Zo. De hete nazomerdagen liggen ook alweer achter de rug. Onze lage grijze luchten gaan weer het Vlaamse land domineren, met af en toe een regenbuitje ter afwisseling. Alhoewel, aan de kust lijkt het meestal wel droog te blijven.

Helemaal niet zo gek eigenlijk! Voor mij tenminste eventjes tijd om uit te blazen en op adem te komen. Heerlijke rust na toch wel vermoeiende dagen. Want zéker met de hond wil ik van elk zonnestraaltje profiteren en dat gaat op de duur toch wel in de benen zitten! Vooral na vele jaren van te weinig beweging.

En ook Chico blijkt zich onmiddellijk aan te passen aan het weer. Bij mooi weer blijft hij maar rondlopen in het park en alles heel berekend besproeien. Pas daarna een drolletje. Maar bij nat of druilerig weer is het snel de straat over, zo snel mogelijk zijn behoeftes doen onder een struik en roef! Terug naar huis.

Nét zoals baasje het gewild had, want ik had me al zorgen gemaakt over hoe ik dat uitgebreid bodemonderzoek bij regenweer en half slapend moest klaarspelen in de vroege morgenuren.

En zo werden nog maar eens twee waarheden bevestigd:

1. Verspil nooit energie aan het zoeken naar oplossingen voor problemen die zich misschien nooit zullen aanbieden;

2. We mogen blij zijn met ons afwisselend klimaat! Zo worden onze activiteiten op natuurlijke wijze verspreid en afgewisseld.

Hoedanook, het is niet de bedoeling dat ik niét meer zal wandelen in de winter, want voor Chico ligt al een leuk regenjasje op maat klaar. Maar nu toch eerst eventjes uitblazen.

Ja, ik weet het! Ik klets maar wat uit de nek. Praat maar een beetje tegen mijn pc. Gewoon om het vierde verhaal te kunnen toevoegen.

Willy.

Deel 4 van de vertellingen van de rechter.

4 rugkwaal voor leefloon.

Een andere 'klassieker' is de geveinsde ziekte om voor onbepaalde tijd een leefloon te krijgen. "Ik maakte het al tientallen keren mee dat asielzoekers ziek worden op de dag dat ze geregulariseerd raken. Daarvoor hebben ze meestal tot vijf jaar in het zwart gewerkt, maar dan laat hun gezondheid het afweten. De ziekten: rugpijn, depressie en posttraumatisch stress-syndroom. Dit laatste illusteren ze dan met een foto van een afgebrand huis ergens in Kosovo. De meeste attesten worden afgeleverd door een allochtone arts. Als het leefloon wordt goedgekeurd, dan gaan ze weer aan de slag in het zwart. En ze worden amper gecontroleerd."

-o-o-o-o-o-o-

Toch even een kantschrift bij dit verhaal: “Van wie zouden ze dat geleerd hebben?”

Want inderdaad, het verhaal heeft veel raakvlakken met wat de moderne Belg doet. We zien dan wel niet graag ons zuurverdiende geld wegvloeien naar landsvreemden, maar zien we dat wél graag naar eigen profiteurs? Het resultaat is immers idem dito en we geven er bovendien een goed voorbeeld mee.

Dat komt ervan als een land overloopt van de sociale voorzieningen, maar het met een schrijnend tekort aan degelijke controle daarop moet stellen.

Maar om héél eerlijk te zijn: de controle is nog tamelijk streng… als het Belgische profiteurs betreft! Daar durft men immers nog aan te raken. Betreft het vreemden, dan wordt het een ander paar mouwen! Want de controlerende ambtenaar moet opletten niet het stempel ‘racist’ mee te krijgen. De wet, weet je wel? Vandaar: veiligheidshalve liever eigen landgenoten aanpakken!

Willy.