... komt iemand in je leven? En waarom nogal dikwijls op het juiste ogenblik?

Ik kreeg zonet een zwerfmail over dit onderwerp.

Ontroerende en treffende tekst. Vond het de moeite hem op mijn blog te publiceren, maar omdat ik niet graag met de pluimen van een ander prijk, heb ik er de essentie uitgehaald en in een gedicht verwerkt.

Hopelijk komt de boodschap even goed over. Eigenlijk gaat het er om dat niets toeval is en alles een reden heeft. Een reden, ergens hierboven door hogere machten bestuurd.

Mensen en relaties

Mensen komen en gaan in je leven.
Soms voor lang, soms maar voor even.
Misschien heb je dromend een wens geuit,
En dromen komen altijd weer uit.

Die mensen komen en gaan om een reden.
Blijven eventjes of voor je ganse leven.
Ze lijken gestuurd en dat zijn ze ook!
Dromen vergaan immers zelden in rook.

Ze kwamen net op tijd om je leed te verzachten.
Een verdriet of een groot probleem te ontkrachten.
En dan soms, zonder gekende reden,
Verdwijnen ze weer uit je leven.

Wie ze gaf en terugnam zul je nooit weten,
Maar één ding mag je nooit vergeten:
Engelen bestaan en zijn er om te helpen,
Of om het bloed uit een diepe wonde te stelpen.

Bedankt dat je een deel van mijn leven wou zijn.
Met jouw vriendschap erbij voel ik me minder klein.
Men zegt: "liefde is blind maar vriendschap ziet klaar"!
Vrienden geven daardoor veel meer om elkaar!

-o-o-o-

Opgedragen aan... iedereen die mijn vriend of vriendin wil zijn.

Willy.