Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Vrijdag 5 maart 2010, wel zonnig maar heel vroeg donker, zou er inderdaad sneeuw komen?
Slecht geslapen, was om half vijf nog wakker, uiteindelijk in slaap gevallen en werd om 10.00 uur wakker, te gek, de dag is al half om, maar ja ik zet geen wekker.
De gemeente even gebeld i.v.m. de OZB en de kliko, want dat is goedkoper als je alleen bent.
Deze maand wordt het nog berekend zei ze, dus krijg dan een nieuwe aanslag.
Heb nog steeds geen huishoudelijke hulp van de WMO, nou de SOB zou er voor zorgen maar ook nog niets gehoord, en ook geen antwoord op mijn laatste mail.
De ouderen moeten zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen beweren ze, maar er klopt niet veel van.
Op al de sites staat dat de diverse organisaties binnen 2 dagen een hulp voor je hebben, maar ook dat is niet waar.
Donderdag 4 maart 2010, het zonnetje was er weer, maar nog steeds die koude wind.
Eerst wilde ik boodschappen gaan doen, naar een ander winkelplein dan gisteren, doch ik vond het toch te koud, en zoals deze week al meer gebeurde, toen ik thuisbleef, kwam er visite.
Mijn zus Jo kwam met haar zoon Frank, ze was weer naar de oogarts geweest, want ze heeft een ernstige ziekte aan haar oog (het andere begint waarschijnlijk ook) niet niks, als je al 87 bent.
Morgen gaat ze voor een hoortoestel naar het Audiologisch Centrum, ze heeft haar toestellen pas 4 jaar, maar ze hoort haast niks, en verstaan is nog erger, ik ben benieuwd of de verzekering alles vergoed.
Een schoonzus van Sjef zijn zus is gisterenavond overleden, ze was 80 jaar en lag gelijk met Sjef in het ziekenhuis, maar ze hebben ze naar huis laten gaan. Zo gaat dat tegenwoordig, ik denk dat ze nog geen 10 dagen weer thuis was.
Woensdag 3 maart 2010, een schrale wind, maar wel een lekker zonnetje.
Vandaag weer veel post ontvangen, want alles moet op mijn naam komen, zoals verzekeringen.
Heb nog steeds geen hulp, en heb gevraagd aan de SOB of ze het voor mij willen regelen, als het kan bij een ander dan Huispitaal, want daar heb ik het 9 december al opgegeven via een mail, dat ik een andere hulp wil, die van mij, een studente stopte ermee met ingang van 1 januari, eind december hebben ze zelf nog gebeld, maar mooi nog niks.
Vandaag ben ik voor het eerst eens boodschappen gaan doen met mijn boodschappenkarretje. In de zon ging het wel, maar de wind vond ik toch erg koud.
Maandag 1 maart 2010, zonnig weer maar wel koud, de weersverwachting is nog nachtvorst, dus voor a.s. nacht niet vergeten het plastic op de tulpen en paasbloemen in het kasje te leggen.
Sjef zijn zus Jo en haar Man kwamen vanmiddag. Hij was even naar de specialist geweest om de draadjes uit de wonden in de liezen te laten halen, die er nog zaten van een aneurysma-operatie.
Langzaam gaat het iets beter, maar hij doet nog niet veel zei hij, nou ja met dit weer is er ook niets aan. Wel als het weer het toelaat, gaat hij een beetje wandelen, dat vind ik al heel wat.
Sjef zei al dat de pruimenboom eruit moet, dat is ook al weer omdat hij mij wil sparen, want we hebben er heel veel vuil van. In de herfst is het wel 3 x vegen per dag, hij dacht nog overal aan. Nou ja eruit hoeft niet helemaal, maar afgezaagd en dan gaten in de stronk boren, dan rot de rest vanzelf zei hij.
Zaterdag 27 februari 2010, smiezerigweer, na demiddag toch nog droog.
Eerst maar naar de kapper, want dat was hard nodig.
Mijn vriendin Corrie kwam vanmiddag en ook Sjef zijn zus Annie en haar man Piet. We hebben gezellig zitten kletsen. Piet gaf de tip om overdag het plastic van de tulpen en paasbloemen, die in emmers in het kasje staan, af te halen nu het niet meer vriest, anders groeien ze te hard. Morgen begin ik er mee.
Die Sjef van mij heeft toch overal aan gedacht en had zelf niet verwacht dat het op het laatst zo snel zou gaan, volgens mij.
Vrijdag 26 februari 2010, wat een akelig weer zeg, regen en nog eens regen.
Mijn zus Jo kwam vanmiddag en bracht haar belastingspullen mee, zodat we dat eerst hebben gedaan samen een paar boterhammen gegeten en toen afgewerkt en zij begon maar te haken, zo ijverig als iets, en dan 87 jaar, en samen zitten kletsen, tot haar taxi kwam.
