|
Modern scheppingsverhaal.
In den beginne... was er helemaal niets! Niets dan eeuwige zwarte duisternis, ijzige koude en indrukwekkende stilte. Geen teken van leven. Niets te 'be'-leven. Stomvervelend. Oersaai. Er gebeurde nooit eens wat! Er was gewoon niets of niemand om iets te laten gebeuren!
Toen weerklonk plots, totaal onverwacht, een oorverdovende knal! Blijkbaar was er toch iets aanwezig in die eindeloze zwarte leegte. Wàt het precies was zullen we nooit weten, maar het was toch maar ontploft! De miljarden brokstukken vlogen alle kanten uit tegen lichtsnelheid! Wentelend of kantelend. Heetgloeiend of ijskoud. Rechtlijnig of krom. Bewegingloos of waanzinnig snel om hun as draaiend. Knallend tegen elkaar opbotsend. Plots was de zwarte leegte vol leven, lawaai en licht.
En het was alsof een spetterend vuurwerk het einde van de eeuwige stilte inluidde! Alles deinde steeds verder uit en zocht naar een definitieve plaats in deze waanzinnige wedren. Er ontstonden witgloeiende sterren waar planeten ronddraaiden als biggetjes om een zeug, profiterend van haar warmte.
En toen er vele duizenden jaren waren voorbijgegaan ontstond op een aantal van die planeten leven! En dat leven ontwikkelde zich lichtjaar na lichtjaar tijdens de dolle rit van de binnenste naar de buitenste regionen van de oerknal. En het had nog eens vele duizenden aardjaren nodig om ook tot intelligent leven te evolueren.
En zo komt het dat het leven op de planeten die de buitenste gordel van de oerknal vormden, ook duizenden jaren voorsprong kreeg op dat van de binnenste.
En de planeet aarde zat daar ergens tussenin, vrolijk rond zijn eigen zonnetje draaiend en zich warmend aan haar schitterende stralen.
En het geschiedde dat de bewoners van de buitenste zonnestelsels intelligent genoeg waren geworden om even te gaan kijken of ze hun mindere broeders soms konden helpen in hun moeizame evolutie. Ze gingen dus achteruit op zoektocht in wat wij aardbewoners nu UFO's noemen, en vonden ook de planeet aarde. Van ver gezien leek die blauwe planeet een prachtige parel tegen de inktzwarte, met schitterende sterren besprenkelde duisternis. En ze kregen hoop. Op een dergelijk mooie planeet moést wel intelligent en harmonisch leven zijn ontstaan!
Maar na grondige bestudering van de aardbewoners kwamen ze eensgezind tot de conclusie: "Daar zijn kosten aan!"
Maar die kosten leken hen wel de moeite waard en ze hoopten met een paar ingrepen de nog onbehouwen en wreedaardige mensachtigen enige intelligentie bij te brengen. Na gedane arbeid vonden ze dat ze de verdere evolutie nu eerst maar de nodige tijd moesten gunnen. En ze verlieten de aarde om de door hen aangebrachte intelligentie de tijd te geven zich te verspreiden en te evolueren.
En toen ze duizenden jaren later blijgezind terugkeerden om de vruchten van hun inspanningen te gaan bekijken, wachtte hen een grote teleurstelling! Het menselijk ras wàs geëvolueerd, wàs intelligent geworden, maar helaas, het gebruikte die intelligentie vooral voor onderlinge conflicten en om elkaar uit te moorden! Intelligentie was wel ontstaan, maar het wreedaardige was niet vernietigd!
En ze gingen beseffen dat ze een grove fout hadden gemaakt: ze hadden intelligentie ingebouwd, maar hadden geen gebruiksaanwijzing achtergelaten die aangaf hoé die intelligentie op een positieve manier kon worden aangewend. Wat nu?
Welnu, ze besloten dan maar zelf het heft in handen te nemen en op de planeet te landen. Om het voorbeeld te geven van hoe een harmonisch georganiseerde maatschappij er moest uitzien.
Het lukte niet! Ondanks alle kunstzinnige bouwwerken die ze neerzetten blééf de mens... 'mens': een wreedaardig, egoïstisch wezen. Een wezen dat alleen maar de vernietiging van zijn eigen ras nastreeft. Telkens weer werd alles wat ze leerden omgezet in wapens om elkaar te bestrijden. De aliëns dropen nog maar eens ontmoedigd af. Zwerend nooit meer terug te keren naar dat barbaarse volk.
Maar toch, na vele rondetafelgesprekken en eindeloze vergaderingen, kwamen ze op een lumineus idee: een der hunnen op aarde laten geboren worden uit een aardse vrouw. Dié zou ze misschien wel even een goede leidraad kunnen geven en orde op zaken stellen.
En zo geschiedde in die dagen dat Maria werd bevrucht en Jezus verwachtte. De aliëns volgden de zaak veiligheidshalve vanop enige afstand in hun UFO. Er mocht Maria immers niets overkomen, en in een dergelijke wereld, bevolkt met halve wilden, wist je maar nooit...
