|
Koekoek! Hier ben ik al terug. Een hele week rust leek me wat teveel van het goede!
Voor zover ik weet is het zelfstandig naamwoord bestuur afgeleid van het werkwoord sturen.
Wie een wagen wil besturen moet dus kunnen STUREN. Niet de dingen maar op zijn beloop laten, maar daadwerkelijk het stuur in handen nemen. En sturen betekent weten waar je vandaan komt, zien wat er rondom je gebeurt, weten waar je heen wilt, en weten hoe je daar geraakt. De juiste wegen inslaan. Anticiperen op overstekende voetgangers, wegpiraten, verkeerslichten en noem maar op. Het verkeer in de gaten houden en er je eigen weggetje door vinden. Op de landkaart of op je GPS kijken om naar je doel te rijden. Want als je gewoon meerijdt met de file zou je wel eens in Budapest kunnen uitkomen in plaats van in Rome. Zélfs als je parkeert moet je de betekenis van de verkeersborden nog juist weten te interpreteren, anders ben je de sigaar, zoals de cartoon hierbij bewijst!! Dat sturen is dus niet zon makkelijke opgave en vergt enige ervaring en inspanning.
Maar je kunt het ook anders doen. Veel makkelijker! Gas geven, vooral niet aan het stuur komen, langs de weg nog wat redetwisten en raaskallen, en je ziet wel waar je uitkomt. Daar een tekeningetje bij maken hoeft niet zeker? En dan hebben we het nog maar over een schamel autootje! Laat staan dat je een heel land moet besturen!
En dan kijk ik eventjes naar de Wetstraat!
- Sturen? Nooit van gehoord!
- Anticiperen? Waarop? Er doen zich toch geen grotere problemen voor dan roken in de kroeg?
- Op een landkaart of GPS kijken? We hebben geen van beide! Hoe kom je daaraan?
- Uitkijken waar we heenrijden? Waarom? We zullen er zó ook wel komen zeker? We volgen gewoon de file! (In dit geval de voorgangers en de Europese Unie).
Dat laatste brengt me dan weer een leuke anekdote in herinnering. Waar gebeurd: een (rijk) boertje wou eens naar Parijs. Had een mooie auto, maar was nog nooit buiten zijn stad geweest. Vroeg aan een collega van mij of hij hem met die wagen eens naar Parijs wou rijden. Hij zou ook de hotelkosten van de gelegenheidschauffeur wel betalen.
Ze reden dus naar Parijs, en wilden de volgende dag terugkeren. Maar mijn collega was eventjes het Noorden kwijt, wist niet meer goed hoé uit Parijs te geraken en begon wat te panikeren. Ze reden toevallig langs de Seine. Zegde het boertje: Nou
geen paniek! Volg die vaart hier maar, dan geraken we wel thuis!. Eigenlijk nog niet slecht geredeneerd voor een boer, want alle water loopt naar de zee, en aan de zee was zijn thuis dus! Simplistische boerenwijsheid die natuurlijk nergens toe leidde, maar toch ergens in een bepaalde richting wees. Wat je van de Wetstraat niet eens kunt zeggen!
Waar het op neerkomt is dat de Wetstraat geen chauffeurs heeft, geen wegenkaart, geen GPS, en dus maar gewoon meedrijft met
de vaart! Hopende dat die ooit wel eens in zee zal aanlanden. En dat zàl hij ook wel, maar Joost mag weten wélke zee!
Ze verraden het vaderland wel en bieden het gratis ter beschikking aan al wie hier wil komen profiteren, maar dat doen ze niet bewust. Ze volgen gewoon de file voorgangers, laten zich een beetje leiden door de Europese unie en de wereldpolitiek, en ze komen er wel. God schiep de aarde en moeder schept de soep! Waar dat heen leidt? Joost zal het wel weten!
Meer kúnnen ze ook niet, want daar hebben ze niet de feeling en de hersenen voor en daar zijn ze niet voor in de wieg gelegd! Ze zijn alleen maar verkozen op charme. Sturen in de letterlijke zin van het woord wordt dan ook helemaal niet gedaan! In plaats daarvan wordt de weg van de minste weerstand gevolgd: rechtuit, rechtaan. Gas geven en het stuurwiel zijn eigen gang laten gaan. De beste manier om je hopeloos vast te rijden in wegeniswerken of andere obstakels.
