|
Gisteren vertoefde ik de hele dag te Knokke om al mijn verhuisdozen al over te brengen, zodat enkel nog de meubelen en het hoognodige voor nog een week 'overleven' in Oostende overblijft.
Mijn dochter was bezorgd 'of ik het daar wel gewoon zou worden'...
Mens! Gewoon worden? Het was net of ik thuiskwam van een verre reis!
Ja hoor! Ik heb er echt een goed gevoel bij, en in de namiddag hebben we intens genoten van het zonnetje dat zelfs al in deze tijd van het jaar vanaf 14.30 uur en tot zonsondergang op het balkon schijnt. Het ziet er dus sterk naar uit dat ik geen terrasjes mee nodig zal hebben om van de zon te genieten!
Uit bezorgdheid (en schuldbewustzijn) vroeg ze dan ook of ik niet het gevoel had iets achter te laten in Oostende; deels doelend op mijn overleden echtgenote. Neen! Ik laat niets achter. Helemaal niets! Mijn echtgenote is begraven in mijn hart en gaat dus mee waar ik ga, en Oostende zélf zegt me helemaal niks. En bovendien kijk ik nooit achterom! Want van het verleden kun je niet leven, en het zou maar àl te gek zijn om dààr nog energie aan te verspillen! Veel beter is het je op de toekomst te richten want dié moet je nog beleven. Het verleden kun je toch niet meer herbeleven en dus heb je daar maar weinig aan.
De weinige vrienden die ik heb te Oostende zal ik wel missen, maar die zullen af en toe wel op bezoek komen. Wat zou ik dan moeten achterlaten in Oostende? Ik zou het echt niet weten!
En dan wordt weer de filosoof wakker in me: gek toch dat twee bevolkingsgroepen, op amper 30km van elkaar verwijderd, een zo verschillende mentaliteit hebben! Zó verschillend dat samenleven gewoon moeilijk wordt!
En dan gaan politici ons proberen te leren 'multicultureel' samen te leven en lijken dan hoogst verwonderd dat dit niet lukt! Als mensen van gelijk ras, die zó dicht bij elkaar wonen, het al moeilijk kunnen vinden met elkaar, wat zouden we dan vreemde culturen in de armen moeten gaan sluiten? Dat is gewoon te gek om los te lopen toch?
Dus, politici, droom maar rustig verder! Maar eens zal de werkelijkheid jullie allemaal de das omdoen! Een land innemen (of laten innemen) zonder strijd en zonder slag of stoot is een utopie! Maar dat is een les die politici nog moeten leren. Ze zouden nochtans wijzer moeten zijn als ze de geschiedenis van de mensheid eens wat beter onder de loep hadden genomen alvorens zich als 'leider' op te werpen!
|
