|
Aansluitend bij mijn religieus intermezzo, mag ik niet voorbijgaan aan de nieuwe trend in het zoeken naar hogere machten: we zouden niet echt bestaan! We zouden virtuele mensen zijn in een virtueel heelal, in de pc van ergens een Alienpuber die het als computergame ziet. Vooral zenders als National Geografics en Discovery besteden daar regelmatig aandacht aan.
Toen ik dat voor het eerst hoorde panikeerde ik even! Het kwam namelijk akelig dicht bij mijn eigen conclusies over materie die waarschijnlijk voor minstens 99% uit energie bestaat in plaats van uit stof.
Die kerels zouden wel eens gelijk kunnen hebben! Oei! Dan heeft het leven eigenlijk geen zin?
Maar toch! Als we dààrin gaan geloven, en dan letterlijk zoals het op ons bord wordt gegooid, dan heeft het leven inderdaad geen enkele zin meer: een Alienpubertje schept op zijn pc een virtueel wereldje (en dat zijn wij), wordt het op een bepaald moment beu, trekt de stekker eruit, en floep, we bestaan niet meer.
Knap gedacht, maar niet erg realistisch. Al te simplistisch! Eenzijdig bekeken vanuit zuiver fysiek standpunt. En de ziel dan? Waar gaat die heen nadat de stekker eruit is? Waarom dan vergaren we al die levenswijsheid, als één muisklikje van een Alienpuber het allemaal weer ongedaan kan maken?
Neen hoor! Je kunt me wél aan het nadenken zetten met dergelijke theorieën, maar om me te overtuigen moet je toch vroeger opstaan! Die theorie zou namelijk impliceren dat het leven zinloos en doelloos is. En dat terwijl alles in mezelf schreeuwt dat juist niéts zinloos is.
Nee dus. Ondanks mijn vergevorderd doordenken over de aard der dingen om me heen en ondanks mijn matige kennis over elektronica en dergelijke zaken kan ik niets anders dan deze theorie verwerpen.
Echter, zonder de bedenkers ervan te verguizen. Ze bewijzen er tenminste mee dat ze ook mensen zijn die nadenken, en dergelijke mensen heb ik graag. Zo zouden er meer moeten zijn. Ze openen nieuwe denkpistes die ons op hun beurt tot nadenken stemmen. Het ligt aan elk van ons persoonlijk om ervan te denken wat we als correct aanvoelen.
En trouwens, hun theorie kàn ons ergens een stapje dichter bij de waarheid brengen. Niét bij die Alienpuber aan zijn peeceetje
maar misschien bij iets veel hogers dat, min of meer analoog aan die theorie, wel degelijk de touwtjes in handen heeft.
Ik ondervond zelf wel al dat een dergelijke theorie niet zomaar als nonsens kan worden afgedaan.
Maar ik ondervond ook de correctheid van wat ik nog altijd de natuur noem: altijd weer komt loontje om zijn boontje. Altijd weer blijft wat je opgooit op je eigen kop neerkomen. Zowel op fysisch als op geestelijk vlak. En dàt
neen, dat kan niet van een kleuter of puber komen, maar van iets dat héél erg ontwikkeld is, eerlijk is, en het héél erg goed met ons voor heeft. Op voorwaarde dan dat we ons zelf verdienstelijk maken en niet zomaar wat meezwemmen met de stroom.
Als die theorie ook maar een klein beetje steek houdt, dan moet diegene of de groep die dat virtueel systeem bestuurt wel uit héél volmaakte en eerlijke wezens bestaan, en met een heel specifiek doel. En wat kan dat doel anders zijn dan nog meer ervaring en wijsheid te kweken voor de verdere ontwikkeling van
ja, van wát eigenlijk? Mensen? Geesten? Zielen? Het grote geheel?
Het mysterie van het leven blijft dus
maar is misschien door die theorie misschien wel weer voor een héél klein stukje ontrafeld.
Aanschouwelijk voorgesteld zou dat er in de praktijk dus als volgt uit zien: ons complete heelal zou dan eigenlijk een piepklein atoompje zijn ergens in de chip van een reuzengrote computer, bediend door een reuzengroot wezen dat in een nóg veel groter heelal leeft.
Dat kan logica bevatten! De vraag blijft dan wel: wié is dat wezen dan? Of
zijn wijzelf allemaal dat wezen, dat zichzelf wil verbeteren door ervaring op te doen en zich daarom via zijn computer in enkele miljarden individuën verdeelt?
Wat er ook van zij, of hoé je het ook bekijkt, we léven. En we hebben het goed als we dat zelf willen en er iets voor over hebben. Wat wil je meer? Een god, een geest, of een Alien
wat maakt het uit? Blijven profiteren van wat we hebben is hoe dan ook de boodschap. Punt.
Van één zaak ben ik in elk geval overtuigd: de zielen van welmenende mensen met eigen gedachten en zelfstandige meningen zullen NOOIT verdwijnen. Ook niet nadat de stekker er is uitgetrokken en de lichamen niet meer bestaan.
God, waar zijn mijn hersenen weer mee bezig vandaag? Willy jong, drink een biertje en heb je pleziertje!
Gezondheid!
Willy.
|
