Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas geboren 1921 Maastricht, Nl - overleden 1998 Tangua, Brazil, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt Wayn geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Op zoek naar de Ware Ziel van Brazilië - Het alternatief
19-07-2011
GONDEL IN HET FAVELA COMPLEX 'ALEMÂO' IN RIO
Geplaatst door Patricia Maresch in de Rio Times
reporter
RIO DE JANEIRO, Brazilië -
Na maanden van testen, is de Teleferico (gondel) lijn op de Complexo do Alemão in Rio de Zona Norte (Noord-Zone) in dienst. Het is een kabelbaan systeem, zoals die gebruikt worden in skigebieden, en kunnen 3.000 passagiers per uur vervoeren van Bonsucesso naar Palmeira, en stopt bij zes verschillende stations. De lijn lost enorme transport vraagstukken binnen het gebied op van de Zona Norte favelas (noordzone favelas) met de rest van de stad. De kabelbaan is de eerste in Brazilië, maar niet in Latijns-Amerika. Er soortgelijke Teleferico systemen in gemeenschappen in Medellín (Colombia) en Caracas (Venezuela).
President Dilma Rousseff die de feestelijke opening van de Teleferico bijwoonde: "Een deel van de Braziliaanse bevolking was gedoemd vergeten te worden, maar nu zijn we besteden onze middelen voor de meest behoeftigen."
Het Teleferico is onderdeel van het PAC , Brazilië groei-versnelling programma, en een deel van een stedelijke revitalisering programma was al gestart onder de voormalige president Lula da Silva. Het varieert van sanitaire basisvoorzieningen, tot nieuwe huisvesting en sociale diensten, het Teleferico alleen is een R $ 210 miljoen (US $ 133 miljoen) project.
De architect van de kabelbaan lijn bij de Complexo do Alemão is Jorge Mario Jáuregui. Hij gebruikt de term "favela-barrio'' '(sloppenwijk) om zijn benadering te beschrijven van de stedebouw in de favela's.
Jáuregui mening is dat favela'sbloeiende gemeenschappen zijn die kunnen worden omgezet in levendige buurten , indien voorzien van infrastructuur en basisvoorzieningen zoals water, elektriciteit, verharde wegen, voetpaden en voorzieningen zoals buurthuizen, scholen en sportfaciliteiten om de groei en kansen te bevorderen.
Op de Complexo do Alemão, is met behulp van de Teleferico reistijd verkort tussen de twee uiterste stations van 50 minuten te voet op-en- neer over een onverharde heuvel, naar een aangenaam zestien minuten. De 3.5 kilometer rijden biedt ook een panoramisch uitzicht van het landschap van Rio. Het Teleferico gondel-systeem heeft op dit moment 152 hutten, en kan ieder tien personen vervoeren. Veel bewoners kijken uit naar het gebruik van de kabelbanen. "Het eerste wat ik doe wanneer de lijn open is, is mijn kleinkinderen meenemen voor een rit," zegt 62 jaar oude Sonia uit Vila Cruzeiro. "Zij zullen genieten van het uitzicht vanuit de hoogte. Ik zou ze nooit neem mee naar boven nemen als we zouden moeten lopen, maar nu kunnen we gemakkelijk onsdeel van de stad zien. "
De Teleferico in eerste instantie zal opereren vanuit 9-11u en 2 to 4 in de middag en zal worden uitgebreid in een later stadium. "Ik hoop dat dit binnenkort zal gebeuren, vooral tijdens de ochtendspits zou het ons allemaal een hoop tijd besparen met het pendelen naar het werk of school," zegt een andere bewoner van de Complexo.
