Koken is helemaal geen kunst vind ik!
Koken is een hobby en een liefde. Je hebt het of je hebt het niet.
Koken hoéft geen tientallen groenten en kruiden op je keukentafel om een lekkere maaltijd te bereiden.
Koken moet simpel zijn. Dàn pas is het lekker!

Zowel ik als mijn echtgenote hadden het. En dat gaf soms problemen: ik wilde dolgraag koken, maar zij ook! En ja, wat doe je dan als rechtgeaarde man? Je laat hààr maar doen hé? En gelukkig, ze deed het ook voortreffelijk. Ik at dagelijks als in een driesterrenrestaurant. Ze had mijn smaak ondervonden, mijn manier van koken gezien, bijgebeend en zelfs sterk overtroffen!

Maar nu ik alleen ben, moet ik het koken weer een beetje in de vingers krijgen, en dat lukt me steeds beter!

Ik kijk wel eens naar kookprogrammas, maar volg nooit klakkeloos de recepten! Wél leer ik er bepaalde trucjes door die soms wel nuttig kunnen zijn. En voor de rest kijk ik gewoon naar wat ik in de vriezer heb zitten aan groenten, maak een keuze, en begin eraan: verse soep? Die heb ik zowat altijd in huis als tussendoortje, als maagvuller of als wat dan ook. Momenteel staat een soepje op van diepvriesspruitjes en ajuin plus een massa kruiden en bouillon. Ruikt al heerlijk, en zal zéker ook goed smaken!

En zo geniet ik ook drie keer van mijn maaltijden:
Eén keer van het bedenken en uitkiezen van de ingredienten,
Eén keer van het kokkerellen,
En één keer van het te eten! Of moet ik degusteren zeggen?

Het voordeel van zelf koken is dat je ook zelf kiest en het precies maakt zoals je het wilt en volgens je goesting van de dag. Alhoewel, gespannen wachten op wat de pot vandaag zal schaffen heeft ook wel zijn charme. Maar ja, het is het een of het ander.

Versierseltjes en fantasietjes hoeven niet voor mij. Ingewikkelde gerechten met vele tientallen ingrediënten ook al niet. Als het maar lekker smaakt! Wie zei daar ook dat je maaltijd niet smaakt als je het zelf moet bereiden? Dikke zever voor wie graag kookt! Het enige minpuntje bij mij is dat ik nu helemaal alleen moet dineren!

En elke morgen is het nu, daar waar ik vroeger nooit ontbeet, een vers pistoleeke! Nou ja, vers is veel gezegd. Elke morgen één pistolee halen bij de bakker doe ik niet. Ik koop er een zestal en bewaar ze in de vriezer. Wisten jullie trouwens dat ze uit de vriezer net zo vers smaken als recht van de bakker? Gewoon een uur op voorhand eentje uithalen, en zonder verder iets te doen ontdooit hij in dat uurtje tot zijn verse, krokante en smakelijke staat. Natuurlijk moet je ze dan wél 's morgens vroeg bij de bakker halen, want tegen de middag is het krokante er wel af. Dan komen ze natuurlijk ook verslensd uit de vriezer.

Als kersvers alleenstaande heb ik zo vanalles moeten uitdenken om mijn leven zo normaal als mogelijk te houden. Ook brood bewaar ik per twee sneetjes in plasticfolie in de vriezer. Zo heb je altijd wat in huis en hoef je geen halve broden weg te gooien.

Inventief in materiële zaken ben ik dus blijkbaar wel. Maar nét niet inventief genoeg om er iets op te vinden om me ook emotioneel al echt helemaal prettig te voelen alleen.. En toch ken ik mensen in mijn omgeving die zich wél prettig voelen alleen. Die niets liever hebben dan alleen zijn. En daar ben ik jaloers op! Maar ja, ik denk dat alles zijn tijd nodig heeft. Meer tijd dan ik, met mijn karakter van einzelganger, had gedacht. Of ben ik helemaal geen einzelganger? Ik vrees van niet. Ik vrees dat ik iemand ben die snakt naar een bepaald soort babbel of mail met anderen. Maar dan anderen die gelijkgestemd zijn, en daar vind ik er verdorie niet zoveel van! Dat krijg je er nu eenmaal gratis bijgeleverd als je een beetje apart bent!

Maar al met al, mijn maag heeft tenminste niet te lijden onder het verlies van mijn echtgenote!

Willy.