Binnenkort rijden we dus in Franse lijnbussen! Alsof we die in België niet zelf kunnen maken en daardoor de werkgelegenheid stimuleren. Blijkbaar gaat het hier nog niet slecht genoeg!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dat is wat de man in de straat daarvan vindt (en uiteraard ook ik). Maar zo eenvoudig ligt het niet! Voor wie een beetje thuis is in openbare aanbestedingen spelen heel andere factoren een rol!

En weeral is de hoofdrolspeler Europa! In het kort komt het hierop neer: als een openbare instelling zoals De Lijn een aanbesteding voor een belangrijke order uitschrijft, kunnen alle gegadigden een offerte indienen en moet je in principe de goedkoopste offerte aanvaarden. Dat was vroeger ook zo, maar toen ging het over België. Sedert de vrijmaking van de Europese markt, mogen ook buitenlandse firma's offertes indienen... het addertje onder het gras gezien? Natuurlijk hé? Welk land ook dat bekend staat om minderwaardige kwaliteit of minderwaardige lonen kan meedingen. De minderwaardigste zal gegarandeerd winnen, want die zal uiteraard de goedkoopste zijn!

Eventjes tussendoor een rechtzetting: destijds, toen het enkel over Belgische ondernemingen ging, moesten minstens vijf ondernemers worden aangeschreven ( Mijn persoonlijke ervaring gaat over de aankoop van verkeerstekens voor het lopende dienstjaar). Hoe het tegenwoordig met Europa gaat weet ik niet! Dat is van 'na mijn tijd', maar beter zal het wel niet geworden zijn.

Nu wil ik helemaal niet zeggen dat Frankrijk minderwaardige producten levert. Het gaat me over het principe: werkgelegenheid voor eigen volk wordt op die manier vervangen door werkgelegenheid voor wie het goedkoopste is. Valt dat nog onder de noemer 'Fairtrade'?

Als ik, door gebruik te maken van het openbaar vervoer, onrechtstreeks een of andere firma van werkgelegenheid voorzie, wil ik toch vooral dat dit een firma uit MIJN land is, waar MIJN volk tewerkgesteld is, en heb lak aan het feit dat Frankrijk goedkoper kan werken! Want als we dié toer opgaan, moet er op de duur een soort gelijkschakeling gebeuren met alle landen van de Europese unie: iedereen een even groot deel van de koek. LIJKT eerlijk! Maar waar blijft dan de nationale trots en prestatiedrang? Een land vol noeste werkers die topkwaliteit leveren, moet zich dan laten degraderen tot het niveau van een land dat prutswerk aflevert en er, zonder Europa, een stukken lagere levensstandaard zou moeten op nahouden!

Maar terug naar die fameuze openbare aanbestedingen: er zijn achterpoortjes! Je kunt duidelijk en gedetailleerd specificeren wat je wenst en zo. En met een beetje denkwerk kun je andere ondernemers of (nu) landen wel een beetje omzeilen door bepaalde zaken te specificeren waarvan je weet dat anderen het niet kunnen maken!

Zo herinner ik me een voorvalletje uit de jaren zeventig: onze hoofdcommissaris had nieuwe combi's nodig en wilde die absoluut van een bepaald merk. De dienst financiën vond er iets op: in de aanbesteding opgenomen dat de combi's moesten voorzien zijn van een luchtgekoelde boxermotor. Wél wetende dat maar één merk dat kon leveren!

Hebben de ambtenaren van De Lijn hun huiswerk niet goed gemaakt? Of zijn de Europese richtlijnen verscherpt? Ik weet het niet. Wat ik wél weet is dat we het veel beter deden toen we zelfstandig waren en nog niet gebonden waren aan die hele Europese janboel! Wat willen we eigenlijk? Naarstig werken voor eigen welvaart, of de tewerkstelling te grabbel gooien naar andere landen?

En weeral moet ik verwijzen naar het principe van 'je laten meedrijven' in plaats van bij te sturen! Die manier van aanbesteden werd uitgevonden toen België niks te maken had met de andere Europese landen, en was bedoeld om vriendjespolitiek uit te sluiten. Mooi bedacht... zo lang het over ons land en ons volk ging. Toen kwam Europa... en de leiders volgden traditiegetrouw en gemakshalve de genomen stappen van de voorgangers! Tot groot jolijt van landen die onderpresteerden, en tot groot verdriet van landen die kwaliteit afleverden!

Ach ja, tot mijn schaamte moet ik bekennen dat mijn 'apartheidspolitiek' me weer erg parten gaat spelen! Zal ik dan nooit Europees, of mondiaal leren denken? NEEN! Om de eenvoudige reden dat ik weet hoeveel bloed, zweet en tranen het ONS volk heeft gekost om tot onze huidige welvaart te komen. Met bloedige strijd hebben we vreemde inmenging buitengeborsteld. Met zweterige inspanningen hebben we onze economie opgekrikt. Met tranen hebben we onze gelijken zich soms letterlijk zien doodwerken! Als andere landen en volkeren dat er allemaal niet voor over hadden of hebben is dat HUN zaak! Niet de ONZE! Of ben jij, beste lezer, ook zo iemand die zich te pletter werkt en dan een groot stuk van de winst aan zijn 'arme buur' geeft die de hele dag in bed blijft liggen of zich arm zuipt in de kroeg?

Nog een anekdote over dit onderwerp, en dit keer nét op de valreep vóór mijn pensionering gebeurd, toen de Europese markt net was vrijgemaakt. En weer ging het over De Lijn! Het gehele traject van de kusttram zou van nieuwe sporen worden voorzien. En zoals gebruikelijk moest elke gemeente zelf de regels en voorwaarden stellen waaraan de signalisatie voor het autoverkeer tijdens de werken moest voldoen. Met andere woorden: ondergetekende!

Groot was dan ook mijn verbazing toen ik plots een brief kreeg van een Duitse firma die dat varkentje zou wassen! Duitsers zouden onze tram op betere sporen zetten? Neen toch? Helaas! Jawel! En ik kon niet anders dan naarstig toelatingen op te stellen en signalisatieschema's volgens de Belgische wegcode voor hen te gaan uittekenen!

Helemaal tegen mijn zin... zelfs met enige afkeer, maar toch met een zucht van verlichting: "Ik ben bijna met pensioen! Goddank dat ik niet langer aan dergelijke wantoestanden moet meewerken"!

Willy.