varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
30-05-2006
Zijn bloggers luie mensen ?
Een week geleden vroeg ik aan alle bloggers om in de pen te kruipen en mij een reactie te sturen in verband met de eventuele waterlopen, rivieren en/of kanalen (bevaarbaar) die bij hun in de buurt lopen. Dit om eventueel enkele dagen die omgeving te verkennen en aan mijn jaarlijks verlof toe te voegen. Groot is dan ook mijn ontgoocheling dat ik tot op heden precies 0 reacties kreeg. Dit bewijst alleen dat er van de 7.300 blogs niemand in de buurt van een bevaarbare waterweg woont.Verwonderlijk, aangezien er fietsers tussen de blogs zitten, die jaar in, jaar uit langs de jaagpaden rijden. Maar goed, ik ben nog niet weg, dus ik blijf hopen en zagen om uw reactie ! Tot daar mijn ontgoocheling. Voor wat het verlof betreft, die ben ik opnieuw aan het samenstellen en die zal waarschijnlijk in juli/augustus plaatshebben, afhankelijk van het weer. Zoals nu de plannen er uit zien zou het verlof beginnen op 29 juli en eindigen op 15 augustus, dus een achttien dagen. Er zijn ook twee rustdagen ingelast, wanneer er iets interessant bezocht moet worden. Er zou tussen de 600 à 700 km gevaren worden aan een gemiddelte van ca. 50 km/55 km per dag. Het laatste gedeelte van de route wou ik laten afhangen van mijn mede-bloggers, maar zoals gezegd tot op heden geen nieuws. Het zou eerder een combinatie worden Nederland en België. Wachtend op uwe reactie teken ik met de grootste hoogachting, oostvaarder !!!! of is het oostwachter ????
O.L.H. Hemelvaart is de klassieke dag, want dan wordt er in Lokeren ieder jaar botenmarkt georganiseerd. Als watersporter en lokeraar ga ik telkens ik thuis ben eens kijken. Veelal slecht weer, maar telkens weer is er redelijk veel volk dat er op afkomt. Speedboten, kano en kayak en "benodigheden" staar er uitgestald en worden "versjacherd". Benodigheden moet men ook interpreteren in de ruimste zin van het woord. Ook hengelgerief, messen om oesters open te steken, zelfs motorkledij, surfplanken, alles blijkt iets met "boten" te maken te hebben. Mensen met laarzen in regenkledij gehuld en paraplu's alom. Ziedaar zo wat het beeld van de botenmarkt telkenjare ! Voortdoen, mannen, voortdoen, ooit wordt het wel eens zonnig !
Deels door omstandigheden, het ongelukje dat ik had, deels door de weersomstandigheden, lukt het mij niet om op 25 mei aan mijn verlof te beginnen. Regen en nog eens regen met een krachtige wind daarbij, verhinderen ons om te vertrekken. Neem daarbij, dat wij grote vaarwaters moeten kruisen, en alles wat wij ons hadden voorgenomen valt in de prullenmand. Ik zie mij niet direct de westerschelde, de oosterschelde en het hollands diep te kruisen. Deze ruime vaarwaters zijn bovendien windgevoelig en ook onderhevig aan sterke stromingen en getijden. Wachten lijkt ons verstandig. Een geluk met een ongeluk, eigenlijk. Het lijkt mij leuk een oproep te doen aan alle mede-bloggers : wie van jullie woont er langs bevaarbare riviertjes of kanaaltjes, waar er iets te zien is, laat het mij weten. Geschiedenis van het dorp of stadje, leuke bezienswaardigheden, eventueel een museum. Maakt niet uit, ik probeer er wel wat van te maken. Mailen of bellen, het kan allemaal op de blog mijn bootje op 't water. Ik ben benieuwd ! Ik hoop dat er velen in de pen kruipen.
