Ben net uit mijn zoveelste zelfanalyse gekomen. Waarover het dit keer ging? Wel, nadenkend over mijn columns begon ik mezelf plots een ‘ouwe zaag’ te vinden die op alles en nog wat gaat vitten! En ik was weer vertrokken voor een paar uurtjes zelfonderzoek!

Want inderdaad, hoewel ik een hekel heb aan jankerds, vroeg ik me af of ik door al mijn kritiek op de samenleving en de politiek niet ook zo’n specimen aan het worden was.

Maar ik ben er uitgekomen. En neen. Ik ben geen jankerd. Bemoei me niet met zaken die me niet aangaan of ver van mijn bed liggen. Want de huidige mentaliteit en politiek liggen drommels dicht bij mijn bed. Angstwekkend dicht! Dichter dan de meesten van ons denken, en dat zullen we de eerstkomende jaren wel voelen in onze geldbeugel! Waar ik over schrijf is dus zéker geen ver van mijn bed show! Want ik schrijf, gesorteerd naar leeftijd, over:

- Modern ouderschap: verwennen in plaats van opvoeden. En daar is het begonnen.

- Moderne scholen: altijd het kind gelijk geven om de ouders te paaien. Het verwenverhaal kreeg een vervolg.

- Moderne jeugd: grotendeels rotverwende en waardeloze watjes.

- Moderne volwassenen: Onvolwassen wegens verprutst in hun jeugd!

- Moderne politici: producten van hierboven. Ellebogenwerk tót…; daarna klungelwerk tot en mét.

- Modern en ‘humaan’ asiel-, migranten- werkonwilligen- en andere parasietenbeleid: onverantwoord en kost ons pakken geld. (Correctie: pakken schuld, want geld is er al lang niet meer). Resultaat: schept nog meer parasitisme.

- Moderne jankerds: stellen zóveel eisen dat ze hun eigen graf delven en veel kans maken nooit nog van een pensioen te zullen kunnen genieten. Juist door hun gejank. Juist door de geldverkwisting die door dat gejank is ontstaan. Juist door de eisen die ze zélf in hun onwetendheid stellen.

Het resultaat van die evolutie komt al goed in beeld aan de horizon voor wie wil of durft kijken.

En toch wil ik niet zeggen dat we in een apenland leven. Dat doen we niet. Nog niet. Want kijk om je heen en je ziet welvaart en luxe. En zelfs als je niet wilt werken of enige bijdrage aan de samenleving wilt leveren, moet je al drommels veel pech hebben om niet van een of andere uitkering te kunnen genieten waarvan je toch minstens kunt leven, en dat kan niet in veel landen worden gezegd.

Inderdaad, nog steeds een land dat (nog) lijkt over te vloeien van melk en honing. Het heden is namelijk nog altijd goed ondanks alles. Dààr wil ik dan ook nooit op vitten. Maar dat beeld strooit ook zand in de ogen van zij die niet verder denken! Zij die niet zien hoe dit alles in recordtempo wordt verkwist. Zij die niet willen snappen welke toekomst ons land nog heeft met een dergelijk beleid. Zij die vandaag leven en niet in staat blijken naar morgen te kijken.

De modale burger lijkt het nog steeds niet door te hebben. Maar ik had het al door van op het einde van de twintigste eeuw. Toen een regering van ‘weldoeners’ het roer overnam. Toén al zei ik tot iedereen die het horen wilde dat we daar ooit zwaar zouden moeten voor boeten.

Als repliek kreeg ik meestal een licht schouderophalen. Typerend voor de moderne mens die alleen maar aan vandaag denkt, en vandaag had hij het dus nog goed, overstelpt als hij werd door cadeautjes. Cadeautjes die als enig doel hadden de kiezer nòg maar eens te doen stemmen voor die Sinterklazen.

En tot op heden zie ik mijn toenmalige voorspelling alleen maar elke dag een beetje meer waar worden! Had ik dan een bovennatuurlijke gave? Helemaal niet. Hoogstens de gave logisch en toekomstgericht te denken en dat is al meer dan voldoende om in te zien waarop het allemaal zal uitdraaien! We voelen het nog niet echt in onze geldbeugel, maar dat komt alleen maar omdat de sinterklazen lustig en onverantwoord verder lenen om de wilde weldoener te kunnen uithangen! Wie denkt dat dit eindeloos kan is een grote naïeveling.

Een apenland zijn we nog niet, al zitten de apen wél al in de regering. Nu kunnen we enkel nog maar afwachten waarheen die apen ons zullen leiden. Dàn pas zullen we van een apenland mogen spreken.

Ik? Klagen over dingen ver van mijn bed? Nooit vanzenleven! Maar ik zou het liever ver van mijn bed houden, al lijkt die kans wel heel erg klein! Dat is dan ook de enige reden van mijn ‘gezaag’!

Willy.