|
Ja... mijn blog wordt weeral verwaarloosd, en dat heeft verschillende redenen. In de eerste plaats is daar mijn nieuwe keyboard, maar in de tweede plaats ook dat prachtige weer dat uitnodigt om buiten te lopen, een terrasje te doen, of gewoon op het balkon te zitten. Ik weet echt niet meer hoe handelen. Als ik buiten loop wil ik terug naar mijn muziek, als ik aan het keyboard zit en ik zie de zon... dan wil ik naar buiten. Zal ik mijn keyboard maar meteen op straat zetten? Dan heb ik het allebei. Dan Chico nog leren dansen, een hoedje op de grond leggen, en laat het maar centjes regenen.
Eigenlijk zou ik ook wel een streepje muziek mogen spelen voor mijn lezers, maar daarvoor is het nog net iets te vroeg. Ik heb het ding drie dagen, en in die drie dagen heb ik moeizaam de meeste instellingen weten te vinden. Het is tenslotte eigenlijk een computer, en jullie weten best dat nieuwe computers een massa hoofdbrekens kunnen kosten om ze in de vingers te krijgen en te laten doen wat je wilt dat ze doen. Wel, dat 'ding' van mij is nog tien keer moeilijker dan een pc! En de Yamaha terminologie is ook al heel anders dan wat ik van Roland gewoon was.
Maar goed, ik hou van uitdagingen, en een beetje stress kan er altijd nog wel bij. Heb ik zelfs nodig. Toch stond ik al tien keer op het punt om in de muziekwinkel raad te gaan vragen over een vermeende 'grove' fout in het toestel. Maar telkens weer vond ik toch de oorzaak: gewoon een van de vele honderden instellingen een beetje aanpassen.
Mijn nieuwe leven ziet er trouwens ook helemaal anders uit, met veel meer en heel andere (alhoewel vluchtige) sociale contacten. Voel me als herboren en heb eigenlijk de tijd niet om die contacten beter te koesteren. Heb daar trouwens ook niet echt behoefte aan. To stand alone is to stand as you wish! Sorry, maar ik zou het niet anders meer willen.
|