Op een tiental dagen tijd vergaan er twee binnenschepen. Niets waarover de wereld stilstaat, ware het niet dat achter deze schepen ook families schuilgaan. Families in de binnenscheepvaart zijn veelal gelinkt aan elkaar door onderlinge huwelijken. Dus wanneer er iets misgaat met één schipper, zijn meestal vele schepen betrokken in de rouw die deze mensen treft. Als binnenvaartbevrachter van de oudere generatie treft het mij telkens de manier waarop deze mensen "verder doen". Na ieder ongeval staan de broers en zussen, en in sommige gevallen ook nog ouders en schoonouders terug recht en gaan ze verder in hun beroep. Bewonderenswaardig, die verbondenheid met het water. De laatste twee slachtoffers ken ik persoonlijk heel goed. De Guan, die verleden week op het hollands diep overvaren werd en op weg was van Olen naar Rotterdam met een lading koper was een een kwikke zestiger, en voer nog altijd met het heilig vuur van vroeger. Staf is niet meer bij ons en velen zullem hem missen. Bij de kapseizing van de "Romi" in Antwerpen ken ik niet de schipper, maar wel de familie Colman, in het bijzonder Jozef, die bij dit ongeval broer en zus verliest. Misschien ga ik met dit artikel de sentimentele toer op, maar de jongeren in de stiel gaan aan deze ongevallen snel voorbij. Het is een "fait divers" geworden voor hen. Voor mij niet, ik haal mij de mensen voor de geest, met ieder van hen had ik wel eens een discussie, maar wanneer de zakelijkheid voorbij was, kon ik met hen lachen en een pint drinken na de schippersbeurs, iedere dag. Dit soort dingen is er niet meer, alles moet haastiger, en nog goedkoper, indien mogelijk. De "just in time" regelingen, waarbij schepen gebonden zijn aan rechtstreekse overslag in zeeschepen of directe lossingen op transportbanden, rechtstreeks in de fabriek. Want die zouden kunnen stilvallen ! Af en toe belachelijk welke de reden zijn die men soms opgeeft om mensen op te jagen. Ook deze factoren spelen een rol in het steeds toenemend aantal ongevallen op het water. Mensen met nieuwe schepen, waarvan de afbetalingen torenhoog zijn, kunnen zich nog nauwelijks permitteren "om te blijven liggen". Wanneer je kapitalen moet lenen die variëren tussen 3.750.000 en 4.000.000 , en soms nog meer, dan weet je wel wat de aflossingen zijn. Zo'n mensen kunnen ook dikwijls niets anders dan groter bouwen om mee te kunnen met de trent naar grotere schepen (3.000/4.000 ton). Maar goed, laat ons terugkeren naar de essentie, in de wetenschap dat duizenden mensen in de binnenvaart varen om de gemeenschap te leveren wat nodig is. Voor hen een broodwinning, maar niet altijd evident. Voor de families van de slachtoffers, wens ik hen veel sterkte. Voor de slachtoffers, laat dit een hulde zijn aan hun hard beroep, dikwijls onderschat en misprezen. Voor mij, blijven het schatten van mensen.
