Het is niet gemakkelijk als je de juiste cijfers niet hebt, maar voor mezelf probeer ik zomaar eens een soort barometer te maken van wat in België, en vooral dan Vlaanderen, aan het gebeuren is en de invloed ervan op de algemene welvaart.

In het nieuws vernam ik verleden week dat 25% van de Belgische bevolking allochtoon of van allochtone afkomst is. Was dàt even schrikken?

Maar de vraag die ik me onmiddellijk stelde: “Wat is een Allochtoon?” Je hebt ze namelijk in alle soorten en gewichten. Zo heb je van oudsher de Joden. Heb je Nederlanders, Fransen en Duitsers die zich hier in het verleden kwamen vestigen. Ook allemaal allochtonen, maar géén van die groepen tastte onze cultuur aan of vormde enig probleem. Integendeel, ze kwamen hier omdat ze vonden dat ze zowel zichzelf hier beter konden verrijken, als een verrijking voor onze cultuur konden betekenen.

En dan heb je nog wat men vanaf de jaren 60 ‘gastarbeiders’ noemde: Hongaren, Polen, Italianen, Spanjaarden en weet ik veel. Ze kwamen hier, wat de naam ‘gastarbeider’ trouwens zegt, ‘arbeiden’. Ook met dié groepen bleek er geen enkel probleem. Ze kwamen, werkten, respecteerden onze cultuur en naargelang hun ingesteldheid of heimwee, verdwenen ze al dan niet terug naar hun vaderland.

Maar dan… kwamen er uit Noord Afrika de Moslims.

En plots, als bij toverslag, verdween het woord ‘gastarbeider’ in de vergeetput.

Terecht ook, want arbeiden was wel het laatste wat dié wilden doen. Wij waren, in hun ogen, kapitalisten, en dat wilden ze ook worden. Zomaar. Zondermeer. Eigenlijk had toen het woord ‘gastparasiet” moeten uitgevonden worden, maar het werd wat beschaafder: Allochtoon dus. Een woord dat weinig zegt, tenzij de gelijkenis met “Alien”: een totaal andersdenkend wezen als het ware. Nooit gezien in onze contreien, en dus exotisch tot en met.

En bepaalde simpelen van geest, zoals Paula d’Hondt, vielen er al direct voor. Startten een complete knuffelpraktijk op. Want vermits die wezens niet leken te accorderen met onze cultuur, moesten wij hen dan maar een stapje tegemoetkomen. Ze vooral niet proberen omhoog te halen naar onze cultuur, maar onszelf verlagen naar de hunne.

Toen dat van nature uit niet lukte wegens ‘onnatuurlijk’, werd dan maar een onnatuurlijke wet gemaakt. Onze regering vond het middel om ons een antiracismewet door de strot te drukken! Tegelijk met het indoctrineren van het lerarenkorps.

Want welk middel tot ‘educatie’ en vooral indoctrinatie is er beter dan de school? En welk soort blanken is gemakkelijkst te beïnvloeden? Leerkrachten! Het merendeel van dat soort heeft immers de minste levenservaring: de jeugd doorgebracht vóór de lessenaar, de rest van hun leven áchter de lessenaar. Die kun je dus alles wijsmaken, en zéker al als je Paula D’hondt noemt en wat politieke macht hebt weten te bekomen.

En nu ben ik wel de laatste om kwaad te spreken over Paula d’Hondt. Waarschijnlijk is ze een heel braaf mens. Een mens die het waarschijnlijk overal goed zou doen: als huisvrouw, als kleuterjuf, als onthaalmoeder, vroedvrouw of wat dan ook. Maar toch niet in de politiek hé? Een dergelijk mens inzetten tegenover een der geniepigste religies die de wereld ooit heeft voortgebracht stond eigenlijk gelijk aan een schaap in de leeuwenkuil gooien.

En het zaakje ging aan het rollen! Het woord “Allochtoon” werd heilig verklaard. Van gast-“arbeiders” was geen sprake meer. Eerst moest aan de eisen van de allochtonen worden voldaan. Een centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding werd opgericht.

De Vlaamse kindjes werden onderwezen in multiculturele toestanden en slikten die leerstof braaf, om ze later ook als ‘jankerd’ in de praktijk te brengen.

Ze werden met de neus in de uitwerpselen van hun voorouders gedrukt. Want hun voorouders hadden de verkeerde cultuur en instelling. Hun voorouders waren veel te vaderlandslievend, en dat mocht nu plots niet meer. Hun voorouders hielden zoveel van hun land dat ze vreemde inmenging niet konden tolereren. Vreemde culturen de onze laten ondermijnen al zéker niet. Dat alles moest veranderen. En daar zou dat arme onwetende schaap van een Paula nu wel eens voor zorgen!

Prachtige initiatieven, door onze voorouders geschapen voor eigen volk, zoals sociale woningbouw, moesten in de eerste plaats ten goede komen aan de allochtonen! Want dié kwamen hier immers werken (?!?) en onze economie er weer bovenop helpen (?!?).

OCMW’s moesten in de eerste plaats aandacht besteden aan de eisen en noden van allochtonen. En óf die eisen en noden hadden!!! De budgetten die onze voorouders bijeengespaard hadden voor de kansarmen onder ons eigen volk werden gretig opgeslurpt door cultuurbarbaren.

Kortom: het land werd verraden door de eigen leiders, en wel op een manier die in de geschiedenis nog nooit was voorgekomen. Niet honderden, maar duizenden van onze voorouders zouden zich omkeren in het graf als ze zagen wat onze kindministertjes wel aan het uitrichten waren.

Maar ik dwaal weer af. Ik zou over barometers spreken. Wel, ik vraag me af of er in België nog een universiteit te vinden is die het zou aandurven een barometer op te stellen van de verschillende soorten allochtonen en hun ‘bijdrage’ tot onze economie.

Zo’n barometer zou er dan als volgt moeten uitzien:

Jammer dat ik geen cijfers kan invullen. Maar wedden dat, àls deze cijfers, correct ingevuld, onder de ogen van de bevolking zouden komen, de grote multiculturele jankerds onder de echte Belgen wel even zouden slikken en in het vervolg de grote bek houden?

Want hun gejank brengt alleen maar hun eigen toekomst in een soort van gevaar dat ze voorlopig nog helemaal niet kunnen bevatten!

Dat zullen ze pas doen als het telaat is.

Multicultuur… globalisatie… Grote woorden die grote invloed hebben op de idealisten onder de jongeren. Helaas weten die idealisten van het leven nog enkel maar datgene wat ze op school leerden… en ze dan maar voor evangelie aannemen.

Willy.