Bankencrisis, regeringscrisis, financiële crisis... je hoort bijna niets anders meer! Zelfs de natuur speelt het spelletje mee door ons op een ware crisislente te trakteren! Hopelijk volgt niet ook nog een crisiszomer!

Velen schuiven de oorzaak van de crisis door naar de regeringsleiders en de banken, en dat is ook wel zo! Maar toch zou iedereen ook eens in eigen boezem moeten kijken. Ik heb het hier al dikwijls geschreven of gesuggereerd: een regering leiden is, op grotere schaal dan, identiek aan het leiden van een gezin. En helaas verloopt die leiding, op welk niveau dan ook, volgens de hedendaagse mentaliteit: éérst lenen, dan kopen, en dan... als het effe kan, afbetalen!

Eigenlijk is het allemaal ontstaan door het sneeuwbaleffect: onverantwoordelijke ouders maakten verwende kinderen. Die verwende kinderen werden groot, werden bankdirecteur of politicus, hadden nooit van het klappen van de zweep gehoord, en volgden de voorbeelden van thuis: lenen en verwennen! Die kruik is lang blijven drijven, maar eens moest ze breken...

We verwijten de regeringen dat ze een veel te hoge schuldenberg hebben opgebouwd, en dat is ook zo. Een decennium geleden kon het allemaal niet op! Er kon niet genoeg met cadeautjes worden gegooid.

Maar hoeveel gezinnen hebben niet precies hetzelfde gedaan? En dat 'goede voorbeeld' meegegeven aan hun kinderen?

Hoeveel banken hebben niet decennia lang ver boven hun stand geleefd of toch tenminste veel geld verspild omdat ze dachten toch niet stuk te kunnen?(*)

Hoeveel mensen gaan verstandig om met hun budget?

Hoeveel mensen sparen eerst en kopen dàn?

De oorzaak van de crisis kan dus herleid worden tot de mentaliteit van de gehele Westerse bevolking! Geld lenen was, en is nog steeds, de gewoonste zaak van de wereld. Tot de schuldenberg zo hoog is dat niet meer kan worden terugbetaald.

De eerste slachtoffers van die mentaliteit zijn de banken geweest! En logischerwijze was de bankencrisis ook het eerste teken van de algemene crisis.

Het tweede slachtoffer is dan vadertje staat die vanwege de bankwaarborg verplicht was om bij te springen of tot gedeeltelijke overname van de bank over te gaan. Hm... bijspringen en overnemen met welk geld? Dat van de sowieso al veel te hoge schuldenberg? Nóg maar wat bijlenen dus!

Ondertussen zijn ook al veel gezinnen door onverantwoorde geldverkwisting in de collectieve schuldenbemiddeling geraakt, en moet ook dààr vadertje staat bijspringen!

De schuld van de crisis is dus zondermeer: de algemene en grondig ontspoorde mentaliteit!

Lenen op gezinsniveau om zich dingen te permitteren die men zich eigelijk niét kan veroorloven.

Lenen op regeringsniveau om cadeautjes te schenken aan de bevolking. Cadeautjes die het land zich al evenmin kan permitteren! Maar cadeautjes die wel moéten gegeven worden om niet op intelligentie maar op charme herverkozen te kunnen worden! Lenen ook om vreemde, en zelfs regelrecht vijandige volkeren te helpen, te verwelkomen, te bepamperen, en ze vooral tot rechtmatige kiezers, en zelfs toekomstige leiders te promoveren! Dit alles onder het goedkeurende oog van de zwaar geïndoctrineerde bevolking! Zó sterk geïndoctrineerd door de media dat ze maar blijft stemmen voor datzelfde soort leiders.

(*) Ik herinner me een voorval uit de jaren 80, toen ik nog bij de politie was. Een aantal politiemannen werd door een bekende bank uitgenodigd voor een bespreking van een volledige dag over de veiligheid van de banken. De eerste, prille hold-ups hadden immers hun debuut gemaakt. Ik was bij de genodigden.

De bespreking ging door in de Saaihalle te Brugge. Een historisch gebouw dat de bank 'zomaar' voor heel veel geld had aangekocht en gerestaureerd als ontmoetingsplaats voor het verwennen van haar public relations.

Allereerst kregen we een rondleiding en historische uitleg over het gebouw uit de veertiende eeuw, ooit de Genuese loge, waar de Genuese kooplui in de middeleeuwen saai (sajet...breiwol) verhandelden. Vervolgens gingen de gesprekken over koetjes en kalfjes en kwam héél af en toe de veiligheid van de banken ter sprake: wat kon, volgens ons, nog meer worden gedaan?Maar dié gesprekken duurden niet lang en al gauw werd weer overgegaan op prettiger zaken om over te praten. Er werd trouwens ook maar met een half oor geluisterd naar raadgevingen. Natuurlijk! Want daar ging het ook niet om! Het ging om pronken met het bankbezit en ondertussen zichzelf en een aantal medewerkers verwennen op kosten van... de bank. Af te schrijven op rekening van 'veiligheid'!

En toen... gingen we een drietal uren tafelen! Ondertussen had ik al opgemerkt dat een bediende van een bloemenzaak een enorm bloemstuk had binnengebracht en netjes in het midden van een sowieso al rijk versierde ovalen tafel had gedeponeerd .

Voorgerechten... soepjes... heerlijk hoofdgerecht... de duurste wijnen... ruime keuze aan desserts... zilveren tafelgerei... het leek echt wel niet op te kunnen! La vie de chateau! Wij, simpele politiemensen, stonden versteld! Was het zó dat bankmensen vergaderden? Tenslotte kregen we allemaal als afscheid een rijk geïllustreerd boek mee op luxepapier, dat de geschiedenis van het gebouw vertelde. Ja, geïmponeerd waren we wel. Maar over veiligheid was weinig of niet gesproken.

Toen ik naar huis reed had ik bedenkingen! Was dàt het wat de banken deden met ons geld? Kon dat op die manier eeuwig blijven doorgaan? Ik dacht het niet! En de geschiedenis heeft me gelijk gegeven!

Dat was dan iets op bankniveau dat ik persoonlijk meemaakte. Ging en gaat het er minder aan toe op regeringsniveau? Ik denk het niet! Wel integendeel! Crisis? Jawel... voor sommigen! Voor diegenen die al dat gelag en gelach betalen!!!

Willy.