En België IS ondertussen al lang klemgereden, maar de stuurlui hebben het nog niet door! Integendeel. Ze verzinnen nog dagdagelijks nieuwe smoezen om de bevolking ervan te overtuigen dat ze goed bezig zijn. Zoals af en toe eens een beklagenswaardig asielzoekertje uitwijzen om tegengestelde reacties uit te lokken.
Reacties waardoor ze kunnen zeggen: Zie je nou wel dat we goed bezig waren met ons gematigd asielbeleid? Leep gespeeld. Pure blufpoker, en misschien kun je dat met alle Chinezen, maar niet met dendezen! Och ja, heel eventjes ben ik er ook ingelopen hoor toen Maggie De Block die sukkel uitwees, enkele maanden geleden, en van geen wijken wilde weten. Even dacht ik: bravo! Het is misschien wel triest, maar ze bewijst toch dat ze durft. Nu zich echter weer een gelijkaardige zaak voordoet, ben ik eventjes gaan nadenken en heb de bedoeling gesnapt! En die is: één echt beklagenswaardig sukkeltje uitwijzen om dan weer gerustgelaten te worden terwijl er duizenden anderen binnenstromen! Pure komedie!
En nu kunnen mijn lezers gaan twijfelen en zich afvragen: Wat kan nou de reden zijn om je vaderland op een dergelijke manier te verraden? Je maakt er zelf toch geen enkele winst mee?
Neen! Winst in de letterlijke zin maak je er niet mee. Maar je kunt er wél je onmacht tot sturen mee verdoezelen. Want als je niets anders kunt verzinnen dan dergelijke trucjes, ben je niet waard een land te besturen. Maar dat is juist wat ze wél willen! Dat brengt op! En dus handelen ze zoals ze al decennia lang bezig zijn! De fouten van de voorgangers worden toegedekt omdat ze niet bij machte zijn ze op te lossen. Ze waren alleen maar bij machte zich op de kiezerslijsten te wringen!
Een land sturen wil zeggen: vooruitzien en efficiënt werken!
De industrie schreeuwt om werknemers terwijl onze eigen potentiële werkkrachten lui aan de dop blijven staan?
BIJSTUREN is: maatregelen uitzoeken om gezonde luiaards aan het werk te krijgen! Desnoods op water en brood zetten!
MEEDRIJVEN is: vreemden importeren en de luiaards ongemoeid laten!
De aldus geschapen multicultuur loopt uit de hand?
BIJSTUREN is: grenzen dicht en minder gedoogzaamheid voor de reeds aanwezige amokmakers.
MEEDRIJVEN is: op zijn beloop laten tot het telaat is en ondertussen de bevolking zand in de ogen gooien.
Het onveiligheidsgevoel houdt het eigen volk uit parken en straten?
BIJSTUREN is: meer macht aan de politie geven door alle beschermende wetten voor criminelen af te schaffen.
MEEDRIJVEN is: de politie de schuld geven en nog meer wetten maken om criminelen te beschermen. Wetten moeten meegaan met de tijd. Als de tijden crimineler worden, moeten de wetten verstrengd worden. Maar dan wél in het voordeel van het gerecht, en niet in het voordeel van de criminelen zoals hier gebeurt!
Het asielbeleid vreet de staatskas leeg en zuigt de belastingsbetaler uit?
BIJSTUREN is: anticiperen op het principe! Niks asielbeleid! Hier hebben jullie niets te zoeken. Onmiddellijk terug naar het moederland of desnoods naar de hel!
MEEDRIJVEN is: anticiperen op de vraag! Steeds meer luxueuze woongelegenheden zoeken voor die asieltoeristen, zodat er steeds meer op afkomen. Ze bovendien ook nog flink van zakgeld voorzien. Zakgeld uit de zak van de belastingbetaler natuurlijk!
Wel, ik heb hierboven nog maar vier criteria aangehaald. Hoe zou de score van de Wetstraat luiden moesten het examenvragen zijn? Ze zouden, als ze eerlijk willen zijn, op elk criterium meedrijven moeten antwoorden en dus is de score nul op vier.
Maar kun je het hen kwalijk nemen?
Kan het anders, als het volk maar blijft stemmen op gewiekste charmeurs?
Als de partijen, luisterend naar de wil van het volk, alleen nog charmeurs op verkiesbare plaatsen zetten?
Arm volk! Arm België. Arm Vlaanderen!