Rousseff zei tegen de pers na haar bezoek aan Alemão dat het gebied alle potentie heeft om een toeristische plek te worden: "*Na de pacificatie van het Complexo do Alemão in november vorig jaar, door de verdrijving van de drugsdealers en de uitvoering van een vredesmacht, hebben we het leven van mensen verbeterd en een veilige omgeving gecreërd. "
Alle 120.000 inwoners van de Complexo do Alemão hebben het recht op twee gratis ritten per dag en, indien nodig, hun reis voortzetten op een van de SuperVia-treinen
gondel boven de favela
(Gondel is misschien een te mooie naam, Venetië? Laat ik het kabelbaan noemen, een betere bewoording....)
p.s *Ik hoop dat alles naar wens verloopt en en de pacificatie van de het complex een feit blijft, W
TITACACA ZEE (HET DOMEIN VAN DE ZONNEGOD) VERVUILD
De vervuiling in het Boliviaanse deel van het enorme Titicacameer is zo groot dat er geen oplossing voor is. Dat zeggen plaatselijke vissers. De VN noemen de vervuiling "gevaarlijk en zorgwekkend".
Titicaca is het hoogst gelegen bevaarbare meer ter wereld, 3810 meter boven de zeespiegel. Het heeft een oppervlakte van 8562 vierkante kilometer, waarvan 3790 vierkante kilometer in Bolivia liggen en 4772 in Peru. Ongeveer 400.000 mensen hangen van het meer af, vooral voor de visserij en de landbouw.
In de regio Puno, in het zuidoosten van Peru, is de waterkwaliteit in het meer zorgwekkend. Zes goud- en uraniummijnen lozen er hun afval. Via de rivieren Ramis en Coata komen ook fecaliën in het meer terecht. Laboratoriumtests lieten een hoge concentratie van de bacterie Eschericha coli zien.
In mei blokkeerden boze Ayamara-indianen twee weken lang de internationale vaarroute op het meer waarlangs Boliviaanse producten naar de Stille Oceaan worden vervoerd. Ze protesteerden tegen de toekenning van nieuwe mijnconcessies.
"Het afvalwater wordt niet goed behandeld, en de zuiveringscapaciteit van de planten is al overschreden als gevolg van de bevolkingstoename", zegt Javier Bojorquez, die de waterkwaliteit controleert voor de niet-gouvernementele organisatie Suma Quta ("goed meer" in de Aymarataal).
Aan de Boliviaanse zijde van het meer, in de baai van Cohana, zeggen de vissers Roberto Villcacuti en Ricardo Chasqui, leiders van Ayamara-gemeenschappen in de provincies Camacho en Los Andes, dat het water niet meer te zuiveren valt. Het is "donker, geleiachtig, met resten van roest" en vormt een voortdurende bedreiging voor de vissen.
Het visbestand is dramatisch gedaald, zegt visser Valentín Calisaya (69), inwoner van Camacho. Dertig jaar geleden ving hij tot veertig kilogram op een nacht, nu vindt hij na twee nachten nauwelijks tien vissen in zijn netten.
Verdwenen vissoorten
Het VN-milieuprogramma (UNEP), dat een project heeft lopen voor het Titicacameer, heeft vastgesteld dat sommige vissoorten al verdwenen zijn en andere bedreigd. Als oorzaken worden de irrationele, selectieve bevissing, de introductie van vreemde soorten en de intense forelkwekerij genoemd.
UNEP stelt dat het ecosysteem van het Titicacameer al tientallen jaren bijzonder goed bestudeerd wordt. De VN-organisatie noemt de vervuiling "verontrustend en gevaarlijk", vooral in Wiñay Marka, het kleinste van de twee delen waaruit het meer bestaat. In Wiñay Marka ligt de Boliviaanse baai van Cohana.
Velen wijzen op het gebrek aan efficiënte bij de ALT, de binationale instantie die het Titicacameer beheert. In oktober 2010 besloten de presidenten van beide landen, Alan García van Peru en Evo Morales van Bolivia, een commissie op te richten die in zes maanden de ALT nieuw leven moesten inblazen. Die zes maanden zijn in april afgelopen. "Door de recente electorale conjunctuur in Peru is dit werk niet binnen de geplande termijn afgewerkt", zegt Luis Felipe Isasi van het Peruaanse ministerie van Buitenlandse Betrekkingen.
