In de Spaanse sprokkels uit mijn laatste columns kwam het al aan bod: vermenging van culturen! Daarmee kan het dus verschillende kanten opgaan zoals we ondertussen al hebben geleerd. Het kan een ‘aai’ zijn, maar ook een regelrechte dolksteek.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Als twee evenwaardige culturen fusioneren kunnen beiden er maar baat bij hebben. Het beste van beide culturen wordt namelijk overgedragen en er ontstaat een win-win situatie.

Zo staat bij ons ondertussen al de Spaanse paëlla en andere specialiteiten op het menu, maar ook veel andere dingen namen we over, en dat begon al honderden jaren geleden, toen we onder Spaans bewind leefden.

De Spanjaarden hebben van ons dan weer de kraaknette vloeren en zo overgenomen, want dit is inderdaad heel snel aan het veranderen in Spanje. Alles maar op de grond gooien verdwijnt langzaam uit hun cultuur.

Als achterblijvende culturen echter fusioneren met een vooruitstrevende samenleving, kun je twee kanten uit:

1.    De vooruitstrevende samenleving trekt de andere op; dat gebeurde bevoorbeeld bij de kolonisaties. Want hoewel dit nu niet bepaald een voorbeeld van humaniteit was, op langere termijn zijn die volkeren er toch beter van geworden… voor zover ze dat zélf niet weer kapotmaakten.

2.    Of die vooruitstrevende samenleving is stom genoeg om zichzelf naar beneden te halen en naar de pijpen van de achtergebleven cultuur te dansen. Lijkt ondenkbaar, onlogisch… maar het gebeurt wel. En nog wel recht onder onze neus.

Met opzet heb ik tot hiertoe het woord ‘cultuur’ gebruikt, en niet ‘ras’. Want ‘ras’ op zich, speelt hierin geen enkele rol. We zijn allemaal menselijke wezens met menselijke behoeften. Neem nu Zuid Amerika: alle tinten van bruin zijn er aanwezig, maar de latino-cultuur primeert. Die mensen stammen af van Inca’s en Maya’s. In aanvang wreedaardig gekoloniseerd door de Spanjaarden. Maar op langere termijn zijn ze nu toch stukken beter af dan in die Maya- en Incaculturen met mensonwaardige rituelen.

Racisme? Daar draait het niet om. Welke huidskleur je ook hebt, ofwel wil je bergop, ofwel kies je ervoor om in voorbijgestreefde doelstellingen te blijven geloven. Doelstellingen, uitgevonden door lieden die enkel maar op winstbejag en onderdrukking uit zijn.

Religie? Daar draait het, héél onrechtstreeks, wél om. Want heel dikwijls zijn dié het juist die een volk ‘omlaag’ en onder de duim proberen te houden. Maar ook dàn hangt het nog altijd van het individu af, wit, bruin, geel of rood, of hij dat wil blijven slikken of niet.

Racisten? Midden in mijn beroepscarrière werd ik voor het eerst geconfronteerd met een allochtoon. Onder het motto ‘moi connais la loi’ eiste hij iets onwettigs van mij dat ik onmogelijk kon of mocht waarmaken.

En daar had je het: ik was een ‘racist’. Nog nooit had ik dat woord gehoord en keek hem dan ook wat schaapachtig aan. Er volgde een bizarre conversatie, niet langer gebaseerd op de logica waaraan ik gewoon was, maar op een heel erg wereldvreemd geloof… Ik deed nog een poging hem uit te leggen dat de Belgische wet dat niet toestond, maar dat was boter aan de galg. Voor hem bestond er immers maar één wet: die van Allah.

Ondertussen is het woord ‘racist’ ongemerkt, glibberig en slangachtig, binnengeslopen in onze cultuur. En sommigen van ons gaan het nog verdedigen en verheerlijken ook!

Wat godsdiensten vermogen is heel duidelijk geworden in de geschiedenis: zo lang wijzelf ook heel religieus waren, werd geen enkele vooruitgang geboekt. Van uitvindingen was zoveel als geen sprake. Alles bleef bij het oude.

Omdat de mensen dommer waren? Helemaal niet! Ze hadden nét dezelfde hersenen als wij. Wél omdat ze niet slim ‘mochten’ zijn! Dat zou gevaarlijk kunnen worden voor de voorgespiegelde sprookjes!

En toen ze wél slimmer probeerden te worden, werden ze gewoon verbrand als heksen, als afschrikwekkend voorbeeld.

Maar zodra de macht van de kerk begon te tanen stak de intelligentie de kop op, volgde de ene uitvinding op de andere, en raakten we in sneltempo tot waar we nu staan.

En nu zouden onze leiders ons wéér, via een zogenaamd humanistische ‘multicultuur’ terug naar die donkere middeleeuwen willen sturen? No way!

Kan er een beter schoolvoorbeeld worden gevonden van ‘Het paard achter de kar spannen”?

De vele uitvindingen die ons het leven gemakkelijk hebben gemaakt, werden grotendeels uitgevonden door ons, westerlingen, maar ook gretig gebruikt door zowat alle andere volkeren.

Geen enkel probleem voor ons! Maar hoorden we ooit een ‘dankjewel’? Zagen we ook maar énige moeite om tot ons niveau op te klimmen? Neen hoor! Gretig gebruiken wat wij uitvonden, maar desondanks toch proberen onze cultuur omlaag te halen!

Nou ja, de nog ongeschreven geschiedenis van de toekomst zal het wel uitwijzen.

Willy.