= 'Hoe mooi!'
En ik maak meteen maar mijn belofte van eergisteren waar: de vertaling van 'Que bonito' van Maria Dolores Pradera. Te vinden op dezelfde LP 'Pozo de arena' van eergisteren, en op dezelfde site. Dit is trouwens de enige site waarop ik het vond. Onbegrijpelijk dat zo'n mooi nummer blijkbaar zo weinig belangstelling kent! Hier dan nog maar eens de site waar je het kunt beluisteren:
http://sonora.terra.com.co/Cd/25789/pozo_de_arena Tip: schuif de volumeregelaar bij de onderaan verschijnende speler helemaal open, want het nummer speelt nogal stil!
Que bonito, que bonito Es quererse asi en privado Sin que nadie lo sospeche Que estamos enamorados
Que bonito, que bonito Es saber que tu me quieres, Y ahi me llevas, ay me llevas, En el rumor de tus besos
No lo digas, No, no lo cuentes, Por si lo cuentas, se acaba!
El mundo vive angustiado, Respira pura amargura Solo el que esta enamorado Vive en la gracia de dios
(+ Herhaling tweede vers.)
|
Hoe mooi, hoe mooi Is het elkaar te beminnen in 't geheim Zonder dat iemand ons ervan verdenkt Dat we verliefd zijn
Hoe mooi, hoe mooi Is het te weten dat je van me houdt En daar til je me omhoog. Je tilt me omhoog, In het geweld van je kussen.
Zeg het niet! Nee, vertel het niet! Want als je het vertelt, dan stopt het!
De wereld leeft beklemd Ademt zuivere bitterheid Enkel hij die verliefd is Leeft in de gratie van god.
|
Mooi toch? Ik kan me voorstellen dat diegenen onder jullie, die eergisteren naar 'ojos negros' hebben geluisterd, en uit nieuwsgierigheid misschien ook naar 'Que bonito' , van dit laatste nummer maar weinig hebben kunnen genieten. Je moet namelijk de woorden verstaan om te begrijpen hoe ontroerend het nummer is! Vooral wie zelf een dergelijke situatie heeft meegemaakt kan tenvolle de rake gevoeligheid van dit lied onderkennen.
Ach, dat Spaans hé? Persoonlijk vind ik het Nederlands nu wel niet zo slecht, maar vind toch dat je in Latijnse talen veel meer kunt zeggen, en veel dieper kunt ingaan op gevoelens! Het lijkt wel alsof de klank van de woorden in die talen perfect aansluit bij wat ze verwoorden. Zéker als het om gevoelens gaat.
Sta ik alleen met die gedachte? Ik weet het niet!
Heb ik soms Spanjaarden tussen mijn verre voorouders? Spaanse sporen in mijn DNA? Ik zou het niet weten, maar weet wél dat ik de Spaanse taal zo gretig assimileer als een kind!
En wat ik ook weet is dat, als ik in een Spaans taalgebied zou geboren zijn, ik waarschijnlijk geen moment zou zwijgen! Alleen al om het plezier zo'n mooie woorden te kunnen uitbrengen en je gevoelens zo correct te kunnen uiten.
Op dit gebied stelt het Nederlands me wel iets teleur! Jammer!
TAALWEETJES:
Spaans heeft ook zo van die moeilijke trekjes in de vervoegingen. Aanvankelijk struikel je daar wel over, maar al gauw stel je vast dat het in de spreektaal bijzonder aardig klinkt. Een mooi voorbeeldje daarvan vind je al direct in dit nummertje:
- No lo cuentes (vertel het niet) - Por si lo cuentas! (want als je het vertelt)
Hélaba! Het betreft hier wél telkens de tegenwoordige tijd van de tweede persoon enkelvoud van hetzelfde werkwoord 'contar'. Waarom dan cuentes en cuentas?
Wel, dat komt door die 'si' (als je het vertelt). Als een werkwoord gepaard gaat met 'si'(als), 'que'(die), of 'cuando' (wanneer) verandert de vervoeging helemaal! Niet leuk voor leerlingen: weeral een kolommetje méér in de toch al zo moeilijke vervoegingen en weeral iets waar je in het begin constant moet op letten! Wél heel rijk en klankvol in de spreektaal. Al die verschillende klanken en vervoegingen brengen wél extra kleur in de taal.
Tja, de makkelijkste talen (Engels bvb) zijn helaas ook de armste. Rijke talen steken meestal een stuk ingewikkelder in elkaar. Dichten moet dan ook een heerlijke bezigheid zijn in het Spaans.
Willy.
|