In een poging om de lamentabele toestand van de airco in ons kantoor een beetje proberen te verzachten, was ik hetzelf die onzacht in aanraking kwam met de moeder aarde. Een stoel die onder mij wegsloeg, en ikzelf die daarbij ongelukkig terecht kwam met het aangezicht tegen de leuning van de stoel, maakte van mij iemand met het gezicht van "King Kong III". Blauw aangezicht met her en der verwondingen, practisch niets kunnen eten en met moeite kunnen verstaanbaar spreken. Nu begint alles te kleuren in groen/blauw en te ontzwellen. Maar 'k geloof dat 't ergste voorbij zal zijn. Als ik nu nog terug normaal kan eten en spreken, is dit voor mij reeds voldoende. 'k Heb beloofd om in 't vervolg het klim- en springwerk aan jongeren te beginnen over te laten, en wat meer mijn ouderdom in gedachten te hebben. Maar goed, genoeg gezaag over hoe het niet moet ! Buitengewoon nieuws trouwens was, dat ik het bezoek kreeg van dochter en kleinzoon. Toen ik onze Wout zag, voelde ik mij weer een paar jaar ouder. Wat was die weer veranderd ! Nauwelijks zes maanden terug, was de laatste keer dat ik hem gezien had en nu... 't Was gewoon nen andere gast !!! Sportief in hippe "el verde" kleuren maakten hem een kind van onze tijd. Qua gezicht en bouw was hij nog het meest veranderd. Ook in gewicht toegenomen. Sporten, Wout, sporten. Zwemmen, fietsen en joggen. Ondertussen is ook mijn dochter een geweldig stuk veranderd. Ze draagt nu dagdagelijks een bril, en dat scheelt enorm in het aangezicht. Foto's zijn in aparte berichtjes te bewonderen. Het was in ieder geval voor mij een feestdag. Mijn dochter en kleinzoon voor de eerste keer op bezoek bij mij thuis. En ik denk dat niemand zich heeft pijngedaan. Ik hoop dat volgende keer Bart er ook bij is, en we aan een volgende bladzijde kunnen beginnen in pijs en vree ! Al met al heeft ook dit ongeval een dikke streep getrokken door mijn verlof. Aangezien ik nog een paar keer bij de dokter en tandarts moet zijn, zal 25 mei wel niet de vertrekdatum zijn om met verlof te gaan. King Kong III blijft voorlopig thuis.
We konden niet beter kiezen, want vandaag 6 mei schijnt het zonnetje. Vannamiddag komt mijnheer pastoor onze bootjes wijden. De kade ligt rond de middag al vol en sommigen moeten in tweede rij gaan liggen.Iedereen heeft naar best vermogen zijn eigen schuit geschrobt, zodat ieder bootje ligt te blinken in de felle middagzon. Kleurige parasolletjes wapperen vrolijk bij stoelen en tafeltjes. Tijd ook om ons bootje er een beetje fleurig bij te laten liggen. Ik haal de vlaggetjes boven. Eén lange rij landenvlaggen komt uit de zak. Ik hang ze aan het mastje en maak ze vooraan vast aan de blokvlag. Aan het kontje van de "el verde" wappert de driekleur. Bovenaan het mastje wapperen cubanen vrolijk naast de amerikanen, die op hun beurt toekijken hoe fransen en duitsers de iraniërs opvrijen. Was de werkelijkheid ook maar zo ! Maar goed, rond drie uur komt mijnheer pastoor aangereden op de fiets en leest op het terras het gebed voor dat hij bij iedere boot zal voorlezen alvorens te zegenen. Hij begint zoals ieder jaar achteraan de kade. Aan de "el verde" gekomen leest hij het gebed en zegent boot en bemanning. Na de zegening heft iedereen het glas op een gezond, goed en zonnig vaarjaar. Het zij zo !
2.000 mensen, die ik van harte bedank voor het lezen van mijn blogje, pretentieloos maar welgemeend - en nu maar hopen op bergen...goed weer, trouwens voor iedereen - hop naar de 3./4./5./enzduizend !!!!!!!!!!! groetjes van de oostvaarder.
Heb je 't al gehoord ? - Het verhaal van de Titanic !