Ik kreeg nog een condeolance van Dorota, die in Amerika woont, zal het met het weekend aan haar moeder in Polen mailen.
Rietje belde nog, dat ze niet naar de crematie had kunnen komen, want ze moest ergens anders naar toe, nou ik had niet anders verwacht, maar ze beloofde dat ze volgende week zal komen, ik ben benieuwd.
Nog heel even met Nick gechat en direct nog even met Nathalie, als ze nog op de chat is.
Mijn nicht Gerda heeft voor Nodicstokken gezorgd, dus als het wat verder is, moet ik dat toch gaan leren.
Donderdag 25 februari 2010, de zon kwam ook even kijken, maar later regen. De temperatuur was wel 10 graden.
Een condoleance van mijn internist ontvangen, leuk vind ik dat.
Ons Riet belde dat alles goed ging met Kees, ze waren op controle in het ziekenhuis geweest.
Jo van B. belde ook nog, maar ze zit nog in de lappenmand, want krijgt een beugel aan haar onderbeen, en komt zodra ze kan. Dat alles is niet niks, te weinig kracht in handen en benen.
Gerda belde nog en we hebben wel lang gekletst, ze doet het via de PC, gratis bellen.
Ons Jo mailde dat ze morgen wil komen en ja, haar belasting vul ik in, dus brengt ze dat even mee. Even teruggemaild dat het ok is.
Woensdag 24 februari 2010, regenachtig weer, met graden tot plus 9, wordt het voorjaar, want ook liet de zon zich af en toe heel even zien.
Ben maar wat aan het handwerken begonnen, en probeer de puzzel in dagblad BN de Stem op te lossen, maar dat valt nog tegen, maar langzaamaan zal ik het wel leren.
Mijn schoonzus Naan belde nog even, ja die weet ook al wat het is als je je man verliest, ze was de vrouw van mijn oudste broer, die 81 is geworden, zelf is ze nu ook al 80 geweest.
's Avonds kwam onze Ronald even op bezoek, gezellig samen koffie gedronken en wat gebabbeld.
Dinsdag 23 februari 2010, fris weer, maar wel temperatuur ongeveer +6. Van Zbigniew die in Amman woont ook nog een mailtje ontvangen. Enkele mails i.v.m. nalatenschap en abonnement verstuurd. Gerda mailde ook nog, dat is weer leuk, Henk wordt vandaag 65 jaar.
's Avonds belde Ryszard uit Maragowo, leuk hij sprak Nederlands en Pools door elkaar, maar kent het eigenlijk nog best goed, hetzelfde als ik het Pools, dus wat stuntelig. Hij had volgens mij van Jadwiga gehoord dat Sjef gestorven is en condoleerde even en ook hoe het met ons Jo is.
Maandag 22 februari 2010, wat een regen zeg, je kunt maar amper je neus buiten steken. 's middags gelukkig ietsje beter.
Charlotte wilde naar school gaan maar ik liet haar ook even de bloemen zien, ze had ook nog iets op een kaart geschreven, lief hoor, van een meisje van ongeveer 10 jaar, denk ik.
De overbuurvrouw ook even binnen laten komen, zodat ze kon zien dat ook haar bloemen er nog best goed uitzien. Samen even een kopje thee en toen ging ze weer. 's Avonds kwam onze Christ met Sanda even op de koffie, ook weer fijn, Christ had papieren via de PC opgestuurd naar de notaris en die zou het rechtstreeks naar mij sturen.
De familie van Sjef zijn kant kwamen op 1 zus met haar man na, want die heeft ook pas een aneurysma operatie gehad, en dat doen ze tegenwoordig , als de ader niet gesprongen is via de lies Als het een beetje beter met hem gaat komen ze samen even. Hopelijk zijn de bloemen dan nog mooi. Eerst allemaal naar de bloemen en kaarten gekeken,( ik heb ongeveer 80 kaarten ontvangen). Elke dag brand ik er enkele kaarsjes, en probeer de bloemen met een klein beetje water mooi te houden. Zijn zus Annie heeft foto's gemaakt van alle bloemen, leuk hoor. Het was echt gezellig ondanks alles. Een echtpaar belde ook aan, maar die komen een keer terug omdat ik al veel visite had. Ze waren toevallig tijdens de carnaval enkele dagen afwezig. Jammer, maar ja daar is nu eenmaal niets aan te doen. Het gebak en de broodjes die ik allemaal in de diepvries had heb ik opgemaakt, zo weer wat ruimte gemaakt voor andere dingen.
Zaterdag 20 februari 2010, fris weer, maar boven het vriespunt, nadien weer wat motregen.
