Om halftien gestart. De toer ingekort wegens koppijn en suffigheid van de Kees. Blijkbaar is hij toch te oud geworden om zonder kleerscheuren een avondje door te zakken. We rijden nog altijd een slecht wegdek dat de koppijn zeker niet ten goede komt. Via Eztergom en Viségrad rijden we Boedapest. Het weer is dusdanig goed dat we in zomerkleren kunnen rijden. In Viségrad rijden we via de panorama weg naar het kasteel dat hoog boven de Donau is gelegen. Het stikt hier van de Japanners. Ik heb op mijn vele reizen nog maar één keer geen Japanners tegengekomen en dat was in het Midden-Oosten. Na wat foto's en een koffie rijden we rechtstreeks naar Boedapest waar we rond drie uur aankomen. Hier had ik één kamer geboekt maar het was geen probleem om een kamer bij te boeken. Nou, kamer is voorzichtig uitgedrukt. Het is meer een appartement met keuken en badkamer bedoelt voor minstens twee personen. Aan de balie kregen we een uitleg over de werken die aan het gebouw bezig zijn. We zouden eventueel last kunnen hebben van geluidsoverlast. We vertelden dat we daar geen enkel probleem over zouden maken. omdat ze dit zo op prijs stelden kregen we elk een fles rode wijn. Probleem voor Kees, want hij heeft geen plaats in de koffers van zijn motor dus zal hij de fles moeten kraken. Op drie dagen moet dit volgens mij zonder al te grote katers wel lukken. Voor Kris begint het einde in zicht te komen. Hij vertrekt Donderdag terug naar huis. Misschien gaan we eerst zijn fles wijn maar nuttigen. . Na het inchecken een flinke wandeling door Boedapest gedaan, zo flink dat de Kees op dit ogenblik platte rust gaat nemen. Ik ben er dan ook niet zeker van of ik vanavond nog buiten kom. Aangezien ik hier drie dagen blijf zal er waarschijnlijk een algemeen verslag van die drie dagen op de blog komen. Morgen heel de dag Boedapest verkennen. Donderdag toch maar wat rusten zodat ik vrijdag uitgerust terug kan vertrekken.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Terwijl we bezig zijn met onze bagage begint het te regenen. Ik besluit dan ook om mijn zomerkleding terug op te bergen. Als ik met deze kleding in een bui terecht kom ben ik binnen de vijf minuten kletsnat. Het is maandag, dus komen er bij Kris weer volop mails binnen van zijn clieenteel dat met vragen zit. Kris heeft namelijk een goed draaiend boekhoudkantoor. Nu weet ik uit ervaring als voormalig kleine zelfstandige in verzekeringen dat je die mails wilt/moet beantwoorden, en dat er regelmatig een telefonisch gesprek nodig is. Ik heb er dan ook alle begrip voor dat we wat later vertrekken.
We vertrekken rond tien uur, het is ondertussen droog maar zwaar bewolkt. We rijden door de bergen naar Wenen. Mooie brede wegen met heel wat haarspeldbochten, weer een nieuwe ervaring voor Kris. We doen het dan ook kalm aan, ik geef Kris wat tips hoe je volgens mij het best zo'n bochten aansnijd. Na een goed half uurtje zien we Wenen in de diepte liggen. Door de mist die in flarden tussen de bergen hing was het onmogelijk om hier een fatsoenlijk foto te trekken. In een reactie die de moeder van Kris heeft ingezonden merk ik toch wel wat bezorgdheid op, heel normaal voor een moeder zou ik denken. Ik wil toch benadrukken dat we zeker het gevaar van het motorrijden niet onderschatten, er wordt dan ook zeer defensief gereden. Trouwens ik zou wel gek zijn om met Kris, die toch nog niet zo veel ervaring heeft met het motorrijden, aan onnozele snelheden door de bergen te rijden. Dus moeder van Kris maakt u a.u.b. niet te veel zorgen, we doen er alles aan om het veilig te houden.
