De buurt is weer een supermarkt rijker. Vermoedelijk uitgebaat door een Turk.
Het
is moeilijk in te schatten want ik heb de exploitant nog nooit een gebenedijd woord horen spreken. En mocht hij toch kunnen
spreken, 'k zou hem gegarandeerd niet verstaan, laat staan begrijpen.
De
nieuwe supermarkt in wording ligt zeer dicht in de buurt van het postkantoor,
daar kom ik regelmatig, en vroeger kocht ik in de toenmalige winkel wel eens enkele
tomaten of wat fruit.
De
winkel bestaat namelijk al veel langer maar is nu uitgebreid tot een heuse mini
supermarkt.
De
meeste producten in de rekken zijn van een onbestemde vreemde origine. Pools,
Turks, Russisch. Oostbloks in het algemeen en verder aangevuld met goederen uit
het Colruyt circuit.
Er
is zelfs een afdeling "vlees" die nog niet geopend is en de vissen
liggen uitgestald in drie diepvriezers.
Ik
wilde eigenlijk een krop sla kopen en wat komkommers maar ik ben buiten gekomen
met een pak gedroogde Spaanse witte bonen, een stuk gerookt rundvlees dat zo
taai blijkt te zijn als, letterlijk, schoenzool. Poolse zoute gefermenteerde
augurken, Turkse auberginesalade en een zak met kleine visjes uit de
diepvriezer. Na ontcijfering van de Cyrillische tekst bleken de visjes
horsmakreeltjes te zijn. (De tekst stond er ook in Engels bij
zie je)
Komkommers
waren er niet. Waarom niet? Een zacht gegrom van de winkelier moest daarvoor
een verklaring geven
Wat
mij nu vooral interesseerde waren de vissen. Een zak horsmakrelen van 750 gram
voor een euro of vijf. Netjes schoongemaakt, kop eraf, zuiver gewicht dus.
's
Middags heb ik er zes stuks van opgegeten, gebakken,en met een restje
ratatouille en wat gekookte pasta . Zes visjes was een mooie portie van
ongeveer 150 gram. Elk visje weegt ongeveer 25 gram. Dat is zowat het formaat
van een kleine sardien.
De
naam horsmakreel doet denken aan een soort makreel. Maar dat zijn ze niet, het
zijn een soort baarzen die behoorlijk groot kunnen worden maar ze worden ook
vers verkocht als visje voor de frituur of om er bijvoorbeeld een vissoep van
te bereiden.
Kenmerkend
zijn een rij scherpe puntige uitwassen bij de staart. ( Wikipedia)
Wat
heeft deze vis dan met makreel te maken..?
Je
vindt hiervoor nergens een behoorlijke uitleg maar naar het schijnt zou het
blinkende vel van de horsmakreel gebruikt worden om bij de sportvisserij op zee
de echte makrelen te vangen. De echte makreel is het kleine broertje van de
tonijn of is het andersom en de tonijn de grote broer van de makreel?
Als
ik nu elke dag zes horsjes zou eten dan ben ik nog voor een week gerust maar
het zou nogal saai worden.
Dus
zocht ik een andere uitweg om een deel van de visjes verwerken.
Vermits
ik de laatste tijd nogal belust ben op allerlei zure zaken zoals komkommer,
augurken en tomaten in azijn
zouden het horsmakreeltjes in azijn worden.
Nederlanders
kennen het waarschijnlijk wel; gebraden haringen in azijn opgelegd. Hier in
België totaal onbekend.
De
eerste keer dat ik die haringen zag was ergens op een markt in Hulst of Breda,
dat ben ik vergeten. het is ook al zo lang geleden. Gebakken haringen rechtop gezet
in een bokaal, overgoten met een bruine vloeistof. Eén keer heb ik zelf
geprobeerd om haring op dergelijk manier op te leggen en het resultaat viel
nogal mee.
De
horsmakrelen zouden op dezelfde manier verwerkt worden tot een zure conserve.
Eens
op het internet gezocht naar recepten maar de oogst was zeer matig
Dus zou ik
gewoon mijn eigen idee volgen.
Gelukkig
had ik nog een lege bokaal van pekelharing ter beschikking. Later zijn die
potjes alleen nog bruibaar voor een andere visbereiding. De geur van de vis
kruipt in de rubber van het deksel en verdwijnt bijna niet. Als ik de staartjes
van de visjes zou afsnijden konden de horsmakreeltjes mooi rechtop in de bokaal
staan. Er gingen tien vissen in het potje.
Op
het internet had ik, dan toch ergens de samenstelling gevonden van de
oplegvloeistof, de azijn met de kruiden zeg maar
Eerst
in een pannetje een half glas water en een half glas witte azijn aan de kook
gebracht met wat kruiderij. Ik had laurier, piment, venkelzaden en zwarte
peperkorrels en een teentje knoflook(poeder). Inmaakkruiden noemen de Nederlanders zo een
mengsel van kruiden en specerijen.
Die
vloeistof mocht dan een vijftal minuten trekken op een klein vlammetje Ook
mocht er nog een kleine in reepjes gesneden ui bij. Die wordt dan mals genoeg
in het hete azijnmengsel.
Dan
zou er ook nog bruine suiker bij moeten gedaan worden. Hoeveel suiker ik er in
gegooid heb weet ik niet want de zak viel uit mijn handen. In alle geval het
viel nog mee, de vloeistof smaakte nu lekker zuurzoet.
Een
goed gevulde eetlepel zal het ongeveer geweest zijn. Proeven is hier de
oplossing.
Vis
combineren met suiker is zeker geen nieuwigheid. In de Scandinavische landen
maakt men een salade met zoute en tegelijk zeer zoete haring. In de Chinese
keuken is men niet vies van een gefruite vis overgoten met een zoete saus of in
combinatie met vruchten. Zelfs hier in België werd er bij gebakken vis, zoals
die aan het viskraam verkocht werd, een zoete bruine saus meegegeven, een
gewoonte uit Mechelen en Boom. Misschien gebeurt dat ook nu nog.
(Recept
op aanvraag beschikbaar, als ik het nog ergens vind)
Terug
naar de horsmakrelen.
De
visjes zelf waren reeds ontdooid en dan heb ik ze gewoon gekruid met peper en
zout en door bloem gerold en veel bloem aan de visjes laten zitten. Daarna de
visjes gebakken in een antikleefpan in redelijk veel olie. Ik denk dat de
visjes zelfs niet voor honderd procent moeten gaar zijn want ze worden in de
azijn toch verder gaar.
Dat
was het dan.
De
visjes mooi rechtop in het bokaaltje geschikt, nog een schijfje citroen erbij,
met de schil, en dan de bruine vloeistof over de vis gegoten. Enkele van de
specerijen en de uien mochten mee in het bokaaltje, kwestie van het geheel wat
decoratiever te maken.
Het
deksel op de pot gedraaid en na afkoeling is hij (de bokaal) naar de koelkast
verhuisd. Het grootste probleem zal nu zijn om er af te blijven tot de vissen
voldoende smaak hebben aangenomen. Hoelang dit zal duren weet ik ook niet maar
ik zal volgende week eens proberen.
Dan
laat ik wat weten.
Ik
heb deze bereiding nu gemaakt met horsmakreeltjes maar het kan evengoed met
verse haring of verse gebakken ansjovis. Daarvoor is het recept ontstaan
waarschijnlijk. De azijn breekt het vette van de vis.
Grootste
probleem, waar vindt je nog verse haring?
Dan
moet je een hoge bokaal gebruiken maar zeker weten lukt het in een plastieken
bakje, genre Tupperware ook wel!
|