Hallo lieve mensen,

Even voorstellen: ik woon te Oostende, ben gelukkig getrouwd, gelukkig gepensioneerd, en word binnen enkele maanden 70 jaar. Foei!!! ZEVENTIG!

Een ouw peeke dus? Helemààl niet, maar zo dachten we, toen we zélf pas 17 waren, over dergelijke ‘oude ventjes’. Nu weten we wel beter, want ‘jeugd’ is geen leeftijd maar een geestesgesteldheid. En wat mij betreft, ik geloof wel dat ik de geestesgesteldheid van een zeventienjarige heb behouden, maar dan wèl vermeerderd met de ervaringen van al die jaren daartussen, en dat is een heel pak.

En het is juist over dit pak ervaringen dat ik wil berichten. Want in al die jaren is er heel veel veranderd. Zéker heel veel ten goede, maar er is ook veel verloederd en verwaterd. En ik kan de gedachte niet van me afzetten dat de meerderheid van de mensheid in die jaren er eerder dommer dan slimmer is op geworden.

O jawel, de jeugd kan goed met computers en zo overweg… ze leren, als ze dat tenminste willen, hopen theorieën en schoolwijsheden, maar hebben ze ook handen aan het lijf? Kunnen, of willen ze nog werken? Hébben ze wel iets aan die schoolwijsheid? Kunnen ze een gezin runnen en onderhouden? Het gezinsbudget op een gezonde wijze beheren? Kinderen écht opvoeden in plaats van de hedendaagse gemaksoplossing die bestaat uit de kinderen volstoppen met snoep om ze zoet te houden? Zal die opvoedingswijze tot gezonde, verantwoordelijke volwassenen leiden?

Sommigen wél; anderen niét. En zelfs een universitair diploma kan me niet meer imponeren. Ik heb in de loop van mijn leven zoveel stommiteiten gezien van zogenaamde intellectuelen, dat ik over het algemeen veel meer respect heb voor een vakman dan voor een intellectueel.

En ik heb evenveel respect voor een straatveger die zijn straat nét dat tikkeltje properder maakt dan van hem verwacht wordt, dan voor een van die zeldzaam geworden dokters die nog een juiste diagnose kan stellen voor een minder banale ziekte.

Guido Gezelle heeft het ooit héél mooi gezegd:

Wijsheid leert men in de boeken;
Wijs zijn moet men verder zoeken.

Echt twee zinnetjes om even goed bij stil te staan. Wat mij betreft: mijn leerproces is niet gestopt met het verlaten van de schoolbanken. Integendeel, toen begon het pas. Ik kan me geen enkele dag in mijn leven herinneren waarvan ik niets heb geleerd of opgestoken. En tot op heden leer ik nog steeds bij. Oh nee, niet altijd boekenwijsheden. Gewoon, door het observeren van de natuur en het luisteren naar mensen slim of dom… ze hebben allemaal wel ergens iéts bij te dragen aan ons leerproces. En dat is juist wat ik universitairen verwijt: ze weten het al allemaal, ze luisteren naar niemand die ze als minder dan zijzelf beschouwen, en blijven dus… tja… menselijkerwijze gesproken… dom!!!

Wel, over dit en allerlei andere dingen zullen mijn columns verhalen.

Hopelijk zijn er mensen van mijn leeftijd die er kunnen van genieten, en hopelijk zijn er jonge mensen die er kunnen uit leren.

Willy.

17-09-2010 om 00:00 geschreven door Willy