|
de straat naar dat station
waar onze liefde begon
Onze reis.
Weer wandel ik in mijn verleden
naast jou naar het station.
Mijn peter was pas overleden,
niets dat mij toen troosten kon.
De trein kwam binnengereden
en hield stil in het station.
Jij hebt mijn verdriet begrepen,
die zomerdag vol ijle zon,
en hebt mijn hand gegrepen;
iets stopte, iets anders begon.
Weer denk ik vanuit het heden
aan dat meisje op het perron.
De trein is stomend weggereden
die dag, weg van het station,
en al wat wij sindsdien deden
lijkt op een kleurige ballon,
die steeds hoger is gaan zweven,
ver weg van waar het ooit begon.
Broos dromend door het leven
sinds jij me liefhad bij 't station.
28/4/2011
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
