|
Waar is die goeie ouwe tijd heen dat de hele
parochie zich op zondag naar de kerk begaf, en zich op een bepaald moment
eendrachtig rond de preekstoel schaarde?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik was echter niet zo'n kerkganger, en als ik het
wél eens deed, was het vooral om ook eens naar zo'n gezellige preek te
luisteren. Een en ander hing natuurlijk af van het soort pastoor dat je trof.
Want sommigen wisten hun preek steeds weer van politiek te doorspekken en dat
vond ik maar niks!
Maar zo'n leuke preek van een welbespraakte pastoor
die het over humanitaire waarden had... parabels van Christus en zo
aanhaalde... ja, daar kon ik me wel in vinden. Veel brave parochianen
luisterden met open mond naar die stichtende boodschappen, en na de mis werd
een en ander nog verder besproken tussen pot en pint aan de andere kant van het
plein. Want waar de heer een tempel bouwde, bouwde de duivel telkens weer een
of meer kapelletjes!
Jammer dat dit alles verdwenen is.
Of toch niet?
Neen! Het is helemààl niet verdwenen!
De preekstoel is alleen maar verhuisd uit de kerk,
en staat nu in elke woning: de TV is nu de moderne preekstoel geworden en de
predikers de nieuwslezers. En méér nog dan vroeger in de kerk, is de massa
'gelovig'. Vroeger werd alles wat op de preekstoel werd verteld heel devoot geloofd;
nu wordt hetzelfde gedaan bij het luisteren naar de nieuwslezer.
Of ik dan iets tegen nieuwslezers heb? Helemaal
niet! Ik bewonder ze zelfs, want je moet het maar kunnen! Een hele tekst
aflezen zonder één hapering, en zelfs zonder de indruk te wekken dat je het
afleest! En dat dag in dag uit; dag na dag, week na week! Chapeau voor die
mensen, maar of ze ook zelf geloven in wat ze vertellen is een ander verhaal.
Maar dat mogen ze natuurlijk niet tonen! Ze moeten braaf en gehoorzaam aflezen
wat er staat. Geen woord méér, geen woord minder! Dat moet moordend zijn, maar
ze doen het toch maar.
Wat mij betreft dus, geen enkel verwijt aan de
nieuwslezer zelf, want dat vind ik een 'kunst' om je hoedje voor af te nemen!
Wél verwijt aan de 'gelovige' kijker! Want dié is het uiteindelijk die zich
alles op de mouw laat spelden. En ook een verwijt aan de mensen achter het
nieuws, die het manipuleren tot het in hun kraam past. Ook aan de Wetstraat,
die er zéker een dikke vinger in de pap heeft. Van daar moeten immers de
subsidies, of zelfs sommige benoemingen komen!
Maar al met al weten we, dank zij diezelfde TV, toch
veel meer van de wereld af dan toen de pastoor de passie preekte. Toen ging het
immers vooral om het dorp en zijn dichte omgeving. Nu gaat het over de gehele
wereld. En weten wat er in de wereld gebeurt is altijd mooi meegenomen. Op
voorwaarde dat je niet 'gelovig', maar kritisch bent! Dat je begrijpt dat 'niet
alles zeggen' ook een vorm van liegen kan zijn. En dat je de leugens en
verdraaide waarheden er weet uit te filteren! En heel erg moeilijk is dat niet!
Je kunt er heel bedreven in worden als je een beetje oplet. Gewoon in het
achterhoofd houden dat het nieuws is 'gekleurd' door de kleuters in de
Wetstraat. En iedereen weet hoé kleuters kleuren! Meer buiten dan binnen de
lijntjes! VTM kleurt dan misschien wel je dag, maar de Wetstraat kleurt
naarstig mee!
Als je dàt eenmaal door hebt, is het nieuws
inderdaad een zegen voor de mensheid. Maar als je domweg 'gelovig' blijft
kijken, dan is het een ramp!
Willy.
|