Om elf uur staan we aan de Belgische Ambassade in Wenen. De papieren voor Kris zijn er nog niet, ze gaan telefonisch contact op nemen zodra de papieren arriveren. We besluiten dan ook om het centrum van Wenen te gaan bezoeken. Wenen is een stad met toch wel een hectisch verkeer en ontelbare stoplichten. Aangezien de temperatuur ondertussen opgelopen was tot 24 graden komen we kletsnat van het zweet in het centrum van Wenen aan. En ja wel, ondertussen hadden ze van uit de ambassade op het antwoordapparaat ingesproken dat de papieren er waren. Het is dan halftwaalf. Aangezien de ambassade sluit van 12 tot 14 uur trekken we de zomerkleren aan en rijden terug. Zo blijf je tenminste bezig, en zie je nog eens iets van Wenen. Het is vijf voor twaalf als we terug aan de ambassade staan en Kris eindelijk in het bezit is van zijn rijbewijs en identiteitskaart. En wat had je gedacht, terug naar het centrum. Bloedheet en een hectische drukte. De Kees had het onderhand wel gezien in Wenen. Eindelijk vinden we een parkeerplaatsje en is het tijd voor de appelstrudel. Deze was zo lekker dat het leed van het verkeer snel was vergeten.
Na de nodige foto's en het geslenter door Wenen was het eigenlijk vrij snel redelijk laat. We zoeken onze motors en vertrekken, niet echter zonder eerst de grootste toeristenval van Oostenrijk te bezoeken namelijk het Praterpark. Voor de derde keer door het centrum om naar iets gaan zien wat absoluut geen bal voorstelt. Ik ben er enkele jaren geleden al eens geweest. Maar ja, als je voor de eerste keer in Wenen komt moet je volgens de reisgids het Praterpark hebben bezocht, dus bij deze is dat ook gedaan. Voor mij zeker de laatste keer. Het is 16 uur wanneer we eindelijk uit Wenen zijn. We moeten dan nog door Slowakije om Hongerije binnen te rijden. We slapen vanavond in Gyor. Bij het binnen rijden van Slowakije zien we heel confronterend het verschil van weelde tegenover Oostenrijk. Het is er zoveel grauwer, en natuurlijk de wegen barslecht. Ik moest even terug denken aan de reis naar Syrie die ik in 2010 met Theo heb gemaakt, daar hebben we wegen meegemaakt die elke verbeelding tart. We rijden over de E 75 (een prachtige naam voor een ongelooflijk slechte weg) door Slowakije. Aan het grenskantoor Slowakije-Hongarije vergeten we van verbazing een foto te nemen.Het is een vervallen gebouw waar in geen enkel raam nog glas staat en het onkruid tiert er welig. Hier had Kris dus zijn papieren niet nodig. Echt een stukje niemandsland. We manouvreren tussen de gaten in het wegdek en sukkelen Hongarije binnen. Ook in deze streek van Hongarije kun je niet echt spreken van veel weelde. Enkel landbouw en totaal geen toeristische activiteiten.
Om 18 uur zijn we in het hotel dat gelegen is aan een gezellig en mooi plein in Gyor. De motors worden gestald, snel een douche genomen en op zoek naar eten en Hongaarse Florinten. Hou je vast he, 100 is ongeveer 29.000 Florinten. Een uitgebreide maaltijd voor twee personen; drinken,soep,hoofdgerecht en nagerecht 32 . De Goulash soep was heerlijk. Het is feest, en dat heeft de Kees geweten. Hij heeft zich nog eens laten gaan. Om een lang verhaal kort te houden het is geeindigd met een Gin Tonic Ik weet het, niet bepaald verstandig met mijn pillengebruik en insuline gespuit , het gebeurdt dan ook maar zelden, dan is het ook wel genieten. Dat is dan ook de reden dat ik nu om zes uur in de morgen(redelijk fris, maar toch) het verslag aan het schrijven ben. Na het ontbijt gaan we Gyor op een normale manier verkennen. De foto's hiervan worden vanavond op de blog gezet. Vandaag rijden we naar Boedapest.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag lang en rustig van het heerlijke ontbijt genoten. Een groot buffet waar nu eens alles aanwezig was. Het ging van fruit tot gebak, gekookte os gebakken eieren enz. enz.. Noem iets op en het was er. We starten de motoren dan ook rond een uur of tien. Het weer zag er zo goed uit dat ik voor de eerste keer op deze reis mijn zomerkleren uit de koffers kon halen. Met veel passen en meten kreeg ik mijn andere kleren uiteindelijk in de koffers gestoken. Omdat ik een pomp bij heb die ik op de accu van de motor kan aansluiten is er eigenlijk wat plaatsgebrek. We wijken vandaag van de originele route af omdat Kris eens over de bergen wilt rijden. Ik heb een omweg van een uurtje gemaakt met werkelijk de kleinste weggetjes en barsten vol met bochten. Voordat we de bergen in gaan overlaadt ik Kris met goedbedoelde raadgevingen. Pas op in de schaduw voor natte plekken op de baan. (glad) Blijf van je remmen af als je in bocht op grind terug komt. Je remt jezelf onderuit heb ik tot mijn spijt zelf al ondervonden. Hoe smal de weggetjes ook zijn, hoe weinig verkeer er ook is, neem elke onoverzichtelijke bocht als of er een tegenligger komt.