p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
12-01-2009
Schaatspret
Schaatspret
Wat baat het ons. Als ik hoor,
dat het even een beetje dooit.
Als Koningwinter dan wat later,
weer opnieuw ons hart bekoord.
Mijn hart is blij met elke winterdag,
langs lippen speelt dan weer de lach.
Ben altijd vrolijk en opgewekt geweest,
vier nog steeds met jullie ons winterfeest.
Het feest zal ooit pas ten einde zijn.
Als languit met de handen gevouwen,
mijn naam in een witte marmere steen ,
kunstig voor me wordt uitgehouwen,
dan nog mogen gezichten niet verflauwen.
Ik wil dat jullie me dan blijven zien,
als nog een speels dwarrelend blaadje,
verdroogd en vallend van een boom.
Groen was dan het kleed, geel de zoom.
Dus laat geen traan verloren gaan,
of mijmerend en treurend neergezeten,
ik heb van iedere dag genoten en gegeten.
auteur:Adrie.©.12.01.09.
12-01-2009 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
11-01-2009
Jongensjaren
Je jongensjaren
Kom ik knijp nog eens in mijn tube,
voor een passende kleur in hemelsblauw,
wordt bijna een meesterstukje,
met het zonnetje heel gul in klatergoud.
Ik zing daarbij in gedachten,
over mijn voorbije jongensjaren,
met ook veel blijheid in onze jeugd.
Een heerlijk lied uit vervlogen dagen en jaren,
van die dagen zonder zorgen,
dat is wat me bijblijft en nog heugt.
Ik schets op mijn doek, hoe we toen speelde,
toen we nog niets van de wereldse zorgen wisten,
en ons ook nog in de boomgaard mochten vergissen,
als we de buit, namens de pastoor maar eerlijk deelden!
Ook kon je van je buur een pak voor je broek krijgen,
of op school, voor uren in het kolenhok verblijven,
en toch waren het ook heerlijke gouden tijden,
waar ik de lezer toch even in wil laten kijken.
auteur:Adrie.dd.11-1-09©
11-01-2009 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
10-01-2009
Een heroine hoertje
Een heroïnehoertje
Ze liep zo leek het als op een avondwacht,
wilde zich aan iedere man die wilde zich verbijten!
Als ze maar een klant had voor vannacht!
Maar leek nu gekomen om haar zolen te verslijten .
Draagt uit kroegen; half dronken mannen.
Zingt voor hen, wanneer men borrels in haar giet!
Lacht met hen, heeft haar moraal verbannen.
Danst voor hen, als ze haar restje trots verliest.
Ze werd als een hond geschopt en geslagen,
streelde dan de vuisten die haar pijnlijk wisten te raken.
Liet zich tegen haar borsten stompen en trappen,
vaak gevolgt door een pooier zijn serie rake klappen!
Haar eens zo mooie gelaat, bezaaid met bonte vlekken!
Zichtloos staan haar eens zo mooie ogen, als uitgepeld.
Onbeweeglijk als een mimespeelster, haar gelaatstrekken.
Haar eens zo mooie neus, leek nu wel met spelden vastgezet.
auteur:Adrie.10.1.09©
10-01-2009 om 23:34
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
04-01-2009
Het Hof van Eden
Het Hof van Eden
Als ik in de zomer de duffe en warme stad ontwijk,
dan is het strand het eerst waar ik aan denk en kijk.
Ik baad me dan in die heerlijke Ochtendkoelte,
en dweep dan met een lief in manenschijn!
Dweep en flaneer dan over strand en Boulevard,
waar ik dan geen last van mezelf of een ander vind.
En op het weidse naakte strand, mezelf dan op luxe betrap.
Dan hoor ik in gedachten als uit de hemel komend,
vaak een lied, ook al heb je veel gevoeld, gedacht en geleden,
Toch waan je jezelf nu, in het nieuw geschapen; ,,Hof van Eden!
Al had ik nog niets gehoord of geproefd van het heerlijke windgezucht,
dan nog voel ik me een mens, in een geheel nieuw geboren leven.
