Toen ik vrij regelmatig Frankrijk begon te bezoeken (ik zal toen zo’n 35 jaar geweest zijn), viel het me telkens weer op hoeveel vreemden, vooral Algerijnen, daar het straatbeeld ‘opfleurden’. Ik vond het wat exotisch en stelde me daar verder geen vragen bij. Het was trouwens ook ver van mijn bed. In onze contreien was er nog geen sprake van die evolutie.

Nu echter zie ik in dat Frankrijk veel eerder dan wij aan multicultuur ging doen! Logisch ook! Ik hou wel van de Franse mentaliteit, nonchalance en ‘savoir vivre’, maar weet ook dat de Fransman nu niet bepaald staat te springen om te ‘mogen’ werken! En dus waren ze er ook al heel vroeg bij om vreemden te importeren om de lastige karwijtjes op te knappen! Op multicultureel gebied zijn ze dan ook al veel verder gevorderd dan wij. En smaakten ook al eerder dan wij de gevolgen ervan! Gevolgen waaraan wij een voorbeeld zouden moeten nemen, maar dat natuurlijk niet doen.

Toen kwam Sarkozy en zou nu maar eens paal en perk stellen aan allochtone criminaliteit en vandalisme. Maar hij kwam te laat! De al grotendeels allochtone bevolking keerde zich tegen hem en na één ambtstermijn kon hij opstappen.

De reden is heel simpel: minderheden voelen zich altijd bedreigd. Meerderheden voelen zich comfortabel, hebben geen politieke voorkeur, en maken zomaar ergens een bolletje zwart in het kieshokje. Niét zo met minderheden hoor! Zodra zich ook maar iémand op de kiezerslijsten voorstelt als hun ‘maatje’, kiezen ze, als één blok, voor die paljas. Zo ook gebeurde het dan ook in Frankrijk. Bij de autochtone bevolking zat de voorkeur heel erg gespreid. Ongeïnteresseerd eigenlijk! Maar de allochtone bevolking had haar kans gezien en maakte die waar: als één blok voor Hollande stemmen… en winnen natuurlijk! Want Sarkozy, die lustten ze rauw. Die was véél te Frans!

Bekijk nu eens aandachtig deze fotoreeks en huiver. Want dit staat ons ook te wachten als we verder doen zoals we bezig zijn:

	In normale omstandigheden zou je bij een meeting van een oud of nieuw staatshoofd toch de nationale vlaggen moeten zien wapperen!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Wel, hiernaast de meeting van Sarkozy op 1 mei 2012. Het wemelt inderdaad van Franse vlaggen! Het wemelt van vaderlandsliefde! De Fransman op zijn best. Frankrijk op zijn mooist!
	En nu maken we maar even een vergelijking met het publiek van Hollande: Hiernaast het publiek op de place de la Bastille bij de rede van Hollande toen hij het presidentschap op zich nam op 6 mei 2012. Het wemelt ook van vlaggen!!! Maar het zijn allemaal vreemde! Waar zijn de Franse?
	Nog meer bontgekleurd moois? Geen probleem! Zie met eigen ogen wie voor hém kozen, en wie zich in Frankrijk de meerderen voelen! Je moet al héél goed kijken om ergens een Frans vlagje te ontwaren! Laten wij het echt ook zover komen?
	En we gaan maar door en zoomen even in! Om het à la De Gaule te zeggen: “Français Françaises oú êtes-vous donc passé?” Een nieuwe bestorming van de Bastille maar nu met een heel ander doel! Vive la république! Vive les profiteurs!
	En dit is wel de mooiste. Een kleine close-up van het soort mensen dat Hollande op de handen draagt! Ziet hij dat zélf niet in? Natuurlijk ziet hij dat in. Maar het zal hém worst wezen! Hij is toch maar lekker verkozen hé? En daar alleen komt het voor dit soort landverraders op aan!

En het verhaal is nog niet ten einde. Zo heb ik nog een aantal close-ups en details, maar ik kan niet blijven doorgaan. De vijf hierboven tonen trouwens duidelijk aan waar de wereld op aanstuurt: de totale vernietiging van het blanke ras met de hulp van… de blanken zelf. Van de anti-vaderlandse politici. Maar anti-patriotisme staat niet in het wetboek als ‘verboden’. Racisme wél!!! Verkozenen zijn daarom telkens weer:

Politici die spuwen op het vaderland.

Politici die de indringers in de watten leggen!

Politici die verkozen werden door het stomme, domgehouden volk!

Politici die hun land en hun ziel verkopen aan wie ook maar voor hen wilt stemmen! Als het maar stemmenwinst oplevert! Het vaderland en zijn volk kunnen de boom in!

Had ik deze beelden veertig jaar geleden gezien had ik me niet druk gemaakt: ze doen maar, daar in dat onnozele Frankrijk. Het is ver van mijn bed!

Maar anno 2012 is het, dank zij de Europese Unie, IN mijn bed geraakt! Want mijn eigen volk blijft maar verder kiezen voor de foute politici en blijft er maar naar streven in diezelfde schoentjes te geraken!

O N V O O R S T E L B A A R ! ! !

Willy.