Tot op dit moment wordt er verschrikkelijk veel geld verdiend aan de ondergang van de Titanic. Niet enkel via de film + de muziek ervan, maar zelfs de kolen uit de bunkerruimte van de Titanic kun je kopen aan een prijsje. De legende van dit "practically unsinkable ship" zoals hoofdingineur Thomas Andrews het verwoordde heeft altijd veel mensen begeesterd, ook mensen die met schepen niets te maken hebben. Maar goed, diegene die deze begeestering nog altijd hebben, voor hen, enkele cijfers van dit legendarische schip.Het schip telde trouwens 16 compartimenten die met waterdichte schotten van elkaar gescheiden waren. Het RMS Titanic werd gebouwd in Southampton voor rekening van de White Star Line. Na een tussenstop in Cherbourg en Southampton vertrok het op11 april 1912 vanuit Queenstown, het huidige Ierse Cobh met 2.227 personen aan boord. 1.320 passagiers verdeeld over drie klassen en 907 bemanningsleden.Van alle opvarenden overleefden slechts 710 mensen de ramp. Trek zelf uw conclusies : 1° klas : 59,7% gered, 2° klas 43,1% gered en 3° klas slechts 26,1%. Het schip had een lengte van 268m en een maximale breedte van 28m en telde 9 verdiepingen. De totale tonnemaat was 47.000 ton. Ter vergelijking 1 ton = 1m³ verplaatst water. Deze mastodont beschikte over drie motoren, twee van 30.000 pk en één turbine Parson van 16.000 pk. Met zijn drie schroeven (2 van diameter 7,70m en ééntje van 5,30m) haalde de Titanic een snelheid van 42,5 km/u.De Titanic had ook twee zusterschepen, de "Olympic" en de "Brittanic". De eerste werd tewatergelaten in 1910 en uit de vaart genomen in 1935. De tweede liep van stapel in 1914 en werd tijdens de oorlog als hospitaalschip gebruikt. Twee jaar later kreeg hij een torpedo in de zij en zonk na 55 minuten. Van de 1.100 opvarenden overleefden 1.070 de ramp. Het hoge gehalte aan zwavel maakte dat de stalen platen van de Titanic zo makkelijk scheurden bij de ijsberg-aanvaring. Jaren later werd het wrak gelocaliseerd op 41°44' N.B. en 49°55' O.L. Het wrak ligt op een diepte van ca. 3.480m. Ondanks deze diepte werd het wrak reeds vele malen beroofd en geschonden. Degene die zich daar mee bezig houden, plegen noch min noch meer grafschennis !
Na reeds meerdere plannen te hebben gesmeed om ons jaarlijks vaarverlof op papier te zetten, zijn we nu eindelijk klaar. Van alles wat wij gepland hadden, komt niets in huis. Waarom ? Heel simpel, omdat er diverse stremmingen opgedoken zijn waar we toen geen weet van hadden. Zo zijn er werkzaamheden op het kanaal tussen Vlissingen en Veere aan drie bruggen, en gaat de jachtensluis in Antwerpen, de Royers er voor meer dan één maand van tussen. Intussen gebeuren ook werkzaamheden aan andere sluizen en bruggen, die we toen niet konden voorzien. Nu alle werkzaamheden ook gedownload zijn op mijn software van noordersoft, duiken er telkens stremmingen her en der op, op de door mij geplande vaarroutes. Uiteindelijk ben ik er dan uitgekomen en gaan we volgende reis doen.Het is natuurlijk zo, dat dit in nauwkeurig overleg gebeurde met mijn scheepsmaat Petra, mijn onmisbare "tweede man". Vertrek op 24 mei 2006 in Spanjeveer op de moervaart zoals gewoonlijk naar Terneuzen. Indien goed weer, gaan we de jachthaven buiten nemen op de westerschelde, indien het minder weer is nemen we de jachthaven binnen op het kanaal Gent-Terneuzen. 