Een leven waarin lijkt, dat alles lukt,
en alle pijn en verdriet wordt weggeplukt,
in het nieuw geschapen Hof van Eden.
auteur:Adrie©.4.01.009
04-01-2009 om 13:39
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
03-01-2009
Poezen
Poezen
Er is iets wat me steeds aan het gedrag van poezen herinnerd,
Iets wat ik steeds weer opnieuw wil zien en ervaren.
Trots als phinxen zitten ze vaak voor zich uit te staren.
Is het hun eigenzinnigheid, wat ik zo in hun begeer.
Of is het mijn fantasierijke gevoel over Pharao uit mijn jongensjaren,
toen na-schools; boeken al mijn beste vrienden waren.
Of zijn het hun negen levens, hun heel goed toebedacht,
maar verder toont hun gedrag, met mijn wil geen samenhang.
De duur van negen levens, duurt me toch wel veel te lang!
Ze zitten daar, zo lijkt het wel, met spijkers vastgepind,
steeds stil en waakzaam op de zelfde plek.
Of ze loeren daar, of ze muizen als maaltijd kunnen vinden.
auteur:Adrie©.3.2009
03-01-2009 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
02-01-2009
De dronkeman
De dronkeman
Toen hij daar dronken en haveloos,
in de deurpost van de kroeg verscheen,
is het in mijn hart heel stil en koud geweest.
Niemand was ooit zo zeer een eerlijk mens,
zo open, behulpzaam en zonder voorbehoud,
strijder tegen heersers,
en helper van hun prooi!
Maar lijkt nu zijn leven,
zo reddeloos te hebben vergooid.
Hij lijkt nu blind, verslagen, vleugellam,
zodat er aan het beeld niets meer overschoot,
dan een gebroken, verdrietige, verwezen man.
En arm nu mijn vedrietig hart
dat dit beeld niet meer vergeten kan.
Zijn trieste kille en sombere ondergang-
van een door mij; nooit meer te vergeten man.
auteur: Adrie©. 31.12.008
02-01-2009 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
Van niets tot niets
Van niets tot niets
Voel mijn lichaam steeds sneller slijten dan mijn vel,
met penseel en dichten voel ik me soms in de Hemel,
met de pijn en ziekte, soms opgesloten in een koude cel.
Dat ik hier nu op de Wereld ben, heb ik niet zelf bedacht,
het was de min die mij ter wereld bracht.
Maar naar die zelfde liefde, van zij die minden,
heb ik vaak hopeloos, mijn handen naar boven gebracht.
Soms voel ik mij door de Engelen mijn plekje gewezen,
maar dan weer stilte in mijn gedachten,
de hulp is alleen aan God en mijn naasten gegeven,
bij sociaal gedachtengoed, moet men niet meer wezen.
'O mijn vriendschap, 'O mijn zacht penseel,
wat hebt gij vaak mijn gevoelens naar het doek gebracht,
om de mooiste bloemen, maar ook de hel te evenaren.
Gij hebt met mij gekreund en gelachen in de voorbije jaren,
maar nu soms alleen duister van niets tot niets.......
auteur:Adrie.2.1.009©
02-01-2009 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
31-12-2008
Veer
Veer
De schaduw van haar hoed op haar gelaat gericht,
verbergt steeds minder de rimpels op haar gezicht.
Het is haar stralend verlokkende jonge lijf niet meer,
wat verlegen probeert te verbergen, achter hoed of veer.
Haar ouder wordend lijf, verbergt steeds minder haar plooien,
en haar ouder worden, vaak erg moeilijk geaccepteerd.
Ziet met de feestdagen vol gegeten en roodgestoofde hoofden,
dan teruggetrokken in een hoekje overschreeuwd en pijnlijk verdoofd.
Maar als ze als oudere, nu soms haar vertier wil gaan zoeken,
dan vindt ze ook het vuur en haar jonkheid niet meer.
Haar jonkheid zal ze moeten gaan zoeken,
soms als verleden in de Geschiedenisboeken,
of het is al pijnlijk opgenomen en verteerd.
auteur: Adrie.
31-12-2008 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels