Omdat ik, vanwege die laatste heerlijke dagen, nog maar eens met lege handen sta, zit er me weinig anders op dan nog maar een van mijn muziekjes te publiceren. Een simpel walsje dit keer dan maar. Voor schrijven had ik echt geen goesting vandaag.

En meteen maak ik ook van de gelegenheid gebruik om het even over componeren te hebben. Eerlijk gezegd val ik al meteen over dat woord, al gebruikte ik het wel als titel voor dit column!

Waarom moesten we dat woord alweer uit vreemde talen gaan sprokkelen? Hebben we daar zelf geen veel beter woord voor: ‘toondichten’? Want op dichten met tonen komt het eigenlijk aan, en dat ondervind ik de laatste tijd heel goed!

Weinig mensen beginnen eraan, omdat weinig mensen over het juiste gereedschap beschikken. Maar met dichten kun je het echt wel heel goed vergelijken: het komt er op neer om wat in je hoofd komt onmiddellijk te kunnen noteren!

Stel je een dichter voor die niet kan schrijven! Hij begint te dichten… één regel… twee… maar bij de derde zal hij alweer goed moeten denken over hoe de eerste alweer luidde! Met andere woorden: dat is eigenlijk onbegonnen werk!

In de muziek gaat het er net zo aan toe. Zonder notatie kom je er niet. Maar daar ligt juist het kalf gebonden: de traditionele notatie vergt jarenlange studie, en tegen de tijd dat die achter de rug is zijn alle muzen in je hoofd al lang een stille dood gestorven! Tenzij je een wonderkind à la Mozart bent.

Zo. Dit gezegd zijnde volgt hier de tekst (als gewoonlijk: één coupletje en een refrein). Voor meerdere coupletten moeten de dichters onder jullie maar zelf zorgen. Ik ben er te lui voor!

De heerlijke sixtees.

De liefde was puur,
Jong en vol vuur,
Ik zong een serenade.
We waren zo jong,
Groen nog en stom,
We waren nog zo onervaren!

Een kus op de mond
Leek nét nog gezond
Meer durfden wij ook niet vragen!
Toch vroeg ik je naam,
Want ik liet jou niet gaan
Zo is ons sprookje ontstaan!

Refrein:
Oh heerlijke sixties,
Oh heerlijke tijd.
Een tijd vol verlangen
En vol romantiek
Vol ook van mooie muziek!

Willy.

Een beetje simplistisch? Inderdaad. Er zit misschien wel meer in die tune, maar dat zal ik wel eens uitvogelen als ik meer ervaring met het programma, en tijd heb… of goesting om nog achteruit te kijken, want meestal loop ik maar verder door zonder veel omkijken. Lijkt me boeiender!

Hoedanook, hieronder vind je de muziek.