Ik zat de krant te lezen en toen belde mijn nicht Lia, want ze was op de dag van crematie verhinderd, heel leuk hoor, om zo ook eens samen te kletsen, haar man was niet meegekomen, nou ja, Lia geeft het wel door, hoe ik er over denk, want je moet je gewoon verplaatsen en wat wil je dan?? Ze bood nog aan enkele boodschappen te halen, maar de familie moet morgen maar gewoon alles mee opmaken, uit de vriezer, want wil die diepvries leger hebben om wat andere dingen in voorraad in te vriezen, zoals groenten en nasi en macaronie. Mijn vriendin Corrie belde ook nog, maar omdat ik visite had, komt ze deze week een keer tussendoor.
19 februari 2010, smiezerig weer, maar ik houd er de moed in, althans dat probeer ik, en met steun van onze kinderen en kleinkinderen, zussen en zwagers moet het gewoon lukken. Ook mijn digitale contacten zijn geweldig.
Mijn zus Jo kwam vanmiddag gezellig wat kletsen, ook kwam onze Ronald en Jolanda nog, want hij bracht voor mij een overlijdingsverklaring even naar de verzekering, want hij rijdt in de auto van Sjef en ja, zonder verzekering is onverantwoord. Ik had het ook op kunnen sturen, maar nu weten we zeker dat alles in orde is.
Ook belde de maatschappelijk werker van de nierdialyse nog, om me te condoleren. Ik heb beloofd haar nog eens te komen bezoeken.
Ook heb ik de broer en zussen van Sjef gebeld of ze zondagmiddag allemaal willen komen, zodat ze alle bloemen en kaarten kunnen bekijken.
Woensdag 17 februari 2010, het zonnetje wilde ons toch een klein beetje helpen, zoals Sjef zelf hier het zonnetje in huis was.
Ronald kwam me al om half tien ophalen, vandaar naar de kamer waar Sjef opgebaard lag, en onze kinderen en Theo (begrafenisonderneming) hebben de kist gesloten. De kleinkinderen waren er ook allemaal bij.
Vandaar werd hij naar de aula gebracht waar de plechtigheid gehouden zou worden en ook de bloemen gingen mee. Wij werden in de koffiekamer ontvangen, en degene die gekomen waren om ons te steunen werden bij binnenkomst ontvangen totdat het tijd was om de dienst te beginnen.
De dienst: Eerst bij binnenkomst rustige muziek, later Ave Maria en tussendoor Sjef 's lievelings muziek van André Rieu, en als laatste nog muziek dat Sjef mooi vindt. Uit naam van mij las Theo mijn toespraakje voor. Ook samen nog wat gebeden en dan laten ze eerst van achteraan de mensen naar de grote koffiekamer gaan, en wij als laatste en kunnen we naar de gereserveerde tafeltjes. Bij het naar huis gaan kan iedereen ons nog mondeling condoleren, er waren volgens mij, ongeveer 100 mensen, dus best een goede opkomst, dat doet je goed. Nadien ben ik met onze kinderen en kleinkinderen, met aanhang en 1 nichtje met haar man, die in Purmerend woont naar mij thuis gegaan. Haar vader en moeder zijn beiden al overleden. Alle bloemen hebben we mee naar huis genomen en die staan nu op tafel, en klein tafeltje, in onze aanbouw (vroeger winkel) ook alle kaarten open weggezet, en dat alles bij een foto van Sjef die zijn zus eens gemaakt heeft met een familiedag.
Donderdag 18 februari 2010 moest ik nog even bloed laten prikken, en Ronald kwam me ophalen en heeft me thuisgebracht, zelf nadien nog het een en ander geregeld.
Woensdag 17 februari 2010 droog weer maar wel koud.
Intussen is er heel wat gebeurd. 12 februari 's nachts om 1.20 belden ze vanuit het ziekenhuis, dat het slecht ging met Sjef. Sjef was aan een hartaanval overleden, althans dat is volgens de nachtdienst, ass. arts de doodsoorzaak, maar ze vroeg of ze obductie (sectie) mogen doen, dit heb ik toegestaan, want je weet nooit met die slechte nieren, ook leren ze er van en kan het voor iemand anders of misschien wel voor onze kinderen in de toekomst van belang zijn. Wel heb ik gevraagd om het in gewoon Nederlands rechtstreeks naar mij te sturen, anders gaat het in Latijn naar de huisdokter. Rond de middag zou iemand van Begrafenisondernemer Zuylen komen, en hebben we het een en ander afgesproken, De enveloppen bracht hij nog diezelfde dag en onze Christ heeft ze mee naar huis genomen en de adressen gelijk op de enveloppen getypt. Nadien heb ik er nog enkele geschreven, omdat we er over hadden. Ook een advertentie voor kennissen en buren, de crematie is goed bezocht, en dat doet een mens toch wel goed. Ook gingen Ronald en ik naar de kamer waar Sjef opgebaard was, Theo van de begrafenisonderneming, zou ons daar opvangen, hij lag keurig in de kist, en Christ en Marcel met Kim kwamen ook. We kregen 2 sleutels zodat we zo vaak konden gaan als we wilden. Christ bracht de enveloppen mee, en zondags bracht iemand de kaarten en die heb ik erin gedaan, en 's avonds heb ik ze samen met Ronald naar de post gebracht, nadien reed hij naar zijn thuis want ik zou bij hun blijven eten. 's Avonds bracht Ronald mij naar huis. 15-02 kwam Theo J. nog even i.v.m. het prentje, dat ik had uitgeprint. Ik moest nog wel een digitale foto opsturen. Christ kwam ook nog en nog even gekletst over het een en ander. Dinsdag waren er veel van de familie die Sjef bezochten, ons Riet met haar zoon Hans kwamen even bij ons langs, want haar man is ziek en moet aansterken, en die heb ik die flesjes drinkvoeding die ik over had van Sjef voor hem meegegeven. Dat is beter dan alles weggooien zoals het gaat met wat er over is.