's Avonds kunnen we dan wat passagieren in Terneuzen. De dag daarop begint de tocht met een oversteek van westerschelde en oosterschelde tot kort voor het hollands diep. De bestemming is Ooltgensplaat. Hopende op gunstig weer, voor ons betekend dit droog en niet teveel wind. Vrijdag de 26° vertrekken we dan naar de biesboschhaven Werkendam. Daar moet ik opletten voor zondag weg te zijn, want er werkt niets op zondag in Werkendam omdat de godsdienst daar dit verbied.Wij hebben dan al ca 149 km gevaren. Op zaterdag varen we van de biesbosch naar de linge tot het eindpunt Geldermalsen. Om alle ongemakken te vermijden hebben we op zondag een rustdag gepland.Op maandag de 29° vertrekken we dan terug van Geldermalsen en passeren Leerdam en Arkel en terug Werkendam waar we de biesbosch ingaan richting Drimmelen op de Amer. De Biesbosch is een natuurpark dat zeer veel watersporters aantrekt. Ik neem aan dat het zo vroeg in het jaar wat kalmer zal zijn. Ik vaar op de 30° de Amer op en ga daarna het Wilhelminakanaal in en passeer Oosterhout om daarna het Markkanaal in te varen met als einddoel Breda. De laatste dag blijven we lekker liggen in de jachthaven van Breda. De eerste dag van de maand gaan we uit het kanaal en varen later de Dintel op met passageplaatsen Dinteloord en Dintelmond. We gaan daarna op de Volkerak en kort daarop de Zuid-Vlije. Als eindpunt komen we aan in de jachthaven Oude Tonge met op de km-teller 322,4 km. De 2° gaan we, na het passeren van de Krammersluizen naar het Grevelingemeer en varen dit meer teneinde om in Port Zélande te arriveren. Dit is een dorp enkel voor watersporters, met alle mogelijke faciliteiten voor deze sport. Ook alle bungalows errond zijn eigendom van mensen die er met hun jacht in de haven liggen. De bouwtrent is spaans, en alle horecazaken zijn maritien uitgerust. Tenslotte zijn er de winkeltjes met spullen die op een boot van pas kunnen komen. Ook daar hebben we een rustdag gepland omdat achter de dijk er ook een winkeldorp ligt, van het genre Sluis. Renesse is de naam en het ligt vlak aan de overkant van Brouwershaven. Op 4 juni vertrekken we van Port Zélande via de Grevelingen naar het Veerse Meer, en meer bepaald naar Kortgene. Op dit prachtige Zeeuwse meer liggen een aantal onbewoonde eilanden, waar wilde paarden nog vrij rondlopen. Een uniek schouwspel vanaf het water. Vele onbewoonde eilanden kunnen ook als overnachtingsplaats dienen. Het is ook de bedoeling de nacht op één van die eilandjes door te brengen.Ook hier hebben we een rustdag om van natuur te genieten. Vlissingen is het einddoel van de volgende dag, nadat we heel mooie plaatsen gepasseerd zijn, zoals Veere de Koninginnestad van weleer en Middelburg, een gezellige vlaamse winkelstad. In deze steden zijn er telkens toeristensteigers gemaakt met een maximum ligtijd van 2/3 uur,zodat men eventjes aan de wal kan springen en de stad bekijken. 's Avonds komen we dan in Vlissingen en nemen de sluis nog zodat we terug buiten op de Westerschelde zitten. Ook Vlissingen heeft bizonder veel moeite gedaan om de toeristen aan te trekken. Gezellige winkelbuurten, afgewisseld met goeie horeca-zaken, en een degelijk stadsvervoer met goed bereikbare voet- en fietspaden. We kunnen op dit gebied veel leren van onze noorderburen. 's Anderendaags doen we de oversteek terug van de westerschelde in de tegenovergestelde richting. Na de sluis in Terneuzen blijven we dan misschien nog eens liggen in Sas van Gent of Zelzate. We zien wel ! Normaal komen we op 9 mei terug op de moervaart. We zullen dan 491 km afgelegd hebben en tussen de 55 en 60 uur gedraaid hebben. Volgende week is er scheepswijding en wordt mijn nieuwe ijskast geplaatst, waarover natuurlijk een berichtje op deze blog.Wij hopen op een schitterend, zonnig verlof, want geef toe tot op heden werden wij nog niet zo goed bedeeld. Duimen maar !
