|
Eenzaam én alleen zijn worden toch zo dikwijls in één adem genoemd, terwijl het eigenlijk twee heel verschillende begrippen zijn!
Als je eenzaam én alleen bent, ben je eigenlijk toch wel echt een sukkelaar.
Evenzo als je eenzaam, maar toch niet alleen bent! Want ook dàt is mogelijk.
Maar als je enkel maar alleen bent, hoef je echt niet eenzaam te zijn!
Want alleen zijn is een fysieke toestand die we best wel aankunnen. Zelfs veel voordelen biedt!
Eenzaam zijn is een gevoel. Een psychische toestand. Een geprogrammeerde hersenkronkel, dienstig om een nageslacht te verzekeren. Als je echter ouder wordt is die hersenkronkel er niet meer nodig, maar hij blijft je toch hardnekkig parten spelen! En om dàt gevoel kwijt te geraken komt er wel meer bij kijken! Want dan moeten we de strijd aanbinden tegen onze eigen hersenen. Het zijn namelijk onze hersenen die proberen ons dat eenzaamheidsgevoel aan te smeren! Maar wie die strijd aanvaardt en aangaat, zal, na de overwinning, kunnen vaststellen dat het eigenlijk maar een illusie was! Een weliswaar hardnekkige en uiterst lastige illusie, maar een illusie die overwonnen kan worden.
Waarschijnlijk zijn we zo geprogrammeerd omdat anders teveel mensen alleen zouden blijven, liever dan zich de problemen van een niet helemaal passende partner op de hals te halen! En dan zou ons ras met uitsterven bedreigd worden.
Niet passend? Natuurlijk! Want denken dat man en vrouw zomaar bij elkaar passen is eigenlijk een nog grotere illusie. Het zijn twee totaal verschillende denk- en leefwerelden die toch zo makkelijk in conflict komen met elkaar! Alleen het lichamelijke verzacht een beetje de zure appel en zorgt ervoor dat we in de val lopen!
Nu ik zelf alleen ben, begin ik er meer en meer de voordelen van te zien. Om er maar enkele op te noemen:
- Jijzelf, en niemand anders, is verantwoordelijk voor je daden en woorden! Je hoeft wat je denkt en wilt zeggen, niet af te wegen aan de mening van een partner.
- Wat je zegt is jouw volle verantwoordelijkheid en een mening die niet is beïnvloed door een andersdenkende partner.
- Problemen zijn er vooral als jij of je partner ze zoeken of (ongewild soms) veroorzaken. Als 'team' moet je dus rekening houden met twee mogelijkheden om je problemen op de hals te halen: één die je zelf veroorzaakt, en één die je partner veroorzaakt. De kans op problemen is dus gedeeld door twee als je alleen bent.
Denk dus nooit meer: hij is 'eenzaam' en alleen over een alleenstaande. Alleen is hij wel, maar of hij ook eenzaam is ligt enkel aan hemzelf!
Willy.
|
