|
Slechts heel weinig mensen lusten varkenspoten! Gelukkig voor mij, want zo blijven ze goedkoop! Verleden week heeft mijn vrouw weeral een erwtensoepje gemaakt met... varkenspoten! Mijn lievelingsgerecht! Al weet ze het heel lekker te bereiden, zélf lust ze het niet, maar voor mij is dat een culinair hoogstandje! Mensen die het niet lusten zijn trouwens meestal mensen die het nooit hebben geproefd, op de juiste wijze gekookt!
Want inderdaad, een varkenspoot moet urenlang koken. Toch wel vier uur. Tot het vlees nog nét niet van het been valt. Anders is het niet te vreten. En wat is er dan beter geschikt dan een stevige erwtensoep om in mee te pruttelen?
Mensen die het niet kennen zeggen ook dat ze die vettige rommel niet moeten! Vettige rommel? Als het op de gepaste manier is gekookt dan smelt het in de mond en smaakt helemaal niet vettig! Valt letterlijk van het been af. Verwent tong en verhemelte met een grandioze textuur en smaak! Culinair? Zéker weten! Wat kan er nu in hartje winter beter smaken dan een stevige erwtensoep of een hutsepot met een varkenspootje? Daar zou ik een moord voor doen!
Is dit stukje dan een pleidooi voor de onvolprezen varkenspoot? Neen hoor! Wie denkt het niet te lusten moet maar bij zijn mening blijven! Zo blijven die pootjes lekker goedkoop en kan ik er nog lang van genieten!
Ik zou namelijk niet graag zien dat ze het lot van de 'ribbetjes' ondergaan. Want ook die ribbetjes kon je vijftig jaar geleden aan de stenen niet kwijt. Ik herinner me de tijd toen ik in een vleesfabriek werkte: regelmatig stond er een grote bak ribbetjes waarvan we er gratis zoveel mochten meenemen naar huis als we wilden!
Bij de beenhouwer vond je ze bij mijn weten al helemaal niet! Die zou zich doodgeschaamd hebben zoiets te verkopen! Klopt dat, Johan, of zie ik dat verkeerd?
Maar kort daarna... werden de ribbetjes 'ontdekt' door het grote publiek! Lekker gemarineerd dan. De barbecuerage zal daar ook wel niet vreemd aan geweest zijn, maar ook gewoon in pan of oven(*) bereid is het een delicatesse. En naar gelang de vraag, ging ook de prijs fors omhoog!
Kreeft en krab ondergingen hetzelfde lot! Ooit armenkost voor het kustvolk. Nu enkel nog geserveerd op de rijkste tafels! Om dan nog maar niet van mosselen te spreken! Zestig jaar geleden durfden zelfs de armen er niet voor uitkomen dat ze mosselen hadden gegeten en verpakten ze de schelpen in pakken krantenpapier opdat niemand zou zien dat ze 'maar' mosselen hadden gegeten!
Was ik eventjes verbaasd toen ik in de jaren vijftig voor het eerst van een 'mosselsouper' hoorde? Mosselen bij god! Wie maakte dààr nou een feestelijk 'souper' van? Maar het kreeg ingang en navolging! En de mosselen... werden steeds duurder!
Laat de varkenspootjes dus ook maar niet hetzelfde lot ondergaan! Blijf er maar van af! Bah! Vettige, niet te vreten rommel! Walgelijk! Laat ze maar liggen in de rekken, tot er eens een onnozelaar zoals ondergetekende voorbijkomt!
Trouwens, weet je wanneer varkenspootjes echt helemaal gaar zijn? Als je er geen vettige vingers aan overhoudt! Als je met vork en mes het vlees zó van het been kunt doen vallen zonder je vingers te moeten gebruiken. Als je er moet gaan aan kluiven bekom je zó vettige vingers, en moet je ervoor zorgen dat ze de volgende keer langer meekoken.
(*) Van barbecue en oven gesproken: ooit al eens die ronde glazen halogeenoventjes geprobeerd die je regelmatig vindt bij Blokker, Kruidvat en andere winkelketens? Ze kosten maar een veertigtal euro, maar zijn goud waard! Ribbetjes, kip en dergelijke worden er piekfijn in gegaard en gegrild. Geen smaakverschil met de barbecue, maar wél veel gezonder en hygienischer! Half afgebakken broodjes zoals je ze in de warenhuizen vindt zijn in tien minuutjes klaar in zo'n ding. Schoteltjes, gemaakt van restjes en overstrooid met geraspte kaas idem dito. Ik schafte me er een paar jaar geleden zo eentje aan en wil het voor geen geld ter wereld meer missen.
Willy.
|
