Pepermunt (Mentha piperita)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Pepermunt (Mentha piperita) is een zich snel verbreidende meerjarige winterharde plant. Pepermunt bloeit van juli t/m september met kleine violette bloempjes. De bladeren zijn mint groen en staan kruisgewijs tegenover elkaar op de stengel. De bladeren zijn langwerpig, eivormig en gezaagd en hebben een opvallende mentholgeur

Volgens een oud Grieks godenverhaal is de pepermuntplant ontstaan door een ruzie tussen twee vrouwen.
Hades, de Griekse god van de onderwereld, werd verliefd op een mooi meisje dat Mentha heette. Hierdoor maakte de vrouw van Hades hevig ruzie met Mentha. Hades probeerde de ruzie te sussen, maar dit lukte niet. Toen had hij besloten het meisje Mentha te veranderen in een mooi plantje, die de naam kreeg van het meisje.

Munt is in de geschiedenis erg gewaardeerd en de waarde ervan blijkt onder andere uit verwijzingen in de bijbel, waarin de Farizeeën tienden inden van munt, dille en komijn. De joden legden het op de synagoge vloer en dit gebruik werd eeuwen later in Italiaanse kerken overgenomen, waar het kruid Erba Santa Maria wordt genoemd.
Munt als symbool van gastvrijheid wordt door de Romeinse dichter Ovidius beschreven. Hij vertelt over twee boeren, Baucis en Philemon, die hun dienblad met munt insmeerden voordat ze de gasten bedienden.
De Romeinen brachten ook hun wijnen en sauzen met munt op smaak. Toen echter vrouwen die wijn dronken met de dood bedreigd werden, camoufleerden stiekeme wijn drinksters hun adem door op een mengsel van munt en honing te kauwen. In Japan werd de verfrissende, heilzame geur van munt zo hoog geprezen dat de Japanners reukballen met muntbladeren droegen.
Veel muntsoorten werden in de negende eeuw in Europa ingevoerd. Een monnik uit die tijd schreef dat er zo veel soorten waren dat hij nog liever de vonkjes uit de vuurhaard van de Vulcanus zou willen tellen. Met meer dan zeshonderd soorten en bastaardvormen, kan men een goede plant beter met de neus dan afgaande op de naam kiezen.
Volgens Vogel werd de wilde munt door de Missouri-Valley stammen gebruikt als windverdrijvend middel en door andere stammen om koorts te verlagen.

Als geneeskruid gebruikt men de bladeren en de etherische olie.

Werking en karakter.
Krampwerend, tegen winderigheid, zweetafdrijvend, menstruatie opwekkend, antidepresief.
Uitwendig verkoelend en antiseptisch.
Uitwendig.
- Als kompres bij "warme" hoofdpijn en neuralgie.
- Als spoeling bij hete en jeukende huidaandoeningen. De thee geeft verkoeling wanneer hij verdampt.

De olie wordt verkregen door waterdamp distillatie van de bladeren en bloeitoppen. Het is een kleurloze tot lichtgele olie, die dikker wordt als hij veroudert.
Pepermunt kan gebruikt worden bij o.a. ringworm, scabiës, dermatitis, zenuwpijn, hartkloppingen, maagklachten, hik, verkoudheid, koorts, spastische hoest, astma, flauw vallen, vertigo, slijmvliesontsteking, wintervoeten, gebrek aan eetlust, ingewandsklachten, vermoeidheid, tand en kiespijn, misselijkheid, diarree, reisziekte, sinusitis, slechte adem, shock, acne, verstopte poriën, hoofdpijn en migraine.

Bij een slechte adem
1 druppel Pepermunt op een tandenborstel doen en 2 maal per dag poetsen. Of 5 druppels Pepermunt hydrolaat in een glas water en dit op drinken.
Bij hoofdpijn of migraine
2 druppels Pepermunt op de slapen smeren.
Bij muggenoverlast
Voor het slapen 2 tot 3 druppels Pepermunt op het kussen sprenkelen.
Bij tand- en kiespijn
1 druppel Pepermunt op de pijnlijke tand/ kies smeren.
Verdampen
Enkele druppels Pepermunt in de auto, verhoogd de concentratie tijdens het autorijden.
Bij astma
De ontkrampende werking van Pepermunt maakt het tot een waardevol dampbad bij astma. Meng 6 druppels Pepermunt in een schaaltje heet water en damp hier dagelijks 10 minuten mee.