Als  ik me niet vergis liep er in mijn jeugd een serie kinderboekjes, ‘Vlaamse Filmkens’ genaamd. Had ook iets te maken met de katholieke scholen geloof ik, maar vermits ik gelukkig niet naar die scholen ging, maakte ik ook maar halvelings kennis met die boekjes. Bij ons was het allemaal A. Hans kinderbibliotheek dat de klok sloeg.

Maar een vriend stuurde me een serie foto’s die me direct aan die Vlaamse filmkens deed denken (bedankt Danny). En met wat knip- en plakwerk kwam ik tot het volgende resultaat:

DE STORY VAN EEN MOORDEND ZWARE DAG IN HET PARLEMENT.

Hoe zwaar men het in het parlement heeft mag nog maar eens blijken uit deze ‘Belgische Filmkens’. Nou ja, een echt geheim is dat eigenlijk niet als je de resultaten bekijkt van weer zo’n zware werkdag: ‘Meer betalen, langer werken, en meer steun aan luiaards en vreemden.’ Niks nieuws onder de zon.

Zouden ze er daar soms een verborgen camera op nahouden? Wie zou die onbekende fotograaf zijn? Een van hen die wakker gebleven is?

Of, zal het, zoals in Wim Sonnevelt’s ‘Op een mooie Pinksterdag’, van de behanger zijn? Van die Franse zanger zijn? Of iemand uit Den Haag?

Of een buitenlandse spion? Nou, véél lijkt er wel niet te bespioneren als je het zo bekijkt… Tenzij dat schunnige weekblad misschien op de zesde foto?

Voorbeelden om na te doen al evenmin. Tenzij het een spion zou zijn van een ander apenland die hier een voorbeeld komt zoeken van hoe je dikbetaald niets hoeft te doen! In dit geval zit hij wel op rozen in de Wetstraat.

In elk geval, die mensen moeten toch wel de zwaarste job van het land hebben! Zich zó moe werken tot ze erbij in slaap vallen? Dat kun je van een bouwvakker nu toch echt niet zeggen! Niet verwonderlijk dat ze beslist hebben dat die bouwvakker maar eens wat langer moet gaan werken! Zal dan misschien ook in slaap kunnen vallen op zijn werk.

Of is het gewoon omdat de ‘stof’ hen niet interesseert en ze straks wel hun handtekening zullen zetten? Als dat belangrijk is tenminste. En anders drukken ze gewoon maar even op het JA knopje en de stemming is er door. Kunnen ze naar huis om verder te slapen.

Dat JA knopje moet toch echt wel van zware veren voorzien zijn als je daar zo moe van wordt!

Voor de Walen is het een pak makkelijker natuurlijk: die drukken toch altijd op NON, en dat lijkt veel lichter geveerd. Of toch niet? Neen! Want een Waalse NON weegt altijd veel zwaarder door dan een Vlaamse JA! Hoe zou dàt nu weer komen?

Of zouden de Walen een speciale faciliteit krijgen? Een pedaal bijvoorbeeld, zodat ze er hun voet en volle gewicht kunnen op zetten? Of zit die NON knop onder hun gebenedijd achterwerk, zodat ze alleen maar even moeten ‘doorzakken’? Zit daarin het geheim van het zwaarder doorwegen van Waalse stemmen?

Zouden Waalse parlementsleden overigens wel een OUI-knop hebben? Waarschijnlijk niét, want het zal wel net zo zijn als de taal: één taal is meer dan genoeg om te leren als je maar één hersencel hebt. Zo ook één knop. Meer kunnen ze hun brein toch niet aandoen? Ze hebben trouwens ook maar één achterwerk om die ene knop in te drukken!

In elk geval, dàt zijn de mensen die vinden dat we langer moeten werken! Kunnen zij lekker langer blijven slapen!

Eh… tenminste, mits alweer dat stemknopje te hebben ingedrukt. Maar dat zal wel geen probleem wezen zeker?

Nu, als ik ooit last zou krijgen van slapeloosheid weet ik waar ik de remedie kan vinden: een dagje Wetstraat natuurlijk. Lijkt een pak beter te werken dan zo’n welness centrum!

En dat doet me er dan weer aan denken: slapen die mensen ’s nachts ook nog? Dat kan toch wel niet! Een mens is toch niet gemaakt om vierentwintig uur op vierentwintig te slapen?

Maar ja, politici hebben misschien een heel andere biologische klok. Zo eentje dat enkel afloopt als het parlementair verlof er aankomt. Of als de TV camera’s in de zaal verschijnen.

Jammer! Ik zie hier het einde van de film, en dus moet ik er maar mee stoppen hé? Slaapwel nog, en tot de volgende keer!

Willy.