Ze raken er dus helemaal niet meer uit in de Wetstraat. Kan ook niet anders in de huidige situatie, en wat mij betreft hebben ze toch allemaal mijn innige deelneming.

Jarenlange vriendjespolitiek heeft er immers voor gezorgd dat telkens weer de verkeerde mensen op de verkeerde lijsten terechtkwamen en een zitje kregen op de verkeerde plaatsen. Droevig voor ons, maar ook droevig voor hen! Stel je voor dat je aan het stuur van een twintigtonner zit die tegen 100 km/u voortraast, en je kunt niet rijden!!!

Bovendien kijken dan nog eens tien miljoen mensen je op de vingers… je zou het voor minder in de broek doen!

Die verkeerde mensen op de verkeerde plaats hebben er dan op hun beurt jarenlang voor gezorgd dat de verkeerde middelen werden aangewend voor de verkeerde doelen.

Miljarden werden besteed en ronduit doelloos weggegooid aan het lui maken van de bevolking met OCMW’s en andere sociale vangnetten. Je stierf niet langer van de honger als je niet wilde werken… Je verklaarde jezelf gewoon kansarm, ziek of invalide, en je broodje was gebakken.

En toen de bevolking werken niet meer nodig vond, werden gastarbeiders aangetrokken… daarna migranten… nu ‘Allochtonen” genoemd. Wat zullen het morgen zijn? Aliens?

Daarna werd alles uit de schatkist wat in ‘solden’ of gratis geworden was met gulle hand weggeschonken en kwam grotendeels in wijdopen uitheemse bekjes terecht. Voor alles wat ‘overgereglementeerd’ werd moesten de eigen bekjes dan weer opdraaien met boetes buiten elke proportie.

En nu het… kon niet anders… allemaal in het honderd is gelopen, nu de maskers zijn gevallen, moeten wéér de verkeerde mensen alle verkeerd gelegde knopen zien te ontrafelen! Een koninklijke bemiddelaar of een koninklijke verduidelijker hebben we niet nodig!

Wél een hooggekwalificeerde koninklijke ontpuzzelaar die alle door kleuterpollekens verkeerd gelegde puzzelstukjes weer op hun plaats moet weten te schuiven. Op die manier de jarenlange bezigheidstherapie van enkele politieke generaties teniet doende.

Een succesvol staatsman word je niet met ellebogenwerk. Ook niet met mauwvegen noch met een grote mond. En zéker al niet als enkel de goedbetaalde job of de machtspositie je aanlokt. Wanneer zullen politieke partijen dat eindelijk eens begrijpen?

Soep maken van groenten, dat is niet moeilijk. Maar van die soep weer groenten maken? Begin dààr maar eens aan!

Ik vrees heel heel erg dat het sprookje zowat uit is, en we naar een happy end zullen kunnen fluiten. Sprookjes, gebouwd op een combinatie van waandenkbeelden en geleend kapitaal, kunnen nu eenmaal geen happy end hebben. En dat zullen we met zijn allen wel goed gaan voelen in de heel nabije toekomst. De lont is aangestoken. Het is enkel nog wachten op de klap.

Is er nog iets te redden? Ik vrees van niet, want ik zie maar één mogelijkheid om opnieuw tot een gezonde staat te komen:

Wat doet een chauffeur die ziet dat hij 2000 km geleden de verkeerde weg heeft genomen? Er zit maar één ding op: 2000 km terugrijden. Alle andere probeersels leiden tot nog grotere verwarring!

Wel, een verstandig politicus zou ook al het ‘werk’ dat het parlement de laatste 25 jaar heeft verricht, van tafel moeten schuiven en opnieuw beginnen daar waar het is beginnen spaaklopen.

Zal nooit gebeuren. Neen. Daarom ook: geen happy end meer mogelijk. Rest ons enkel nog de vraag: welk ‘unhappy end’ staat ons dan wél te wachten?

Willy.