DANK AAN "dE mORGEN'
...DEZE ZEE IS DE PLAATS DIE IK NOG STEEDS MET EEN BEZOEK MOET EREN, DAAR IK ER OOIT MET MIJN OOM PADRE THOMAS HEEN WILDE... IK ZEG VAAK "ZIJN GEEST ZWEEFT ER ERGENS ROND.. HET IS TEVENS DE ZEE WAAR VOLGENS OVERLEVERING DE VIKINGEN WERDEN VERSLAGEN EN WAAR THOR HEYERDAHL DE THESE HAD OVER DE ZONNEGOD 'KON-TIKI'. DE MAN MET HET WIT GEWAAD EN LANGE BAARD DIE AFDAALDE OM VANUIT DE PERUAANSE KUST NAAR DE MARQUISEILANDEN TE GAAN'.
Grote stukken regenwoud in het Amazonegebied zijn besproeid met het beruchte chemische wapen Agent Orange. De stof bleek bijzonder giftig tijdens de Vietnamoorlog.
Agent Orange werd door de Amerikaanse strijdkrachten gebruikt in de Vietnamoorlog om wouden van hun bladerdek te ontdoen, maar bleek bijzonder giftig voor mens en milieu. Volgens de Braziliaanse overheid wordt de stof nu ook gebruikt door boeren om grond vrij te maken in het Amazonegebied.
Het Braziliaanse milieuagentschap Ibama kwam het gebruik op het spoor dankzij satellietbeelden, waarop grote stukken vergrijsd bos te zien waren. Na een verkenning via de lucht bleek dat 180 hectare regenwoud besproeid is. Duizenden bomen en een ongekend aantal dieren zijn vergiftigd. Ibama vermoedt dat het gebied met een vliegtuig besproeid is door een veeboer.
In een ander gebied in de Amazone werden vorige week tientallen vaten van het goedje in beslag genomen. De chemicaliën waren verborgen in het woud om later gebruikt te worden. Het ging om een vondst van vier ton, goed voor een potentiële oppervlakte van meer dan 3.000 hectare.
Vietnamoorlog --- Het is niet de eerste keer dat Agent Orange gebruikt wordt in het Amazonegebied, maar het laatst bekende geval is meer dan tien jaar geleden. Ambtenaren maken zich zorgen dat de praktijk kan toenemen, nu er meer controle is op andere vormen van milieucriminaliteit, en bulldozers sneller opgespoord kunnen worden.
Agent Orange werd ontworpen om bomen te ontbladeren in de Vietnamoorlog en zo de schuilplaatsen van de Vietcong bloot te leggen. De Amerikaanse strijdkrachten sproeiden 45 miljoen liter over de Vietnamese bossen, met verschrikkelijke gevolgen voor de lokale bevolking.
Naar schatting 3 miljoen Vietnamezen werden op de een of andere manier slachtoffer. De stof zorgde ook voor geboorteafwijkingen bij een half miljoen kinderen.
dit ellendig miserabel verhaal heb ik overgenomen uit de krant "De Morgen', Wayn
Aposentado com câncer não consegue se tratar em hospital público Nem com laudo a internação é aceita
In the treatment of lung cancer two years ago, retiree and resident of Covanca, in São Gonçalo, RJ, , José Borato Evangelista, 57, had another negative report: a metastasis - formation of a new tumor lesion from another - cerebral and lumbar . Even with the pathologies, the retiree can not be admitted to any hospital.
Schietpartij tijdens een mega-operatie op de ochtend van vrijdag (16) door de militaire en civiele politie in Complexo do Viradouro, in Santa Rosa, ten zuiden van Niteroi. Bij een minderjarige werd een pistool kaliber 9 mm, en een radiozender, en verdovende middelen, in belsag genomen. De drugsoorlog neemt grotere vormen aan. De dealers zijn, gezien de slechte situatie in Rio waardoor hun verkoop achteruit gaat, uit op andere middelen zoals beroven van voetgangers en winkels.De economische situatie is zeer slecht in de staat Rio de Janeiro. Voedselprijzen rijzen de pan uit. Veel werklozen waardoor de criminaliteit hoogtij viert.
