Aan alle vrienden en bekenden, Aan allen die me mailtjes zenden, Aan alle brave Vlaamse zielen, Die devoot voor de Wetstraat knielen,
Wens ik, tegen beter weten in, Dat de politiek zich eens bezint. Bedenkt hoe ze twintig twaalf totaal verziekte. Bedenkt waarom de misdaad weer zo piekte.
Helaas, dit is enkel maar een loze wens, Toch gedaan door een goedmenend mens. Een mens vol idealen Die nooit de kranten zullen halen!
Ik wens jullie dan ook allemaal Een politiek veel beter jaar. Een jaar waarin we ons land weer beleven, En niet voor cultuurbarbaren moeten beven.
Ik weet, dit is een dwaas gedicht! Want beterschap is niet in zicht. Vergeef me dus maar mijn geschrijf, Het heeft slechts een illusie om het lijf.
Willy.
|