Het mag gezegd worden! Oostende verandert! In snel tempo. Het Zeeheldenlein op de Zeedijk is daar nog maar eens het levende bewijs van. Prachtig heraangelegd! De perfecte scheiding tussen het zogenaamde 'klein strand' tussen de Visserskaai en de zee, en het groot strand. En by the way... dat groot strand is ondertussen ook écht GROOT geworden door de vele zandopspuitingen de laatste jaren. Vroeger had je alleen het 'klein' strand, vervolgens een stuk Zeedijk waar het water tot bijna tegen de dijk kwam en tot aan het casino liep. Zomerse recreatie was daar zo goed als onmogelijk. Pas voorbij het casino was er weer een mooi zandstrand. Nu sluit alles lekker op elkaar aan met prachtige zandstranden.

Hierboven zie je rechts het 'klein' strand, links het vernieuwde Zeeheldenplein met het standbeeld van een matroos (staat er trouwens al vele jaren). Wat op de foto minder goed tot uiting komt is de aanleg op verschillende niveaus van dat plein. Uiterst rechts van het plein is een verlaagde wandelweg die tot tegen het strand komt. Tussen die verlaagde en hogere wandelweg is dan een driehoekige waterpartij met fonteinen, en omringd door lange zitbanken. Banken zijn er trouwens massaal aanwezig. Honderden mensen kunnen er een zitplaatsje vinden, en toch, met dat laatste oktoberzonnetje is het nu al uitkijken voor een plaatsje!

Eén helaasheidje in het geheel: die rode monsters, die je links nog net boven alles ziet uitsteken! Nou ja... diversiteit moet er ook zijn hé? Weeral een voorbeeld dat elk positief project een negatief kantje moet hebben! Waarschijnlijk vloekt de architect zich te pletter voor die monsters, en lacht de 'kunstenaar' zich krom om zijn 'kunstzinnige creaties' verkocht te hebben gekregen!

Hierboven heb je een beter zicht op de trapsgewijze aanleg en de waterpartij. Links van de banken 'boven' de waterpartij is de wandelweg op normaal niveau, rechts van de waterpartij is een verlaagde wandelweg. Ook de afscheiding tussen strand en wandelweg bestaat uit één lange rij banken. Daar zit je dan met de rug naar zee, maar met het gezicht naar de zon. Keuze in overvloed dus voor de liefhebbers: zonnebanken of banken met zeezicht.

Gewoon een pareltje van urbanisatiekunst! Op de achtergrond zie je ook nog wat opeengestapelde werfketen en zo, die nog moeten verwijderd worden.

Ooit noemde Oostende zichzelf terecht de Koningin der badsteden. Dat was de tijd toen Leopold II hier resideerde. Daarna verloederde het een beetje... of beter gezegd: een beetje veel!

De nieuwe slogan was daarna, een beetje bescheidener: 'Stad aan Zee'. Maar nu worden toch bovenmenselijke inspanningen gedaan om het imago terug op te krikken, en dat zal zéker zijn vruchten afwerpen naar het toerisme toe. Je hoeft niet meer naar Knokke of Blankenberge om mooie infrastructuren en stranden te vinden! Oostende heeft ze nu ook allemaal! Kilometers lang! Niet alleen groter, maar ook mooier!

Maar het beste dat Oostende heeft, vind ik, is haar reinigingsdienst! Al gaat de vervuiling soms héél snel, de reinigingsdienst achterhaalt haar wel! Chapeau voor de inzet van die mensen! En zéker ook voor de groendienst! Ongelooflijk hoe netjes parken, bloemen en gras worden verzorgd.

En dan is er nog het feit dat mijn wijk, voorheen 'Petit Paris', nu tot de 'Belle époquewijk' werd herdoopt! Daar is immers alles terug te vinden dat aan Leopold II herinnert! De Koninginnelaan loopt daar dwars doorheen als een rode draad die ook de beide parkjes aan mijn deur middendoor snijdt. Die Koninginnelaan begint aan het zwembad, tegenaan de Zeedijk, en loopt naar het Koninginnebos. Ik woon nét tussen beide. Op de foto hiernaast zie je de aanzet van de Koninginnelaan, vanaf het zwembad. Vanaf de plaats waar ik die foto nam tot aan mijn woning is een kleine vijfhonderd meter. De bomen die je helemaal op de achtergrond ziet, zijn de bomen die in 'mijn' park staan. Ook dit gedeelte is kortgeleden smaakvol heraangelegd.

Dit stukje lijkt wel een ode aan Oostende, en dat is het ook! Zeker weten! Als Knokkenaar ben ik lang beschaamd geweest in het 'lelijke Oostende' te zijn komen wonen. Maar op tien jaar tijd is dat helemaal veranderd! Nu ben ik er fier op een Oostendenaar geworden te zijn! En Chico mag zich gelukkig prijzen met zoveel wandelgelegenheid op zo korte afstand. En zoveel bloempjes om te besnuffelen en te besproeien!

Echt wel een stad om fier op te zijn. Ware er niet die hoge mate van onveiligheid door... Maar daar wil ik vandaag niet aan denken! Daar hebben de Vlamingen uiteindelijk zelf voor gekozen. Positief blijven dus!

Willy.