(levensgevaarlijk indien hiermee geen rekening wordt gehouden) En het voornaamste probeer me niet te volgen als het te snel gaat.(te gevaarlijk) Ik was bijna bezig als of ik zijn vader ben Trouwens, er is een berichtje binnen gekomen van de mama van Kris waarin ze zegt; dat ze blij is dat Guzzi zo goed voor haar zoon zorgt. bij deze bedankt mama van Kris.
Het is allemaal goed gegaan, maar toch is na dit ritje door de bergen Kris terug met zijn voetjes op aarde gekomen. Hij is zich nu wel bewust dat hij nog onervaren is en nog met wat beperkingen zit als het echt bochtig wordt. Trainen in de Ardennen zou ik zeggen. Terug op onze originele route blijven we Langs de Donau rijden tot onze bestemming van vandaag. Het vis voor mij vandaag de mooiste rit die we tot nu toe gereden hebben. We rijden door een prachtig dal met constant wisselende beelden. We stoppen tijdens onze middagpauze om een terras met een prachtig zicht op de Donau. Zeg nu zelf, wat is er beter dan met zo'n uitzicht een heerlijke forel, een stevige koffie en een lekkere dikke zwarte sigaar te nuttigen. Het is dan ook niet te verwonderen dat de middagpauze danig uitliep. Het gevolg was dan ook dat we met een ritje van amper 2OO kilometer pas rond 17 uur op onze bestemming waren. Al bij al was het toch best een vermoeiende dag en we besluiten dan ook om eerst op het gemakje uit te pakken en te douchen. We spreken af om rond 19 uur Tulnn An Der Donau te gaan verkennen, zo te zien bij het doorrijden een gezellig stadje aan de Donau.
Na een wandeling langs de Donau, waar we een mooi monument zien staan komen we op een gezellig pleintje. Op het terras van een restaurant nuttigen we ons avondmaal begeleidt door een half litertje bier.
Morgen naar Wenen, hopelijk liggen de documenten die Kris besteld heeft op het Belgisch Consulaat zodat we ongehinderd Hongarije kunnen binnen rijden. .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag zijn al de voorgaande problemen opgelost. Na een uitstekend ontbijt, (er was zelfs een apart buffet voor diabetici) worden de motoren op het voorziene uur, negen uur gestart voor een toer van 220 kilometer. Er wordt onder een zwaar bewolkte hemel met af en toe een spatje regen vertrokken. Dit was gelukkig niet van lange duur, het werd perfect motorweer met wat zonneschijn en een aangename 20 graden. We voelden ons zo goed dat we de culturele toer zijn opgegaan. Ja, ja wie zou dat gedacht hebben. We gaan het Walhalla van Regensburg bezoeken, een prachtig gebouw met een uniek uitzicht over de Donau. Aangezien ik geen zin heb (kom juist van de kermis in Linz ook zeer cultureel) om hier uit te leggen wat een Walhalla is raad ik de
geïnteresseerden aan om dit op Google uit te zoeken. In ieder geval staan er in de zaal veel borstbeelden van beroemde personen van het land zo als bijvoorbeeld Mozart. Na het bezoek rijden we langs een tamelijk eentonige weg naar Passau. We wijken af van de uitgezette toer om in het centrum van Passau rond te kijken. We komen uit op een klein terras waar we een grote bak ijs met slagroom en warme chocoladesaus binnen spelen. Ondertussen de flanerende dames bewonderen. Het tweede deel van de rit, van Passau naar Linz is prachtig. We blijven constant naast de Donau rijden en genieten met volle teugen van de uitzichten en de heerlijke bochten. Kris, die in totaal nog geen 10.000 km met een motor heeft gereden rijdt tot mijn grote opluchting vrij vlot en ontspannen met zijn BMW GS. Hij neemt geen risico's en blijft wanneer de bochten wat snediger worden wat achter zodat ik af en toe mij eens lekker kan laten gaan. OP voorstel van Kris ga ik de toer van morgen veranderen, hij zou eens een bergrit willen doen. Vol vertrouwen dus.
