Waar  je gaat langs Vlaamse wegen,
Kom je lanterfanters tegen.

Meestal vallen ze niet erg op, omdat het geen bekenden zijn en de Vlaming ondertussen al gewoon is geraakt aan het 'Sahara-Vlaamse' straatbeeld. Ja... vroeger al had je de 'Vlaamse Ardennen', maar nu zijn we ook nog verrijkt met de Vlaamse Sahara.

Die lui vallen niet meer op tenzij een van hen regelmatig in je omgeving begint op te duiken. Zó regelmatig dat je al hoogst verwonderd bent hem eens niét tegen te komen in het park.

En zo is er ook eentje in mijn omgeving opgedoken. Niét meer weg te slaan uit het park! Zijn lanterfant-uren beginnen zo ongeveer om negen uur en lopen netjes de klok rond tot zowat negen uur 's avonds. Flink wat overuren dus! Soms staat hij wat te staan, soms loopt hij wat heen en weer of zit met een of meer bierblikjes op een bank. Soms ook staat hij midden op het verlaten grasplein met de armen omhoog geheven te orakelen in een onverstaanbare taal. Lijkt het woord te richten tot duizenden toeschouwers, al zie ik er geen enkele!

Een andere keer dan weer staat hij wat te praten tegen een boom. Waarschijnlijk hopende dat die boom Arabisch verstaat. Arabisch verstaan? Een stoere Vlaamse eik? Kom nou!

Ook probeert hij iedereen die passeert, blank of bruin, aan te klampen en een praatje los te krijgen in het Arabisch of gebrekkig Frans naar gelang het geval. Wat zelden lukt, zelfs niet met zijn land- of soortgenoten.

Kortom, een ietwat geestelijk gestoorde zonderling denk ik. Maar desondanks leeft hij toch een luilekkerleventje, lijkt goed doorvoed, en heeft zelfs nog geld over om blikjes bier te kopen. Een overtuigd Moslim lijkt hij dus ook niet, want die drinken bij mijn weten geen alcoholische dranken.

Hij is een Algerijn. Dat weet ik omdat hij me eens een compliment maakte in het Frans voor mijn mooie hondje. En dat compliment maakte hij me niet zomaar! Om het meer kracht bij te zetten maakte hij het me 'au nom de l' Algérie'. Nog maar eens een bewijs dat die mensen niet echt individuen zijn, maar een deeltje van een groter geheel. Hun eigen mening is daarin van weinig waarde, en dus moet de groep er bijgehaald worden. In dit geval dan maar heel Algerije.  En of ik me vereerd voelde zeg! Maar omdat ik er geen zin in had zijn babbelvriendje te worden antwoordde ik hem in het Nederlands dat ik geen Frans verstond. Sedertdien doet hij geen pogingen meer me aan te klampen.

Een goed jaar nu al loopt hij zomaar rond en kreeg eindelijk door dat hij babbeltjes met anderen wel kan vergeten. Babbelt nu meer en meer tegen bomen en struiken.

Allemaal goed en wel, en tot hiertoe tamelijk sympathiek. De vent doet niemand kwaad en vult zijn dagen als beroepslanterfanter. Maar wie betaalt dat? Wie betaalt en onderhoudt zijn kledij? Hij heeft dan wel altijd hetzelfde aan, maar het ziet er wél altijd betrekkelijk proper en onderhouden uit. En eten moet de vent toch ook? Wie zorgt daarvoor? En met wiens geld? En welke instantie laat dergelijke specimen ongehinderd onze grenzen binnen? Wat kan zo iemand betekenen voor onze economie? Wat is zijn functie in onze samenleving? Parkversiering? Eigenlijk niét, want zijn bierblikjes laat hij gewoon achter waar hij ze uitdronk, en dat kun je toch moeilijk als versiering aanzien!

Parkwachter? Ook al niet, want veel vrouwen durven het park niet meer in als ze hem in het oog krijgen! Hij doet ze wel niks, maar probeert toch een babbeltje los te krijgen of enig obsceen gebaar te maken, en dat is voor velen voldoende om hem te mijden als de pest. Subjectief onveiligheidsgevoel weetjewel?

Het is ook mogelijk dat hij hier illegaal verblijft. Voor de hand liggend zelfs. En in mijn ogen is illegaal nog altijd onwettelijk. Maar ach... wie maalt dààrom? Daar ligt de Wetstraat niet van wakker hoor! Illegaal of niet, ze zijn nog altijd welkom bij het OCMW. En als ze iets voorkrijgen, ongeval of ziekte, worden ze nog altijd goed verzorgd in onze ziekenhuizen. Dat onze eigen ziekenhuisfactuur de hoogte inschiet om de verliespost van de vele niet-betalende lanterfanters te compenseren zou ook onze kouwe kleren niet mogen raken!

Neen! Letterlijk niéts mag ons nog raken! De regering is immers op zoek naar miljarden, en die zullen ze wel vinden hoor! In de zak van werknemers en werkgevers natuurlijk! Maar toch niet ten nadele van een arme geestesgestoorde drommel die uit de Sahara werd geïmporteerd hé?

Tja... en zo wordt België langzaam maar zeker het gratis zieken- en gekkenhuis van de hele wereld. Iemand zal dit alles wel betalen. Maar niet zij! Misschien wél de Wetstraat via het OCMW... maar dan wél met de centjes van het eigen volk!

Willy.