Volgende week is't mijn dochter haar verjaardag. Niets bijzonder zul je zeggen, maar wat gaat het snel, mensen. 'k Herinner me haar geboorte of 't was net gisteren. Ik zie nog altijd die roze wolk op een wit lakentje. De eerste drie weken in het UZ Gent. Nadien bleek alles loos alarm, maar toch hadden we angstige momenten doorstaan. Nadien van kruipertje naar lopertje, en van lopertje naar schoolgaand kindje. Het ging nog sneller. Voor men alles goed en wel besefte was ze afgestudeerd, verloofd en getrouwd. Nu is ze al zelf moeder van een flinke zoon. Met dezelfde verduivelde snelheid is ook Wout ondertussen al bijna acht. Men begint alles af te meten aan de kinderen en kleinkinderen.Om iets juist te dateren begin je al te zeggen van : wacht eens, ons Sophie is geboren dan, en het jaar nadien heb ik dit, dus moet dat nu al zoveel jaren geleden zijn. Erg, hé ! Maar gelukkig merk ik dat het goed gaat met hen. Een goed gevoel geeft het . Intens gelukkig zijn met kleine dingen, blijkt niet aan iedereen gegeven.Maak er een prachtige dag van , Sophie.
Na alles op de computer gezet te hebben, kunnen we zeker niet het aantal km's doen, hetgeen we ons voorgenomen hebben. Nu we in het bezit zijn van de cd-rom van alle vaarwegen van europa, zijn we aan het rekenen geslagen. Bedoeling is om vanaf de Moervaart naar Terneuzen te varen op 24 mei 's namiddags. De dag daarop zouden we vanaf Terneuzen de westerschelde oversteken naar Hansweert om daar, via het kanaal door zuid-beveland naar Wemeldinge te varen en aan de oversteek van de oosterschelde te beginnen. Deze grillige rivier met zijn gevaarlijke plaats "de keeten" dienen we te kruisen voor we aan de Volkerak sluizen komen en naar onze tweede slaapplaats varen, Ooltgensplaat. Op 26 mei varen we het hollands diep op en hopen we tegen 's avonds in Gouda te belanden. We varen dan op de nieuwe merwede en daar waar lek en merwede elkaar kruisen in Vreeswijk, gaan we bakboord uit op de hollandse yssel, Montfoort voorbij om in Gouda te belanden. Daar zouden we een dagje blijven om de stad te bezoeken. We gaan dan maandag 29 mei verder en varen nu op de gouwe richting Alphen a/d rijn. Vanaf daar begint de oude rijn. We varen voorbij de oude universiteitsstad Leiden en komen op het rijn-schiekanaal voorbij Rijswijk met als eindpunt Delft.Ook in Delft plannen we een dagje. Op de laatste dag van de maand varen we terug naar de universiteitsstad Leiden, waar we een uur of twee/drie later toekomen en er de namiddag blijven en er de sfeer opsnuiven. We vertrekken op 1 juni richting Amsterdam en varen via de ringvaart v/d haarlemmerpolder voorbij het braasssemermeer en de westeinderplassen naar de rustige sixhaven in Amsterdam.Er kan nog een dagje varen bijkomen mochten we ons overschat hebben of er grote wachttijden ontstaan voor één van de sluizen. We zien het wel ! De sixhaven is één van Amsterdams rustigste passantenhavens en is gelegen op een schiereiland, ver van het uitgangsleven van Amsterdam. 's Avonds plannen we zelf wel een stapken in de wereld te zetten in Amsterdam. Op de terugreis van Amsterdam naar de Moervaart staat er eigenlijk weinig op het verlanglijstje, tenzij een passage door de Biesbosch. De Biesbosch een wirwar van grachtjes en slootjes overwoekerd door bossen, waar men zeer kaartvast moet varen vanwege de ondieptes. De Biesbosch ontstond ten dele ten gevolge van de St. Elisabethsvloed die in één nacht van 11 op 12 november 1421 de omgeving van dit nationale park veranderde in een waterplas van meer dan 30.000 ha. Momenteel is dit beschermd gebied. Het week-end van 10/11 juni zouden we graag terug thuis zijn. We hebben dan twee en een halve week weggeweest. We zullen dan ca. 625 km gevaren hebben. We hebben natuurlijk een paar dagen reserve genomen. We zien wel hoe het loopt.
