binden
En als uw zoon uiteindelijk sterft vergeten we wat we hebben geërfd
Wij achten ons te snel volmaakt en zien alleen de vader naakt
Dertig zilverlingen leken gisteren een schat maar ze branden in mijn hart.
Het is een troost dat mijn elf goede vrienden U trouw zijn gebleven en dat niemand om mijnentwil zijn geloof in U heeft verraden.
Het is goed, o Heer, dat de getrouwen die U volgen zich niet aan mij hebben verkeken maar Uw woord verkiezen boven het dolen van de enkele verdwaalden die zich uitgeven als Uw volgelingen.
Dank U, Heer voor Uw liefde die groter is dan het gehuichel van een organisatie die Uw naam draagt, maar niet de Uwe is.
Mattentaarten geuren verder dan de Dender ooit gestroomd heeft buiten haar oevers. Alleen de geur van de Dender reisde ooit wel verder schuimend voorbij de sluis alsof kinderen vrolijk bellen bliezen
De blik reikt niet verder dan de Muur van kennis en volkse geestdrift gesproten uit dronken visjes en uitgedroogde broodjes beloftevol omwille van rijkdom die stroomt uit ijle herberglucht
Het water stroomt inspiratieloos uit de piemel van de enige echte om niet naar Brussel te moeten sporen omnibus zonder aandacht voor medereizigers die alleen hinderen
Parels van dronken holle hoogmoed als koekoekseieren verdwaald in het verkeerde nest reddeloos verloren verspild geduld zonder structuur en einddoel, behalve vloekend inslapen op de vloer
Je knuffelt mij zacht na een lange dag een helder lichtje schittert in je ogen, 't Geluk dat ik met jou beleven mag heeft alle zorgen zoetjes weggezogen
Het kaarslicht werpt mijn schaduw op de muur en ze nadert lieflijk langzaam die van jou tot er nog maar één schim rest, en op de duur geen verschil is tussen mijzelf en mijn vrouw
Als het duister van de kamer 't al verzwelgt en ons zuchten alle zorgen doet vergeten alle zwakke punten met een kus verdelgt komt het moment dat wij ons samen weten
Stenen praten niet, ze onthouden niets van wat ze horen en zien want zelfs dat doen ze niet,
stenen worden verplaatst en vaak verschopt naar nergens, zelfs gestapeld vastgekit gebeiteld vormeloos vervormd naar beelden buiten natuur
gerestaureerde stenen
voorwaar als verzworen door weer verweerd bewerkt voor eer en eigen roem, verbloemd met schilden blazoenen en vlaggen
Stevig gesteente misbruikt
voor ideeën en illusies dromen van eindeloze trappen, streven naar de hoogste hoeksteen en eroderend stom getuige van komen, gaan, verdwijnen maar stilweg stenen blijven
Wat je ziet en wie je kent hoe je lacht naar mij naar je broer en iedereen zit gegrift in mijn hart, als ik je naam hoor je foto zie je speelgoed opruim en verlang naar de dag dat je alles weer tevoorschijn haalt en vertelt wat anders is, wat je nu weer weet wat je beleeft en vooral dat je onze naam zegt als je hier niet bent dat je graag bij ons komt en je je vastklemt wanneer papa je wenkt wanneer mama je roept en de auto zucht eer hij je meeneemt
Morgen doe ik wat ik altijd heb uitgesteld wat ik liever doe dan wat ik nu verricht
Al heeft het geluk me nooit zo goed gekend sinds mijn huid rimpelt sinds mijn ogen misten sinds mijn smaak verdraagzaam is toch hoor ik waakzaam zingen van vreugde waar de hemel weg is waar de aarde weg smelt waar de mensen weg rennen waar de zeeën weg stromen alsof er steeds een nieuwe kalender komt na de oude blunders na de oude dwalingen na de oude verleiding na de oude illusies na de oude successen
Korte droom van alle mooie momenten, een blik over vervlogen tijd en wat belangrijker is wat nog komt en wat we toch nog gaan missen al willen we niet toegeven dat het te vroeg
Samen komen was vaak onmogelijk Samen eten smeedde de eerste band Samen praten duurde steeds te kort Samen denken bleef altijd eindeloos Samen werken bracht ons bij 't geluk...
Samen horen
is gewoon perfect Samen wonen brengt alles in beweging Samen reizen blijft thuis zijn bij jou Samen blijven met jou is ideaal Samen leven kan je niet voor eeuwig...
Samen genieten
dat is het allerfijnste samen Samen lachen is volmaakte vreugde Samen treuren is verwerkbaar verdriet Samen hopen om beter te beminnen Samen stoppen daar beginnen we niet aan
De tafel moest gedekt: alles opzij, maar waarheen? Bandopnemer op de koelkast want die blijft in de hoek De jurk is af, ze past perfect er staan stoelen genoeg ze zijn geteld.
Wie belt? Hij blijft toch niet te lang? er moet nog veel gedaan, en ja hoe laat komt de kookster?
Slaapwel, tot morgen Staan de flessen klaar en zijn de servetten gevouwen?
Geen vrijgezellenavond geen benul zelfs of dat toen al bestond, het regende niet en het was de Goede Week met de Grote Dag dus werd het vast zomer
Mijn handen knippen de hagenbeuk terwijl de ekster mijn nokpan vindt,
Het ruikt naar diesel en de kar is vol,
De wind waait over de resten heen van de stammen omver gezaagd gesneuveld tussen rabarber en aardbeien.
Ik hoor een tractor een betonmolen kruisend en achter zich de rem molesterend van een nerveuze SUV, blauw als nacht die de hemel wurgt met de wijzers van de klok,
Er zit een kip in het verkeerde hok, niet vertrouwd met zomertijd of zilverfonds maar wel met langere schaduw en het blaffen van een treurende hond
Opa kijk eens naar mijn hoofd ! ik heb een helm, een goede bril en een koptelefoon, ik ben piloot een echte piloot nee, niet van een vliegtuig ook niet van een Boeing, ook geen airbus,
ik ben piloot van een helikopter, die rijdt soms ook doet vroem
vroemmmmmmmmmmm
opa goed blijven zitten als ik vlieg want ik ben de piloot ik ben de baas
Elke dag van het jaar vier ik feest als nooit voorheen. Zonder drank, dans of dolle katers. Maar in mijn hoofd daar juich ik harder dan tevoren omdat de hoop weer tot leven komt dat ik een jaar later mag herdenken dat ik me vandaag een nieuw jaar geschonken heb.
Ik beloof dat ik elke dag blijf waarderen zelfs als ze geen vierentwintig uren telt, en bedank die etmalen een voor een, voor de kansen en de ogenblikken die me doen verlangen naar de volgende dag...
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
