Stralende gezichten in de Wetstraat! Ze zijn er in geslaagd de begroting op orde te krijgen!

Een jaarlijks terugkerende act: Net vóór de vakantie vinden ze het licht! Jaar op jaar weer! Het begint vervelend te worden. Want de weken ervóór waren toch juist zo spannend: vinden ze het of vinden ze het niet?

Maar ondertussen zou iedereen toch al de plot van het afgezaagde toneelstukje moeten kennen?

Eerste act: de begroting tussen de lijntjes brengen lijkt een mission impossible! Spanningen en ruzie alom. Het lijkt of het nooit zal lukken zonder grote inspanningen te vergen van de bevolking. Elke minister zet zijn beste beentje voor om stokken in de wielen te steken en ZIJN kiezers de indruk te geven dat hij hen beschermt.

Tweede act: Ze vinden het... of doen alsof ze het gevonden hebben. Nét vóór het verlof! Een jaarlijks terugkerend scenario. Zo kunnen zij, en mét hen alle Belgen wit of bruin, met een gerust hart op vakantie gaan. "Die pientere regering heeft het toch maar weer geflikt'!

Derde  act: na een zorgeloze vakantie blijken er toch alweer problemen op te duiken: de berekeningen kloppen niet, of de uitgaven zijn hoger dan verwacht, of het Bruto Nationaal product is weer gedaald...

Ach jongens, speel toch eens een ander liedje! Neem jullie taak eens ernstig op en draaf niet jaar na jaar weer door op dat al lang afgezaagde scenario! Het enige wat daarmee bereikt wordt is dat de verstandige toeschouwer al lang door heeft dat in de Wetstraat niet ernstig wordt gewerkt, maar heel vakkundig toneel wordt gespeeld met vooral als bedoeling:

Het échte probleem onaangeroerd te kunnen laten, doen alsof het niet bestaat, en er verder hopen geld aan laten verspillen!

Willy.