Rond 16 uur komen we aan in Linz, een mooie stad aan de Donau. In het mooie Austria Trend hotel worden we zeer goed ontvangen. Vrij vlug zijn we omgekleed en gaan we de stad verkennen. We beginnen eerst met het culturele gedeelte, een bezoek aan de in mens grote kermis Ik ga even jaren terug in de tijd en begin vol overgave aan het ballengooien kraam naar harte lust de blikken van het schap te gooien. (behalve 1) Dan maar in het reuzenrad, waar we op het hoogste punt een mooi zicht hebben over de Donau en de kermis.
Na een heerlijke spaghetti en ons half litertje bier is ook deze dag weer zeer geslaagd.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Jullie mogen drie keer raden hoe laat we vandaag ondanks onze afspraak van gisteren vertrokken zijn. Inderdaad klokslag tien minuten over tien zijn de motoren gestart. Er waren twee geldige redenen voor deze late start. Ten eerste de problemen met Kris zijn papieren (zie vorig verslag) en ten tweede Kees zijn pillen. De papieren van Kris worden Maandag door DHL bezorgd aan de Belgische ambassade in Wenen. Dit leek ons de beste oplossing, aangezien de Donau door Wenen stroomt en aangezien wij de Donau volgen, rijden wij dus logischer wijze ook door Wenen. Kris naar zijn ouders gebeld, naar zijn kantoor, naar DHL en naar de ambassade in Wenen. Ambassade is pas open om negen uur dus vroeg vertrekken was zo wie zo niet mogelijk.
Kees moet elke week op donderdagmorgen chemopillen innemen. Om de bijwerkingen van die pillen tegen te gaan moet hij op vrijdagmorgen Foliumzuur innemen. Die clown doet dit al minstens een half jaar dus zou je denken dat is toch niet zo moeilijk. Niet bij Kees (hij is een dagje ouder aan het worden) hij neemt dan ook voor de verandering al zijn pillen op donderdag. Op zijn minst gezegd niet erg verstandig. Oplossing, naar echtgenote bellen. Echtgenote wachten tot het spreekuur van dokter begint. Dokter uitleggen wat voor een domme streek echtgenoot heeft uitgehaald. Oplossing dokter; NIET MEER DOEN. Echtgenote terug naar Kees bellen met de mededeling; niet meer doen. Kees in het vervolg toch maar een beetje opletten bij het innemen van zijn pillen.
Walla, eindelijk kunnen we vertrekken in een druiligere motregen, mist en een temperatuur van een frisse 11 graden. Het eerste deel van de rit is het tegenovergestelde van gisteren. Er is werkelijk geen kloten te zien. We rijden beiden doodgraag met onze motor maar na een paar uur begint de verveling toch wel toe te slaan. Na de middagpauze rond een uur of één begint het weer beter te worden. Ook van eentonigheid op onze route is geen sprake meer. We rijden weer langs mooie vergezichten en door typische Duitse dorpjes. De Donau heeft zich ondertussen ontpopt als een fiere rivier. Voor de eerste keer zien we ook scheepvaart. Ook gaan we voor de eerste keer met en ferry naar de overkant van de Donau. Ferry is eigenlijk wel fel overdreven. Het is een bootje zonder motor die door de stroming langs een kabel wordt voortgestuwd. De schipper houdt met een soort roeispaan het bootje op koers. Je moet het meegemaakt hebben om het te geloven. Aan de overkant aangekomen heeft Kris een verse forel van de gril in zijn kas geslagen en Kees een paar braadworsten met zuurkool.
