|
Spartelding van mijn hart
Je riep ons midden in de nacht,
onrechtstreeks, zo ben je,
om ons het geluk te geven.
Geen ooievaar die je bracht,
je was ontsnapt, ik ken je:
om iets anders te beleven.
Niets doe je zo maar, je bent
steeds bezig met proberen
doen en te weten komen.
En alles wat je nu verkent,
langs je spel dat je doet leren,
het kind van al mijn dromen!
Al kruip je hier nog rond,,
niets is veilig in je buurt.
Alles wat je grijpen kan
stop je in je kleine mond
of gooi je naar wie gluurt
naar die kleine superman.
Je hier bij mij zien spelen
en te horen hoe je praat
met al die eigen klanken,
dat kan me nooit vervelen,
want als je lachen gaat
moet ik de hemel danken.
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
