|
Met al onze kinderen gaat het maatschappelijk goed.
Jaap, al lang doctorandus wiskunde, ( met als indicatie: computerkunde) werkt nu bij het hoofdkantoor van de P.T.T.
Mieke, met haar einddiploma Kunstacademie in de zak, doet nu met goed gevolg MEAO en gaat kennelijk de adminstratieve kant uit. Haar man werkt bij Philips op het hoofdkantoor.
Willie- ook gediplomeerd van de kunstacademie- maakt grote vacantietochten met haar echtvriend. Naar diploma's taalt ze niet. Het gaat allemaal zo goed zonder dat.
Harry is zijn doldwaze periode goed te boven. Hij verdient zijn brood als leraar in het basis- onderwijs en is heel populair bij zijn élèves met zijn gitaar spel en zijn grappen zoals:
"Als je dadelijk dit-of-dat goed gedaan hebt, mag je aan mijn sokken ruiken".
Ida heeft met haar tandartsassistente-baan aan haar man de ruimte gegeven om voor tandart te studeren. Nu hij gereed is, blijkt zij ondertussen ook nog V.W.O. te hebben gedaan en krijgt 'het papiertje'.
Marijke heeft haar V.W.O.- diploma nu ook na een paar moeilijke jaren. Maar ach- zie Harry- er komt nog zoveel goed. Ze werkt bij de Rabo.
Mariëtte heeft ook haar V.W.O en werkt bij het ministerie van Onderwijs.
Zeven kinderen, goed gezond en flink van aanpakken en allemaal bezig om het in de maatschappij te maken, hun plekje te zoeken en op eigen benen te staan. Geen een lichamelijk of geestelijk achter, bezig volwaardige leden van het bestel te worden.
Een zegen toch.
Maar....allemaal los-van-God, bezoeken kerk noch kluis.
Er zijn zoveel dingen om dankbaar voor te zijn. En we blijven hopen en bidden, dat ook 'in het spirituele' eens de dag aanbreekt.
En nu- 27 jaar later- hopen we nog. En bij Willie is iets te zien, dat op kerkgang lijkt. En we zijn nog niet aan het eind met al die lieverds.
Daag
Ger
|