Aangezien onze toer vandaag maar 190 kilometer lang was waren we rond 16 uur in het hotel. We zitten zeven kilometer voorbij Regensburg. Gisteren dus een fout gemaakt in het verslag. ik zal het weer maar op de leeftijd steken. (toch één voordeeltje van het ouder worden) Te vroeg om te eten en rond het hotel is niets te zien. We besluiten in te checken, onze bagage naar de kamer te brengen en naar Regensburg te rijden. Het is goed weer geworden om een klein wandelingetje te doen in het centrum en een groot terras te bezoeken alwaar we een heerlijke cocktail hebben gedronken. Rond 19 uur terug in het hotel en na het nuttigen van een bikers steak (stond zo op de kaart vermeld) plus ons half litertje bier is ook deze dag weer voorbij gevlogen.
Morgen zijn we echt in Oostenrijk.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag weer
te laat vertrokken. Het is tien uur wanneer de motoren worden gestart. Volop
zon en we halen vlot 20 graden. Ideaal motorweertje. Na zeventien kilometer
komen we bij de bron van de Donau. Althans dat was de bedoeling. De Duitsers
dachten er echter anders over. Die hebben/hadden besloten om het monument dat aan
de bron staat te gaan restaureren. Alle toegangswegen naar de bron waren dan
ook afgesloten. En neem het van mij aan, als Duitsers iets afsluiten dan is het
wel degelijk afgesloten. Zelfs met een motor was er geen doorkomen aan. Dus, na 687
kilometer te hebben gereden om een foto te nemen die de start van deze reis
moet symboliseren is dit niet gelukt. Dit kan echter de pret niet drukken, we
krijgen namelijk 200 fantastische kilometers onder onze wielen geschoven.
Heerlijk asfalt, ontelbare bochten en prachtige vergezichten, we zitten
regelmatig boven de duizend meter.
Als we door
het mooie Donaudal rijden ligt de Donau links dan weer rechts naast ons.
Ontelbare keren steken we de Donau over middels prachtige bruggen.
Tijdens de middagpauze
nuttigen we een kom heerlijke aspergesoep en nemen we als afsluitertje een goed
kom koffie met en dikke zwarte sigaar. Volgens mij kun je in Duitsland ook wel
leven zoals God in Frankrijk.
Ondanks dat
het maar een ritje was van 230 kilometer komen we na 17 uur aan in het hotel.
Er wordt dan ook besloten om vanaf morgen vroeger te gaan vertrekken.
Na een dag
motor rijden is het heerlijk, ik zou bijna zeggen onmisbaar om in de douche te
kruipen. Wat en zalig gevoel. Na de douche staat er een echte bikers maaltijd
klaar om deze dag weer op een fijne manier af te sluiten.
Morgen verlaten
we Duitsland en komen we aan in Oostenrijk.
Voordat we
de grens met Hongarije passeren moet er nog een probleempje opgelost worden.
