Ooit een kind

Ik schilder de wereld met woorden,

mijn handen kneden nog enkel teksten;

wat ik lees, doorboort de wortels van mijn hart

en verminkt de dromen van mijn stotternachten.

Ik reis door de resten van mijn streven:

de puzzelstukken kiemen in een winterstorm,

wat zoek is, leidt al jarenlang een eigen leven;

een verrassing kan troost brengen waar de hoop verdwenen is.

Ik keer terug naar de kleine boomgaard

en de hoge duiventil waar het niet langer tocht.

Vanuit mijn perenboom overzie ik het voetbalveld

en ik hoor de weefgetouwen die voor eeuwig dreunen.

Mijn moeder heeft de kachel aangemaakt

met twijgjes, verbannen in de laatste  storm.

Het gasvuur is taboe en mijn voeten bloeden;

dus raap ik vruchten zonder gaten, zonder wespen.

6/2/2017

06-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Klimaatvermindering

Nergens zijn de klokken zo bevroren

als de dag dat de herder vruchteloos op schapen wacht.

Nooit smelten kaarsen langer van ouderdom

dan sinds het vuur met cava werd gedoofd.

Niets wordt abstracter door afwezigheid

dan een boodschap die dwarrelt over de oceaan.

Niemand kalmeert de losgeslagen branding,

alleen de lift gaat nog met tegenzin naar boven.



1/2/2017

01-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Tijdsgebrek

Ik zie je graag om wie je bent.

Je geluk is door angst bezeten

alsof het een hypotheek betreft

en geen parelsnoer van warme momenten.

Je treint door de dagen van je leven

vol verlangen naar het station

waar geen wissels meer liggen

voor ontoegankelijke zijsporen.

Geen sein staat nog op rood,

de seingever staat buitenspel

tot je hem mist, voorbij vaarwel.

De machinist is onder controle

want de rekeningen kloppen.

Ik haat soms dingen die je doet.

Maar mijn handleiding is zoek

en je construeert je eigen toren

zonder naar je roots te boren.

Mijn handen spreken niet meer,

ze kunnen niet meer reiken;

de wil volstaat niet langer

angst voor bang naar banger,

absurd woordspel vol rancune

Ik loop weg van je tribune

om te mijmeren over de tijd

die ik had om er te krijgen.


26/1/2017

26-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bedachtzaam

Mieren in mijn schoenen

woorden in mijn hoofd;

vuur schroeit me als ik zit,

ver weg fietsen om terug te keren

een sprong van de trein

telkens er vaart in komt:

angst voor de terminus

en pret in het plannen

vertrouwen in elk detail

en in de deus ex machina

uitgestelde uitspattingen

tot amper voor de uitvaart

tenzij de voldoening me kalmeert

of

de kale reis me inspireert.

Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen

want ik heb een nieuwe kans verdiend.

Alleen smeek ik tot wie het horen wil

tot wie het horen kan:

Bevrijd mij uit deze houten kist

vooraleer de hengsels roesten.

25-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Spiegelbeeld

De oude man vertelt en niemand luistert.

Tegenspraak wordt zo al uitgesloten,

al geeft hij zijn oordeel het voordeel

van ervaring en van twijfel.

Er komt een merel het gazon verkennen

en een tweede ziet dat alles identiek

is aan de toestand van de vorige dag

maar nauwelijks anders

al ware het niet alleen de dag erna.

De mist verwaast de toekomst,

onder sneeuw en ijsrest klopt een hart

maar als hij doelloos in de spiegel staart,

ziet hij mij en ik zie hem.

24-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Na de storm

Je haalt bakzeil

als je aan bakboord blijft

met je haren ziltend in de wind.

Je schuilt achter de fokkemast 

vertrouwend op de hoogte van de reling

en de houvast aan de knopen van het want.

Aan de loefkant sta je te druipen

al zie ik dat ternauwernood.

Je zuidwester klappert tegen je rechteroor

en het ander kleurt al purperrood.

Je gordt je vol vertwijfeling

spiraalgewijs doorheen een tros

al wil j' in eeuwigheid daar nog niet van los.

Het roer zit nauwelijks aan stuurboord,

maar wel gekneld in harde vuisten

die je langzaam overtuigen 

van de haven voor de boeg.

19/1/2017

19-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

2017

Het nieuwe jaar heeft niet op mij gewacht

en kale muren zijn getroost;

want kalenders zijn de tel niet kwijt

als op de winter wordt getoast 

terwijl de laatste koolmees honger lijdt

ondanks de muze, zonder mij op jacht.

18-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Wensen van Frankie: gezond en vrolijk naar 2018 via 2017

22-12-2016 om 23:13 geschreven door Frankie

Gletsjertong

Rijk aan kristallen

elk weer rijk aan facetten

als diamanten vol potentieel

aldus valt de sneeuwvlok op het ijs

blank en onbezoedeld, ongehinderd door de wind

die je stuurt waar je niet heen wil

Dan kleeft ze, 

wordt dan weer geklemd

geplet  en ademloos gewurgd

gevangen in een gletsjer zonder leven

glijdend tergend traag naar het groene dal

dan smeltend in de zonnestralen

een druppel die verdampt.

Waar zijn de kansen

de glitter en de glorie

de roem en de bewondering

de plannen, wensen, dromen en illusies

een enkele keer versteend in wat morenen

die overblijven van je levensloop


8/11/2016

08-11-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Opfrissing

Stof op de opinies

sleet op anarchie

de nieuwe krant van gisteren

en de bijbel ligt onderaan.

