Plons! Samen met het druilerige waterige zomerweer is mijn inspiratie ondergedoken! Tot diep onder de zeespiegel. Dan maar proberen een troosterig gedichtje te plegen misschien?

Waar verdorie zit de zon?

Wie ’s avonds blijgezind gaat slapen,
En ’s morgens even blij de dageraad begroet;
Wie zonneschijn of regen de stemming niet laat maken,
Ze allebei aanziet als minstens even goed.

Wie weet hoe we uit onze levensadem
Alles kunnen halen wat er écht toe doet,
Die zal met mij moeten beamen:
De zon?… zit in je bloed!

-o-o-o-o-

Een wat melige troost misschien voor deze zompende sponzerige waterzomer, maar toch beter dan niks!

En euh… toch maar opletten bij alcoholcontrole, want met de zon in je bloed weet je nooit! Vooral niet als die zon ál te ‘vloeibaar’ is.

Willy.