Zowat mijn hele leven lang waren zondag, en ook zaterdag, dagen van immense drukte. En nu kan drukte wel gezellig zijn, maar als drukte voor jou veel werk betekent, dan ga je die drukte op de duur toch wel wat gaan verfoeien. De zevende dag een rustdag? Was maar zelden het geval voor mij!

Het begon al aan mijn elf jaar in het benzinestation. Buiten spelen op weekends? Geen denken aan! Naar de cinema op zondagnamiddag? Wablief? Neen hoor! Werken aan de pompen!

Later, bij de politie te Knokke, was het niet beter. Weekends en vakantieperiodes waren superdruk. Verlof nam je maar als alle 'normale' mensen aan het werk waren! Maar alles went, en ik legde me gewoon neer bij die toestand. Het had immers ook zijn voordelen. Als alle toeristen en filemensen terug aan het werk waren, had ik de weg en de wereld voor mij alleen als ik ook eens ergens de toerist wilde gaan uithangen. Fileleed was mij zoveel als onbekend.

Weekend bleef voor mij dus altijd overwerk. Tot ik op pensioen ging en naar Oostende 'emigreerde'. Behalve op de Zeedijk en in de Kapellestraat kun je hier op zondag bij wijze van spreken in je blootje op straat lopen! Een echte verademing!

Maar op de duur ging ik die zondagsdrukte toch wel missen! Want drukte is onmiskenbaar gezelligheid zo lang je er geen daadwerkelijke bijdrage aan moet leveren om alles in goede banen te leiden. En die drukte maakte ook altijd al deel uit van mijn zondagsgevoel. Misschien was het wel dit gevoel dat ik hier toch wel een beetje mis. Alle dagen hier zijn gelijk en het enige wat er op wijst dat het zondag is, zijn de lege straten buiten de toeristische zone!

En volgende week verhuis ik dus, om pal boven het drukste verkeerspunt van Knokke te gaan wonen! Hét invalspunt bij uitstek. Maar dit keer zal ik van die drukte kunnen genieten! En dat is helemaal anders dan je er de plooien uit je broek te moeten voor werken. Zondag wordt voor mij weer een drukte van jewelste, maar dit keer kan ik er gezellig op neerkijken vanaf mijn balkon! En me verkneukelen aan de stapvoetse files die allemaal op hetzelfde moment Knokke binnen willen, en ook allemaal op hetzelfde moment willen vertrekken! Alsof iemand ergens op een fluitje heeft geblazen en alle koeien moeten komen eten!

Filemensen... ach wat heb ik met ze te doen, al begrijp ik ze helemaal niet! Dat ze woonwerkfiles niet kunnen vermijden vind ik al erg genoeg. Maar dat ze dan op weekends helemaal vrijwillig nét hetzelfde doen, dat gaat mijn petje teboven! Misschien kunnen geboren filemensen helemaal niet meer zonder die files? Zijn ze eraan verslaafd? Goed mogelijk, want inderdaad:

'Ganzen vliegen in groep. Adelaars vliegen alleen'! En blijkbaar zijn er veel meer ganzen dan adelaars op deze aardkloot. En die adelaars... die zie je dan op zondagavond laat vertrekken. Die hebben eerst nog ergens wat gegeten: uitgebreid en duur, of gewoon een broodje of een pakje friet uit de vuist, gevolgd door wat drankjes of nog een ontspannende avondwandeling. En tot lang na de groep kakelende en toeterende fileganzen hoeven ze niet te wachten hoor! Hoogstens een paar uur. Dan hebben ze weer de weg voor zich alleen.

En eigenlijk mogen die adelaars nog van geluk spreken dat er zoveel ganzen zijn! Door daar gepast op in te spelen kunnen ze tenminste hun eigen ding doen en ervan genieten!

En dan... de voor iemand als ik onvermijdelijke bedenking: ganzen in het verkeer? Allemaal goed en wel. Niks dan voordelen voor de adelaars onder ons. Maar anderzijds, dank zij het feit dat er zoveel ganzen in ons midden vertoeven, kunnen onbenullige politici aan het bewind blijven! Want die ganzen volgen toch blindelings de groep en de algemene trend, zonder zich vragen te stellen of dit wel de juiste weg is!

---

---

Dat openbaart zich dan helaas weer in het stemhokje. Waar, net als in het verkeer, die ganzen de groep volgen. Vooral dan de groep die op dit ogenblik, dank zij de media en de kostenverslindende campagnes, het beste in de markt ligt. Ze hebben er geen boodschap aan dat goede waar geen krans hoeft! Lezen liever gretig de allesbelovende affiches! En stemmen... wat had je anders verwacht?... op de meestbelovende. En worden prompt de meestbedrogenen!

Is het dan verwonderlijk dat we opgescheept zitten met leiders die totaal niet opgewassen zijn tegen hun taak? Leiders die verdomd goed weten dat ze het van hun charme, en niet van hun knowhow moeten hebben? Want die knowhow, die hebben ze gewoon niet! Toch niet voor het nemen van de verantwoordelijkheid die hen door de ganzen zomaar in de schoot werd geworpen! Die knowhow beperkt zich dan ook meestal tot het innen van hun monsterloon, en tot het af en toe, als het hen past, hun zitje in het halfrond te nemen.

Tja, de eindconclusie is dan ook dat politici door de ganzen worden verkozen.
En dat die ganzenstemmen gewoon parels voor de zwijnen worden.
En dat die zwijnen... gerespecteerde politici worden!
Dank zij... de meerderheid aan ganzen onder ons!

En de stemmen van de adelaars?
Verwaarloosbaar!
Quantité négligeable!
Stemmetjes in de woestijn.
Van nul en generlei waarde.

Dàt is waar politici op rekenen! En ze hebben potverdorie nog gelijk ook!

Eén troost heb ik nog: ooit zal de geschiedenis mij gelijk geven, en die klotepolitici verguizen!