Als de rivier weer in haar normaal doen is, is het tijd voor het 'almoço' het middagmaal. Het menu is helaas hetzelfde: bruine bonen, spaghetti, stukjes kip en een of ander raadselachtig vlees. De een zegt dat het jacarévlees is, de ander van de tapir, weer een ander raadt naar apenvlees. Mensen drommen rond de tafel en achter ieder stoel staan minstens vier personen te wachten dat de tafelgast klaar is. Ik wacht geduldig dat er meer ruimte is en eet weinig. Aan de scheepsleuning hangend overdenk is dit alles; water, bomen, hutten,arme stakkers, caboclos, Indianen, water, bossen en af en toe een vogel of vlinder. Waar zijn de alligators? Panters? Tamandoa? (grote meiereneter), waar is de cobra? Ja, ze lijken verborgen in de ingewanden van het moederbos. En de bosgeesten? Zullen ze bescherming bieden? Zoals Curupira, de ontzagwekkende, die mensen het bos insleurt, voor altijd verloren. Doch zou hij de arme caboclo beschermen tegen de indringers, de vernielzuchtigen? We varen langs beboste eilandjes en ik zie de kano's met vrouwen en kinderen, peddelend alsof hun leven er van af hangt, en is dat geen snedige uitdrukking? Vanaf de boot worden spullen in het water geworpen, kleding, voedsel en de kano's gaan er als pijlen op af. Ze kennen de boten en weten dat er altijd passagiers zijn die aan hun denken.De kinderen zijn handig en geboren in de lichte boomstammen kano's, die waggelend, doch met een vloeiende lijn over het water glijdt. Ze zijn de kinderen van de caboclo en Indiaan, de natuurmensjes, die dansen met de roze dolfijn.Intussen is de bonkige cachaça drinker zich aan het roeren. Hij laat zijn schijnbaar menselijke zijde zien als hij de baby van van mijn hangmat-buren probeert op te vrolijken, wat het niet al te gemakkelijk afgaat. Het kindje schreeuwt als een geslagen mensje. De ouders vinden het maar niets.Zo nu en dan kijkt hij me aan met een sceptische blik, maar heeft tot nu toe nog geen moeilijkheden gemaakt. Ik ben voorbereid.
Op het achterdek ontmoet ik weer de oude man met het uitpuilend oog. Dit was nu nog roder en angstwekkender. De man heet Lúis Antonio en komt uit de buurt van Santarém, waar hij langs de oever in een hutje leeft samen met zijn dochter. Lúis was visser. De ontsteking heeft hij sinds twee weken en gaat nu naar Belém om een soort heksendokter te bezoeken. Hij vraagt me of we al in de baai zijn, doch we zitten nog steeds enkele uren van Belém, nu op de Tocantins rivier, nadat we de Pará achter ons gelaten hadden, en eerder de Amazonas. De bootsman loods zijn boot door het labyrint van waterweggetjes, langs kleine eilanden en dan langs het grote van 'Marajó'. Het is rond halftwaalf als we de haven binnenvaren. Ik voel me goed, na toch de laatste dagen last van koortsaanvallen te hebben gehad. Ik ga de drukke kade op en zie de vele aasgieren die het vuilnis inspecteren, ik zie de mensen, fruit, mooie vrouwen, en Indiaanse gezichten. Ik ga op zoek een hotel en kom terecht in 'Central'. Een oud gebouw in het centrum. Op de kamer bekijk ik me eens goed in de spiegel en constateer dat ik kilo's kwijtgeraakt ben sinds Manaus. Op straat ontwaar ik een kraampje met vis en neem een broodje kreeft met driedubbel portie 'mostarda', (een soort piccalilly) om mijn honger te stillen en daar ik verlangde naar iets zuurs, en ik eigenlijk dagenlang zo goed als geen voedsel binnengekreeg.