Vandaag dinsdag kwam Martin om het toilet te herstellen aan boord. Wij hadden de pomp al volledig opengevezen tijdens het week-end, maar telkens kwam er buitenwater in het toilet gelopen. De afdichting in de wateraanzuigdarm bleek verhard te zijn. 60 cm diameter en veroorzaken van zoveel ellende. Een nieuwe besteld en probleem opgelost. Tweede punt was iets duurder, aanschaf van nieuwe inbouwijskast. Veel keuze heeft men niet op deze grootte van boot. Men moet nu éénmaal de binnenmaten van de kast respecteren. Bedrading bleek nog in orde en bij navraag in Nederland bleek deze in stock te staan. Dan maar vlug besteld en nu afwachten op volgende week, waar alles geplaatst wordt. Dan zijn alle zorgen en kosten achter de rug.
Zaterdag laatstleden zijn we begonnen met het voorbereiden van de "El Verde" op volgend vaarseizoen. De mekanieker kwam om de motor een volledig nazicht te geven. Rond halftien begon Roger te sleutelen om de beschermkap van de motor te nemen zodat de kleppen bloot kwamen te liggen. Het afstellen van deze kleppen is een secuur werk. Bij het draaien van de as bewogen de kleppen op en neer en werden met de juiste dikte gemeten of er niet te veel spel zat op de klep, die indien ze juist zat werd aaangedraaid. Zo werd iedere klep apart geregeld en op de juiste "dikte" vastgeschroefd. Dit werkje nam zo wat een drie kwartuur in beslag. Roger was blijkbaar tevreden en we begonnen dan ook met de eerste fuelfilter te vervangen. We lieten ook wat diesel lopen in een pot om eventueel vuil van in de tank op te vangen. Het bleek allemaal erg mee te vallen. Ook de leiding tussen de tank en filter bleek zuiver te zijn. Dan maar de tweede mazoutfilter aangepakt, hetzelfde scenaria. Ook die werd vervangen. Beide mazoutfilters dienen aangeschroeft, maar ook niet te, aangezien eronder een glazen pot gevezen is, die toelaat steeds de mazout visueel te kunnen keuren. Nadien volgt de oliefilter, ook die werd vervangen. Nadien werden alle slangen en spanringen aangedraaid indien nodig. We konden nu met het afpompen van de olie beginnen in een jerrycan om nadien af te geven bij het containerpark. Vijf en een halve liter olie 15W40 bleken genoeg. Nu het "moment suprême". Na grondig voorverwarmen sloeg de motor aan en snorde het motortje zoals een naaimachientje. Tevreden dronken we een pintje en namen daarna afscheid. Roger zou voor de winter terugkomen om de motor winterklaar te maken. Fase 1 was achter de rug. Oef !
Het volgende week-end is het eerste dat we aan boord zullen blijven slapen. Ze voorspellen wel niet al te best weer, maar goed, langer wachten kunnen we niet. We hebben al twee keer met alle mogelijke kleren en voedsel over en weer gereden. In het terugrijden heb ik al twee grondpanelen van de stuurhut meegenomen naar huis. Op zolder (mijn werkplaats) heb ik ze beide al afgeschuurd en voor de eerste keer in de lak gezet. Vanavond nog eens overdoen en dan kunnen ze drogen tegen het week-end. Ik hoop ook dat vandaag of morgen mijn cd-rom aankomt uit Nederland zodat ik kan beginnen onze reis op kaart uit te stippelen. Aan boord heb ik al onze slaapplaats in orde gebracht en ook de vochtvreters weggenomen. Vrijdagnamiddag leg ik eerst de panelen terug en maken we de boot slaapklaar. Water opvullen en de boiler in orde maken is de eerste vereiste. Daarna ga ik het oliepeil nakijken en een beetje vet in de schroefas pompen. Normaal moet dan de motor eens draaien. Dit wordt toch weer een spannend moment. Met de mekanieker werd reeds een datum afgesproken waarbij hij alle filters en de olie gaat vervangen.Verder alle dichtingen en slangen nazien, alsook de V-riem. Kortom, een algemeen nazicht. Het zou best kunnen, mochten de weersomstandigheden het toelaten, dat we een klein tochtje doen. Afwachten, is de boodschap. Verder volgt er dit week-end een grondige poetsbeurt. Ook worden alle touwen nagezien. De steiger wordt proper gemaakt. Samengevat, het seizoen mag best voor ons beginnen. We hopen op een zonnig zomertje.
