|
Vrolijk België.
Hoe vrolijk was ons landje ooit,
Met een kroeg op elke hoek.
Veel geld was er helaas wel nooit,
Maar een gulle lach maakte dat goed.
Een praatje met de buren,
Een vriendenbabbel op de markt.
Maar dat mocht niet blijven duren:
De politiek kleurde het zwart.
Zwart of bruin of geel of rood,
Het kon hen allemaal niet schelen.
Als het maar perspectieven bood
Om onze volkse aard laf weg te stelen.
'Multicultuur' preekten de media.
'Verloedering' vond het volk.
'Integreren' eiste de politica.
'Voorwaar! Ik ben toch Paula Dhondt?'
Integreren in 'jouw' nieuwe loederstaat,
Domweg meegaan met je tijd!
En nu is het helaas te laat:
Dat vrolijk België... dat zijn we kwijt!
Willy.
|