Kris heeft namelijk zijn identiteitskaart vergeten.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Vandaag een rit om u tegen te zeggen, er moeten 670 km autosnelweg afgelegd worden. Om half acht de motor gestart en met een frisse 4 graden boven nul naar Kapellen gereden om Kris op te halen. Kris, die al jaren mijn boekhouder is rijdt namelijk mee tot in Boedapest. We hadden om acht uur afgesproken , ik bel dan ook stipt om acht uur aan bij Kris. Tot mijn grote verbazing komt hij open doen in zijn ondergoed en met piepkleine oogjes. Hij had gisteren nog een feestje gehad. Nadat Kris zijn BMW GS had volgetankt konden we(eindelijk) de autosnelweg op om aan de wettelijk toegelaten snelheid onze kilometers aan te pakken. In de Ardennen was de zon verdwenen maar het bleef gelukkig droog. We hadden wel af te rekenen met ferme windstoten en haalden net geen 10 graden. Even tanken in Luxemburg om vervolgens Frankrijk binnen te rijden. Als we de grens van Frankrijk passeren begint het toch wel te regenen zeker. Kees, zijn Guzzi en regen dat is één van de zekerheden in zijn leven. Gelukkig is de regen van korte duur maar de zon is nog steeds niet van de partij. Bij het binnenrijden van Strasbourg liet onze gele vriend zich eindelijk zien, in een mum van tijd hadden we een aangename temperatuur van 18 graden. Onder en stralende zon zijn we rond 17 uur aangekomen voor onze overnachting in Untergang(Duitsland). Nog vijftien kilometer en we zijn in Donaueschingen, eigenlijk begint hier de reis langs de Donau.
Na een grote frisse pint en een heerlijke forel zit deze eerste aangename dag er op.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
Na een spannende motor reis in 2010 naar Syrie is het reizen wegens gezondheidsproblemen even op de achtergrond geraakt. De gezondheidsproblemen zijn echter in die mate de goede kant uit aan het gaan dat ik weer een langere reis durf te ondernemen. Op 01/05/2013 vertrek ik dan ook naar de bron van de Donau in Donaueschingen (Duitsland) om de Donau te volgen tot aan de monding in de Zwarte Zee. De Donau, Europa's op één na langste rivier,(2840 km) verbindt het Zwarte Woud met de Zwarte Zee. De volgende landen zal ik doorkruisen; Duitsland, Oostenrijk, Slowakije, Hongarije, Kroatië, Servie, Bulgarije, Roemenië, Moldavie en Oekraine. Volgens mij ingrediënten genoeg om er een pittige reis van te maken. De bedoeling van de blog is om mensen die deze reis willen volgen op de hoogte te houden van het reilen en zeilen onderweg. Natuurlijk hoop ik onderweg talrijke reacties en tips van jullie te ontvangen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen) Categorie:2013 05 Donau van bron tot monding
. 
Trouwens, er is een berichtje binnen gekomen van de mama van Kris waarin ze zegt; dat ze blij is dat Guzzi zo goed voor haar zoon zorgt. bij deze bedankt mama van Kris. 
Jullie mogen drie keer raden hoe laat we vandaag ondanks onze afspraak van gisteren vertrokken zijn. Inderdaad klokslag tien minuten over tien zijn de motoren gestart. Er waren twee geldige redenen voor deze late start. Ten eerste de problemen met Kris zijn papieren (zie vorig verslag) en ten tweede Kees zijn pillen. De papieren van Kris worden Maandag door DHL bezorgd aan de Belgische ambassade in Wenen. Dit leek ons de beste oplossing, aangezien de Donau door Wenen stroomt en aangezien wij de Donau volgen, rijden wij dus logischer wijze ook door Wenen. Kris naar zijn ouders gebeld, naar zijn kantoor, naar DHL en naar de ambassade in Wenen. Ambassade is pas open om negen uur dus vroeg vertrekken was zo wie zo niet mogelijk.
Vandaag een rit om u tegen te zeggen, er moeten 670 km autosnelweg afgelegd worden. Om half acht de motor gestart en met een frisse 4 graden boven nul naar Kapellen gereden om Kris op te halen. Kris, die al jaren mijn boekhouder is rijdt namelijk mee tot in Boedapest. We hadden om acht uur afgesproken , ik bel dan ook stipt om acht uur aan bij Kris. Tot mijn grote verbazing komt hij open doen in zijn ondergoed en met piepkleine oogjes. Hij had gisteren nog een feestje gehad. Nadat Kris zijn BMW GS had volgetankt konden we(eindelijk) de autosnelweg op om aan de wettelijk toegelaten snelheid onze kilometers aan te pakken. In de Ardennen was de zon verdwenen maar het bleef gelukkig droog. We hadden wel af te rekenen met ferme windstoten en haalden net geen 10 graden. Even tanken in Luxemburg om vervolgens Frankrijk binnen te rijden.
