|
Een geweten lijkt net een ouderwets beest
dat je als een vossenpels om je hals draagt
de kraaloogjes en de poten incluis
een geweten schudt je tegenwoordig uit
zoals een zak pluimen die door de lucht dwarrelt
je maakt er komaf mee van wat je hindert
het is voor de schroothoop of de vuilnisbelt
dat dacht je maar,
ik kan het mijne niet kwijt dat geweten,
het loopt naast mij als een volgeling
het tikt me op de schouder
het loopt me achterna als een schoothondje
het is niet elastisch maar strak als een keurslijf
ik kan het niet temmen of sussen
ik zit er mee en het doet zijn werk naar behoren
het is trouw en respectabe lin functie
dus zal ik het maar niet uidagen
een modernistische visie kan ik niet bijkleuren
Ik laat het maar tikken.
Ingrid Lenaerts
.
|