Geen echo van de staking,

wel indigestie na de toespraak

oprispingen bij de televisie

en de klokken luiden nog.

Een vergeten schooltas

tegen de muur met foto's

en vlekken van ruzies

(maar het kruisbeeld)

maar het kruisbeeld

hangt het hoogst van al

en als ik ga liggen

is dat het laatste wat ik zie.



6/11/2016

06-11-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Allerzielen 

Mooier dan de kleuren van de vlinder

die zijn wakke vleugels droogt

in de eerste novemberzon,

bevrijd van de enge pop,

hopend op een eeuwig leven,

Vrijer dan de sneeuw die in de wolken dreigt

en niet wachten zal

op de schaduw van de vlinder

roekeloos reikend naar de zon

de bloemen en meer bloemen

en de vruchten van het lange wachten,

neen!


storender dan regen

slaan de zombies en skeletten alle dromen aan scherven

want de vlinder trekt plots stuip na stuip

en siert nog even de grafsteen van mijn vader

wiens foto verstijft in een minzame lach


31/10/2016

31-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Piramide

Ik ving de klim aan van een piramide

recht omhoog,

zo was het plan.

Maar na elke struikelblok

moest ik weer een hoekje om

of zelfs een stap terug,

zoals een alpinist, zoekend naar de route

die zonder compromissen

naar de top leidt.

't Werd al snel een sinusoide,

afgekromd volgens schema,

geslingerd rond het zelfde thema,

dat wat stijgt, ooit eens daalt

(zelfs voor wie gul betaalt)

in 't leven als een strikt individuele

genocide.



30/10/2016

30-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Zand

Mijn laatste trein is verzand

in dit verre strand.

De rails verzinken onder de vloedlijn

Het stof verstuift naar de horizon

en wat was, blijft niet langer.

Wat komt, is spoorloos

door het wassende tij

en de vallende duisternis.

Schuim blijft achter 

waar het streven van de branding werd gefnuikt.

Door mijn vingers vlucht het zand

niet korrel per korrel

maar seconde na minuut

na uur na dag na week, maand, jaar,

mijn leven weg als een klok

die ooit een zandloper was.


28/10/2016

28-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Duivenvlucht

Niet te herkennen letters

van een nu vergeten naam,

versleten letters

op een verweerde steen

grenssteen tussen verdriet en verloren

geweest

grenssteen tussen vergeten en verdwaald

geworden.

Hier is Halloween versteend in vergetelheid

en ontkende angst.

Hier staan al lang geen bloemen meer,

weldra geen steen,

geen ruimte,

alleen een vermoeide duif

die niet lezen kan

wat verdwijnt onder wat ze missen kan

25-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Bal

Synchroon met immobiliteit

met afwezigheid van knaapjes

van wie ik oneindig veel houd,

ligt er een bal in mijn tuin.

Niemand wil hem

niemand zoekt hem

niemand mist hem:

hij wacht verlaten.

Synchroon met de stilte

met de regen die dreigt

met de wind die stijgt

met de immobiliteit

met de zon die wacht

de schoolbel die verlost

het gejuich en de knuffel

houdt de bal zijn adem in


23/10/2016

23-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Alleenheid

Met de hemel op mijn hoofd,

alleen de zon naast mij

en mijn schaduw

schuif ik

alleen over 't kerkhof.

Alle levenden zitten aan tafel

om boven de aarde te blijven,

en ik,

ik wandel over grond

waar ik net niet onder lig

zoals allen die hier op mij wachten,

en niet aan tafel hoeven te schuiven.


22/10/2016

22-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Dorst

Droog staat de bron,

de oevers dommelen langzaam in.

Los puin verhardt in de zon,

de kloven scheuren dieper.

Geen vogel laaft zich hier

 zoals hun ouders voorheen,

toen 't geklater van de beek

hen uit hun nesten vroeg.

De regen slaagt niet in haar poging

de bedding te vullen.

Reisverbod naar 't groene dal.

21/10/2016

21-10-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Pokken

Pokje pokje pokje

als een sierlijk witte klokje

als een feestje in een rokje

pokje pokje pokje

kleef je als een lijmend stokje

aan een schutsel van een hokje

Pokje pokje pokje

in de zee zit menig pokje

als 'n vergeten mosselsokje

Pokje zee pokje zee

in de pan mag jij niet mee.

Pokje pokje pokje

Ik lust nog wel een brokje

Dank aan 't flinke kokje!

11-08-2016 om 23:14 geschreven door Frankie

Nooit

Dronken zijn is een waas

dat getrokken is over alles wat kwetst en bang maakt,

een vlucht bij gebrek aan hulp

aandacht, initiatief en alles wat de twijfel

verhult, oplost, wegneemt.

Het is een keuze van wanhoop

of een keuze voor verstoppen wat je dagelijks kwelt

om niet te doen wat je moet,

uit te stellen wat je kan redden van ijlte

door luchtledigheid te kopen.

03-08-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Dageraad (na de verhuispauze van Frankie naar Oost-Vlaanderen)

Dageraad

Cyclussen van mijn leven,

gesloten en weer geopend,

nieuwe kansen, afgedankte spullen, idealen, dromen

niet te recycleren.

Dag huizen in mijn leven,

tijdelijke thuizen, vaarwel

en schenk vreugde, rust, intense passie, zorgen

niet langer voor mij.

Weerzien in dit leven

herkend en geherwaardeerd,

eenvoudig soms, rijker, ouder, heftiger dan ooit

omdat het niet voorbij mag gaan.


1/8/2016

01-08-2016 om 00:00 geschreven door Frankie