Het is zondag in de stad van de 'mangueiras' de mangabomen en ik slenter langs de straten waar hippies op de grond hun sieraden, ammuletten en ander spul proberen kwijt te raken. In een eetbar kom ik de boot-medereiziger weer tegen, die op zoek was naar een job als huisschilder in Belém. Hij rraad me aan naar een dokter te gaan, daar ik er slecht uit zie. "Misschien heb je wel Malaria,' was zijn conclusie. Later ontmoet ik de man nogmaals en probeert geld los te peuteren voor een goede cocaine deal. Het wordt me een beetje te gek en maak hem duidelijk dat hij nu snel moet verdwijnen uit mijn gezichtsveld. Hetgeen hij mij vreemd aanstarend accepteerd. De dag erop bezoek ik het oude Belém, want ze hier 'Cidade velha' noemen. Nu loop ik langs de rivier en dokken waar de oude Portugeese huizen zichtbaar zijn, hier langs de haven liggen de pitoreske boten met een veelvuldig cargo: papegaaien, parkieten, apen, schildpadden, trossen bananen, zakken met castanhes en enorme melancias (watermeloenen). Niet ver vandaar bevindt zich de 'Ver-o-Peso, de markt wat zoveel betekent als: Zie het gewicht. Hier is van alles te koop, de Amazonae-markt bij uitstek en vanwaar uit de wouden van alles wordt aangevoerd. Velen soorten vis zijn verkrijbaar en de tipische amazonas producten zoals, Acai en de fruitsoorten Bacuri en Pupunha, Mangas, Pompoenen, Papaja, Abacaxi (ananas) en Cajú. Ook kan men traditionele gerechten veroberen zoals Tacacá. Je moet er wel poen voor hebben en de arme donder is hier van uitgesloten. Ook zijn op de markt de 'Jacaré slagers'. Daar liggen de alligatoren met dichtgesnoerde muilen en vastgebonden poten te wachten op de koper, die het beest aanwijst, wat dan prompt wordt afgeslacht. Aha... hier zegt men dat het krokodillenvlees, zeker dit van de 'jacaretinga', goed moet zijn voor de gezondheid, en men zegt dat de arme bevolking met regelmaat dit vlees eet, maar de jacaré heeft nog veel andere voordelen: van zijn verpulverde knoken wordt een soort meel gemaakt dat rijk is aan vitaminen. Voor mij kan men de dieren het best in de rivieren laten, waar de arme caboclo-visser en Indiaan zeker gebruik zal maken van het vlees, van de woestelingen der rivieren.
Ik loop langs de kruidenmarkt, met de wonderdoeners, medicijnen tegen maagklachten, verlamming, reumatiek, slangen,- en spinnenbeten, inwendige bloedingen, bronchitis, dysenterie, tumors, spierziektes, menstruatieklachten en impotentie. Ik zal wel een hoop vergeten zijn, God vergeef me, Oxalá me-disculpa, maar dit zijn de stallen van de toverdokters met hun wondermiddelen, hun magie van het onmetelijke, het geloof in de heling door trancendente krachten. Daar zijn dolfijnogen, krokodillentanden, gedroogde huiden van de kameleon, boskatten, gordeldieren, miereneters en vleermuizen, en de kurkdroge koppen van slangen en jaguars, schedels van watervogels en staarten van pijlstaartroggen en gordeldieren. Dit alles moet dienen tegen allerlei kwalen en ik vraag me dan ook af of de oude man met zijn ontstoken oogbol híér op zoek was naar een middel tegen zijn kwaal. Het is een oud gegeven want de Indianen hébben hun planten en kruiden, ze hébben hun kennis en hier op de markt zal menig middel wel eens improductief kunnen zijn, maar vaak is de diepgang van het 'onbekende', een welkome hulp. Hier in Amazonia is de mystiek een middel en velen planten zijn weldoeners en genezers van kwalen. Ik denk dat voor de vele hedendaagse ziektes hier antwoorden liggen, verborgen tussen de groene krachten van het woud en geesten....
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog
