Depressie...
Net op dat zelfde ogenblik
rinkelt de telefoon
en verstrakt je lieve blik.
Dan denk ik opeens
dat de post van deze ochtend
nog niet geopend is.
Vervolgens komt de dokter,
en die zucht alleen
wanneer ik hem vragen stel.
Ten slotte gaat de bel
maar ik hoor niets,
omdat ik niet luisteren kan
En als ik iets horen wil,
is het de klank van je stem
in de kamer waar ik nu ben.
En als ik iets zien wil,
is het de glans van je ogen
als ik je teder omhels
En als ik iemand liefheb,
is het meer dan alleen in mijn hart.
En dat volstaat ruimschoots.
14/8/2009
|