Omdat ik zelf nogal simpel van geest ben, of toch tenminste de dingen altijd tot hun simpele waarheid wil herleiden, volgt hier een fictief voorbeeld van wat laks WANBESTUUR eigenlijk betekent en wat ik bedoel met niet sturen:
Het was in de jaren weetikveel dat de eerste asielzoeker voet aan wal zette in ons landje. Een nieuw fenomeen deed zich voor. Nooit gezien. Hoe reageren? Waarschijnlijk kwam de hele Wetstraat bijeen voor dagen durende onderhandelingen. Maar vermits het als een alleenstaand geval werd aanzien hoefden niet veel problemen te worden gemaakt: Geef die vent onderdak, onderzoek zijn zaak, en breng rapport uit. Dan zien we wel verder.
Het onderzoek bleek wel maanden in beslag te nemen, maar ach, het was er maar ééntje! Daar zou de staatskas toch weinig onder te leiden hebben? En weet je wat? Geef hem meteen de Belgische nationaliteit. Dan zijn we er van af!
Maar de asielzoeker voelde zich wel erg comfortabel in zijn nieuwe luilekkerleventje en bracht zijn familie en landgenoten op de hoogte van het hartelijk onthaal. En de mond aan mond reclame werkte! Er kwamen er steeds meer! Eerst een tiental, dan een honderdtal, vervolgens met hele scheepsladingen.
Maar ondertussen waren al vele jaren verstreken en hadden al vele regeringen elkaar opgevolgd. VOORTBORDUREND op een beslissing die een bepaalde regering voor één bepaalde asielzoeker had genomen. Klakkeloos werd verder gedreven met de stroom. Niét anticiperend op het toenemend aantal asielzoekers, maar wél verderwerkend op die eerste beslissing voor die eerste en énige asielzoeker! Met andere woorden: laat je maar meedrijven met de stroom!
Belachelijk! Een regelrechte soap! Vergelijkbaar met de kapitein van een zeilschip die nooit iets anders dan kalme zeeën heeft gezien. Plots steekt dan een storm op, en de brave man blijft zijn schip besturen zoals hij altijd al gedaan heeft. Resultaat: het schip gaat naar de kelder!
Wel, dat is nu juist wat met ons landje aan het gebeuren is! De regering borduurt verder op verouderde maatregelen en lijkt niet door te hebben dat er héél veel is veranderd sedert die eerste asielzoeker!
Denken jullie dat de Wetstraat dat ook niet inziet? Maar vermits ze toch niet het verstand hebben om het op een correcte manier op te lossen, spelen ze blindemannetje, werken ze zoveel als ze kunnen op het gemoed van de brave burger in de hoop toch minstens hun ambtstermijn te kunnen uitzitten en binnengespeeld te zijn.
Dàt, beste lezers, is ons huidig BESTUUR. Dertig jaar wanbeheer hebben van een beschaafde welvaartstaat een jungle gemaakt door eenvoudigweg niet te STUREN maar te blijven drijven op lang verouderde beslissingen en wetten!
Als ik nu mijn hele stukje herlees, kom ik bij mezelf bijna over als harteloos. En misschien ben ik dat ook wel.
- Maar is het mijn schuld dat die andere volkeren nooit ook maar het minste hebben gepresteerd om uit het slob te geraken, terwijl wij dat met onnoemelijke inspanningen wél deden?
- Is het mijn schuld dat die andere volkeren zich al eeuwenlang hebben laten leiden door een religie die, net als de onze vroeger, maar één doel heeft: de bevolking dom en arm houden.
- Is het mijn schuld dat, mede door bovenvermelde mentaliteit, die volkeren nooit iets uitvonden om zich het leven makkelijker te maken? Dat alle moderne technologie van ONS komt, maar dat ZIJ er gretig van profiteren, en ons tóch in het gelaat spuwen en als ketters aanzien?
- Is het mijn schuld dat onder die volkeren geen enkele ondernemingslust huist, zodat ook potentiële werklustigen niet terechtkunnen bij pientere ondernemers in eigen land?
- Is het mijn schuld dat onze lakse regeringen de criminaliteit op de spits hebben gedreven met absurde wetten die de misdaad moeten belonen?
- Is het mijn schuld dat verfoeilijke wetten zoals de Salduzwet in België werden ingevoerd?
Het enige waaraan ik me schuldig acht, is dat ik van mijn vaderland houd en er het beste mee voorheb. Dat ik mijn voorvaderen die onze welvaartstaat met bloed, zweet en tranen hebben verwezenlijkt, niet wil verraden maar vereren.
Als dat crimineel is, dan moeten ze me maar in de gevangenis stoppen! Ik hoef geen advocaat, want ik pleit: Schuldig!
Willy.
|