Maar ongewild werd hun UFO opgemerkt als 'een vreemde indringer' door drie verschillende wijze koningen die om hun tijd te doden aan sterrenkunde deden. En vanuit verschillende streken gingen die koningen de vermeende ster volgen.
Ook een aantal herders in en rond Bethlehem zagen die bijzondere bewegende ster aan de hemel, want naarmate de geboorte naderde was de UFO steeds lager gaan vliegen om toch vooral niets aan het toeval over te laten. Uiteindelijk bleef de UFO nét boven de stal zweven. De herders van Bethlehem konden er dus niet naast kijken! En ontroerd aanschouwden en aanbaden ze als eersten het wonderkind. Een geschenk van de goden! Zó neergedaald uit die glanzende godenster.
De rest van het verhaal kennen we. Jezus deed zijn werk op aarde voortreffelijk, maar alweer werd zijn woord misbruikt, uit zijn context getrokken en verkracht om macht te bekomen. Er vormde zich een kerk, die er vooral haar voordeel probeerde mee te halen: de mensen aanzetten tot armoede om in de hemel te geraken. Hen dus hun hele hebben en houden aan de kerk laten schenken.
Een kerk die zich ook dik liet betalen voor een 'one way ticket' naar de hemel.
Een kerk die tenslotte niets meer met religie, maar alles met macht en rijkdom te maken had.
Een kerk die legers vormde en bloedige oorlogen uitvocht tot eigen rijkdom en glorie.
Een kerk die in hoge mate de politiek bepaalde.
Een kerk die zich boven koninkrijken stelde en zelf bepaalde wie koning werd.
Een kerk die zéker niet datgene was wat Jezus had gepredikt!
Een kerk die uiteindelijk door de vele leugens en misbruiken haar eigen graf delfde.
De aliëns hadden het allemaal met lede ogen aanzien. Ze voelden zich verraden! Hun inspanningen waren nog maar eens vergeefs geweest. Met dat ras bleek weinig aan te vangen. Ja, 'er waren kosten aan', en er bléven maar kosten aan komen! Niets leek te helpen met dat koppig volkje dat absoluut dom wou blijven!
Na Jezus terug, en op spectaculaire wijze, in hun UFO te hebben opgenomen gaven ze de moed op maar hielden ons wél nauwlettend in de gaten! Want als we dan toch domme intelligentie verkozen boven slimme intelligentie, konden we op de duur alleen maar gevaarlijk worden voor het heelal en alles wat er in huist. Onze 'domme intelligentie' zou wel ooit eens in staat kunnen blijken te zijn het heel subtiele evenwicht in het heelal zodanig te verstoren dat het in elkaar stort door een kettingreactie! En zover mogen ze het natuurlijk niet laten komen.
Nog maar eens een nieuwe 'heiland' op aarde zetten zien ze natuurlijk ook al niet echt zitten, bedenkend wat de gevolgen waren van de eerste keer en hoe weinig het heeft kunnen veranderen aan het barbaarse gedrag van de aardbewoners.
Neen! Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Ze hebben ons voldoende kansen gegeven, we hebben ze allemaal verkeken, en nu kunnen ze enkel maar afwachten wanneer de tijd is gekomen dat ze ons veiligheidshalve moeten vernietigen.
Slik! Geen erg leuk scheppingsverhaal hé? Zo zonder happy end? Je moet er dan ook maar niet teveel van geloven! Blijf maar liever lekker geloven in de verboden spelletjes van Adam en Eva! Véééééééééél plezanter! Want vooral als je probeert ze na te spelen krijg je wel een stukje van die zo begeerde hemel te zien!
Tot slot nog dit: als we dit realistisch scheppingsverhaal niet hadden laten verkleuren en verbloemen door religies, dan hadden we er een wijze les kunnen uit trekken:
"Probeer nooit de natuurlijke evolutie kunstmatig te versnellen. Want dat werkt niet! Niet onder de planeten onderling, ook niet op één enkele planeet met volkeren in verschillende evolutiestadia! Dat is om problemen vragen!Laat alles zijn eigen gangetje gaan op eigen planeet of in eigen land. Pas als verschillende culturen door vallen en opstaan op hetzelfde niveau gekomen zijn, kan aan vermenging worden gedacht!"
Willy.
P.S: Dit stukje was ik eigenlijk op mijn gemakjes aan het voorbereiden om een kerstverhaal te worden en ik zou het op de daarvoor gepaste tijd publiceren. Maar mijn muzen dringen er op aan dat ik het NU publiceer. Vrouwen hé? Nooit eens logisch kunnen denken! Nooit eens kunnen wachten tot de juiste tijd gekomen is! Maar desondanks gehoorzaam ik maar (nieuwe man weetjewel?), want anders zouden ze me wel eens in de steek kunnen laten en dat kan ik nou net niet hebben. Wie dat wilt kan het trouwens met Kerstdag nog eens herlezen.
Willy.
|
