De tol van de tijd
Een vergeten kerstboom in mei,
of een verjaardagskaart
voor een afgestorvene:
wie het meemaakt,
vindt het pijnlijk of bizar.
De jaren die wij verzonnen,
geven structuur aan elke dag,
en elk moment
kent een eigen ademstoot,
zo lang als het riet kan buigen,
de vloed kan dreigen,
de branding bruisen,
de klokken luiden,
en je kind wil spelen
onder de glimlach van zijn moeder,
de druppels van de hemel,
de rook van de eeuwen,
en de schim van de melkweg.
18/6/2009
|