|
Eventjes enige uitleg over die vreemde naam die ik koos als titel voor mijn blog. Die koos ik niet zomaar. Daar heb ik lang over nagedacht.
Iedereen heeft een bewustzijn, maar lang niet iedereen kan bewust zijn! Dat is een hemelsbreed verschil. Je bewustzijn verzekert je ervan dat je er bent en dat het er is. Punt. Daar hoef je verder niks mee te doen. Je bewustzijn registreert gewoon je daden en zorgt er onder andere voor dat je je bepaalde zaken herinnert. Net zoals de harde schijf in een computer.
Je kunt ook bewusteloos zijn door bevoorbeeld een ongeval. Dat is dan een fysieke toestand.
Maar je kunt ook bij volle bewustzijn levendig praten en toch in een in wezen 'bewusteloze' toestand verkeren! Je praat dan maar mee met je omgeving 'om te praten', om erbij te horen, of om het hoogste woord te voeren, en bent je niet eens bewust van wat je zegt en van wat anderen zeggen. Veel tooggesprekken, of als het vrouwen betreft roddels, vertonen dergelijke eigenschappen.
Zó leven is eigenlijk 'je laten leven'. Meepraten met je omgeving. Meedrijven met de stroom. Als dooie vissen.
Maar je kunt dat bewustzijn ook wel naar je hand zetten, al moet je het dan wél leren aansturen! Wat betekent: niet zomaar klakkeloos je bewustzijn 'ondergaan', maar meer bewust gaan leven! Weten waar je vandaan komt en weten waar je heen wilt. Bewust ZIJN dus! Wat je wordt verteld wél horen, maar niet altijd zondermeer als waarheid aannemen. Kritisch zijn! Je eigen opinie vormen over de dingen om je heen. En die opinie niet funderen op wat je hebt geleerd of gehoord, maar op wat je bewustzijn, je logica of je hart je zegt. Luisteren naar wat je verstand ermee doet. Niét naar wat anderen je proberen wijs te maken.i
Klinkt het logisch? Lijkt het niet onmogelijk? Dan is het verder onderzoek en opslag in je bewustzijn waard. Klinkt het anderzijds zo irreëel als wat dan ook, gooi het dan snel overboord en verspil er geen verdere aandacht aan! Gooi het maar te grabbel aan die simpelen van geest die denken de hemel te zullen zien! Die zullen er een vette kluif aan hebben, want kinderhanden zijn gauw gevuld met onnozele beloftes en irreële sprookjestoestanden.
Dàt is eigenlijk wat ik wilde duidelijk maken toen ik een naam zocht voor mijn blog.
Is dat filosofie? Of lekenfilosofie?
Is dat humanisme?
Is dat een levensbeschouwing of -stijl?
Ik zou het niet weten. Interesseert me ook niet. Het is gewoon Bewust Zijn. Als werkwoord én als opdracht.
Onze schepper gàf ons die mogelijkheid. We zouden heel ondankbare wezens zijn als we hem niet gebruikten!
En dan nog iets dat me van het hart moet nu ik toch op de filosofische toer ben! Misschien vroegen sommigen onder jullie zich de laatste maanden af of dat nu echt wel nodig was om regelmatig over die hele overlijdenszaak en rouwproces te berichten! Wie in godsnaam interesseert zich nu dààraan? Dat was eigenlijk ook wat ik er zelf van dacht. Maar ik had me nu eenmaal voorgenomen om op mijn blog al mijn zielenroerselen eerlijk van me af te schrijven, of ik er nu zelf positief of negatief uitkwam.
En in die maanden viel het me erg moeilijk om over iets anders te schrijven dan over mijn persoonlijke gevoelens en zwakheden. Het was dàt, of maar tijdelijk stoppen met bloggen. Ik ben nu eenmaal iemand die zich alleen maar kan tonen zoals hij is. En heb ik ook mijn zwakheden? Kunnen sommige omstandigheden ook van mij tijdelijk een menselijk wrak maken? Wel, dan kan ik me eerlijkheidshalve ook maar zo tonen! Het zou oneerlijk geweest zijn dan maar zes maanden te zwijgen en daarna weer vrolijk verder te doen alsof er niks is gebeurd. Dat zou je reinste bedrog zijn geweest.
Soms vond ik mezelf een zwakkeling. Dan kon ik mezelf wel vervloeken. Maar ik heb ervan geleerd dat zwakheid ook menselijk is en niets om beschaamd over te zijn. Ik had dat alleen vroeger moeten ontdekken. Dan had ik andere mensen misschien beter kunnen helpen.
Ziezo. Dat is wat ik jullie toch even wou uitleggen op deze zonnige zondag! En 'jullie', dat zijn vooral mijn trouwste lezers. Zo heel veel zijn het er wel niet. Maar ze zijn er. Liever dàt dan honderden lezers die dagelijks hun mopjes komen lezen of cartoons komen bekijken als tijdverdrijf.
Ik bedank jullie dan ook allemaal om zelfs in die droevige periode naar mijn 'zender' te hebben willen luisteren! Jullie waren me een grotere steun dan jullie ooit maar zouden kunnen denken! En dan heb ik het niet alleen over de reacties. De statistieken van mijn blog bekijken en het aantal bezoekers regelmatig zien stijgen was me al voldoende.
Willy.
|