Donderdag 11 februari 2010, het had erg gesneeuwd bij ons, gelukkig had onze buurman van 2 deuren verder 3 stoepen gedaan, achter heb ik het wel zelf gedaan, maar geweldig toch.
Met Sjef gaat het in mijn ogen heel slecht, weer aan de zuurstof, het sondeslangetje zat niet goed, hebben ze een nieuw geplaatst, en dat is geen lolletje hoor. Ze hebben het nu dieper geplaatst omdat het anders via dat buisje volgens mij terugschiet.
Was voor de middag al naar de podotherapeut gegaan en na het bezoek moest ik op de dokter wachten, maar helaas teveel afspraken in een korte tijd, dus de deeltaxi gebeld en een uur verzet.
Eerst gevraagd of zijn long al goed was, nee zei ze, ik zei volgens mij komt er bloed van zijn long, volgens mij wist ze dat nog niet. Nee de long is nog niet helemaal goed, ook is het gaatje nog niet helemaal dicht.
Ik vroeg de overlevingskans, wat de kanker betreft zou hij nog maanden mee kunnen overleven. Maar toen ik vroeg en zijn nieren, ja toen was het ineens toch wel anders, want hij zou eigenlijk aan de dialyse moeten. Ik zei nou volgens mij heeft hij juist door de angst aan de dialyse te moeten van de stress kanker in de slokdarm gekregen. En dat is niet niks 3 x per week, en als het dan niet meer gaat laten ze je aan je lot over, het gaat niet meer en dan maar afwachten tot de dood.
Ze wil proberen hem binnen enkele weken (nu kan het nog niet) zo voor te bereiden om naar huis te gaan. Volgende week een gesprek met Sjef, de dokter en mij en onze zoon komt dan ook, wanmt dat heb ik hem gevraagd.
Maar toen ik Sjef vanavond zag, nou hij hoestte akelig, waarschijnlijk is er iets in de longen gekomen met dat slangetje plaatsen, zei de zuster, ook is de longslang losgeschoten en ondergoed onder het bloed, en hij heeft al te weinig bloed. De arts van de afdeling kwam nog even en zou de longarts laten komen zei ze. Toch willen ze de voeding van de infuus halen, en via de sonde geven, we moeten afwachten, maar nu alles nog niet in orde is, zoals long en fistelafsluiting, vind ik het wel akelig.
Hij heeft nu een morfine pleister 50mg en ook de 6 zetpillen nog, want als ik het goed heb werkt dat niet direct, maar moet langzaamaan in de bloedbaan komen. Bijwerkingen zijn ook niet al te leuk. Alles is bovendien slecht voor de nieren, dus wat wil je, pijn of geen pijn. Hij heeft nu zelf voor geen pijn gekozen omdat het niet uit te houden is. Hij is echt niet kleinzerig, dus weet ik wel dat het verschrikkelijk moet zijn.
Ik ben Tonnie van Riel
Woensdag 3 maart 2010, een schrale wind, maar wel een lekker zonnetje.
Maandag 1 maart 2010, zonnig weer maar wel koud, de weersverwachting is nog nachtvorst, dus voor a.s. nacht niet vergeten het plastic op de tulpen en paasbloemen in het kasje te leggen.
Donderdag 25 februari 2010, de zon kwam ook even kijken, maar later regen. De temperatuur was wel 10 graden.
Woensdag 17 februari 2010, het zonnetje wilde ons toch een klein beetje helpen, zoals Sjef zelf hier het zonnetje in huis was.
Donderdag 11 februari 2010, het had erg gesneeuwd bij ons, gelukkig had onze buurman van 2 deuren verder 3 stoepen gedaan, achter heb ik het wel zelf gedaan, maar geweldig toch.
