|
Licht aan de horizon
Een cirkel die verschijnt
telkens de nacht verdwijnt:
horizon die ik zie, stuk voor stuk,
lijn na lijn als ik draai om mijn as
die zich vormt in mijn blik, ruk na ruk,
en ik vergeet vlug waar ik daarnet nog was.
Een tocht op de oceaan
onder de sterren en de maan,
een reis die begon mijn eerste dag
jaar na jaar en seconde per seconde
totdat de horizon krult, geheel overstag
en de cirkel ontvlamt in een rokende wonde
Zolang de stad er niet is
leef ik mee met iedere vis
die de boot wil blijven volgen
omdat die het uiteindelijk opgeeft
en ik geniet nu, net nog niet verbolgen
Wanneer de horizon niet langer voortleeft;
Niemand heeft voorspeld
niemand heeft het me verteld
Hoelang de trip wel zou duren
Maar onverwacht doemt de haven op
mij resten dus ineens mijn laatste uren.
De kapitein neemt afscheid en zegt stop.
16/11/2009
|
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