Zo belangrijk en zo dikwijls vergeten is de tweede "man" aan boord. Petra is mijn "tweede" man. Erg belangrijk in alles wat ik doe, dus ook aan boord. Niet alleen maken wij samen het eten klaar, doen de afwas en onderhouden ons schip, maar waar vooral de tweede "man" aan bod komt, is het maneuvreren. Het aanleggen in sluizen of aan de steiger is de belangrijkste job van de tweede "man". Zij moet daarbij niet enkel handig zijn, maar ook qua timing is het heel belangrijk. Op haar tekenen vertraagd of versneld het bootje, en diegene die achter het stuur staat, moet visueel goed contact hebben met z'n maatje, wil het aanmeren goed verlopen. Allebei letten ze op de stroming, het naast hun lopende verkeer van andere schepen plus houden ze in de gaten in welke positie zijzelf kunnen aanleggen. Veel handelingen die ter gelijker tijd dienen te gebeuren en waarvan afhangt of er geen schade aan het bootje komt. Na dit maneuver, wanneer er terug gevaren wordt of men aangemeerd ligt, ruimt ze de overtollige koorden op, zodat niets in de gangboorden blijft liggen.De fenders op hun plaats hangen, zodat geen schade kan opgelopen worden. Voeg daarbij alle onderhoudsklussen en huishoudelijke taken, het is een zware job. Dikwijls onderschat, en niet altijd in volle lof erkent. Dikwijls zie ik het gebeuren, dat er in sluizen scheldpartijen of ruzies ontstaan omwille van een verkeerd uitgevoerde beslissing tussen man en vrouw. Wanneer men dan in verlof vertrekt om gedurende drie weken of meer te moeten samenleven op zo'n kleine oppervlakte, dan wordt het soms wel moeilijk. Ik mag main twie pollekes kuessen, zoals ze in Antwerpen zeggen, dat ik zo'n uitstekend maatje heb aan boord. Dus maatje, bij deze, bedankt, zonder jou zou het niet kunnen en zou varen trouwens niet meer leuk zijn !
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
O.L.H. Hemelvaart is de klassieke dag, want dan wordt er in Lokeren ieder jaar botenmarkt georganiseerd. Als watersporter en lokeraar ga ik telkens ik thuis ben eens kijken. Veelal slecht weer, maar telkens weer is er redelijk veel volk dat er op afkomt. Speedboten, kano en kayak en "benodigheden" staar er uitgestald en worden "versjacherd".
Deels door omstandigheden, het ongelukje dat ik had, deels door de weersomstandigheden, lukt het mij niet om op 25 mei aan mijn verlof te beginnen.
Zo belangrijk en zo dikwijls vergeten is de tweede "man" aan boord. Petra is mijn "tweede" man. Erg belangrijk in alles wat ik doe, dus ook aan boord. Niet alleen maken wij samen het eten klaar, doen de afwas en onderhouden ons schip, maar waar vooral de tweede "man" aan bod komt, is het maneuvreren. Het aanleggen in sluizen of aan de steiger is de belangrijkste job van de tweede "man". Zij moet daarbij niet enkel handig zijn, maar ook qua timing is het heel belangrijk.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
